Αν σήμερα η πληροφόρηση γύρω από το ποδόσφαιρο είναι όχι μόνο αρκετή, αλλά σε σημείο κορεσμού, υπήρχαν εποχές που δίνονταν με το σταγονόμετρο, μιλώντας πάντα σε επίπεδο τηλεοπτικής εικόνας. Συχνά η περιέργεια των φιλάθλων οδηγούσε στο να επιλέξουν την παρακολούθηση ενός αγώνα από μία γειτονική ταράτσα, ενώ σήμερα μάλλον η καφετέρια δείχνει να είναι πιο άνετη επιλογή από το να σε χτυπάν οι αέρηδες στις τσιμεντένιες «κορυφές» των πόλεων.
Υπήρξαν εποχές που η «μαγεία της ταράτσας» είναι δύσκολο να περιγραφεί με σημερινούς όρους και είναι λογικό.
Τα χρόνια που δεν υπήρχαν τόσες πολλές τηλεοπτικές μεταδόσεις, ούτε καν τόσα κανάλια, πολύ περισσότερο ούτε καν διαδίκτυο, η μετάδοση της πληροφορίας, στον αθλητικό πάντα τομέα, έκρυβε μία μαγεία, αφού άφηνε τη φαντασία να καλπάζει.
Παράλληλα δημιουργούσε και κίνητρο.
Πώς να έπαιζε άραγε η μεγάλη Λάρισα της δεκαετίας του ΄80, πόσο «μαγικό» παιχνίδι έκανε ο Χατζηπαναγής, τι μπάλα έπαιζε ο ΠΑΣ Γιάννινα του Κοντογεωργάκη;
Έτσι όταν οι ομάδες αυτές έπαιζαν σε γήπεδα κοντά στο οποία υπήρχε και πρόσβαση στη θέα από γειτονικά κτήρια, γέμιζαν οι ταράτσες και τα μπαλκόνια, άλλοτε γιατί δεν υπήρχαν εισιτήρια και άλλοτε γιατί οι πιτσιρικάδες της εποχής είχαν ισχνό χαρτζιλίκι και οι εργαζόμενοι πάντα μέτραγαν τα έξοδά τους.
Από τις θρυλικές ταράτσες των γηπέδων, πρόσφατα πέρασα έξω από τη κτήριο που βρίσκεται μία από αυτές και μου θύμισε την εφηβική μου εμπειρία της παρακολoύθησης του ιστορικού αγώνα Παναθηναϊκός – ΠΑΣ Γιάννενα: 2-3 στις 16 Απρίλίου 1978. Έστω και βλέποντας το γήπεδο σαν από αεροφωτογραφία, είχαμε την ευκαιρία να δούμε τον αγώνα.
Βρήκα στο αρχείο μου μία φωτο από τη θέα της ταράτσας που πριν από αρκετά χρόνια είχα δει σε κάποιο πρακτορείο ΠΡΟ ΠΟ και την “έσωσα” με το κινητό μου.
Αντίστοιχη κατάσταση επικρατούσε και στις ταράτσες των προσφυγικών της λεωφόρου Αλεξάνδρας, μόνο που εκεί, το τότε στέγαστρο του γηπέδου, έκοβε τη θέα στη σέντρα και έτσι οι ταρατσόβιοι θεατές έβλεπαν μόνο τις φάσεις στις μεγάλες περιοχές των ομάδων. Τουλάχιστον δεν έχαναν τα γκολ.
Άλλες ποδοσφαιρικές εποχές, άλλες συνήθειες, πιο «πρωτόγονες» αλλά μάλλον πιο αυθεντικές.
Κείμενο: Νάσος Μπράτσος
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος