Μαζικό παρών στις εκδηλώσεις για το Μπλόκο της Καλογρέζας

Με μεγάλη συμμετοχή ολοκληρώθηκαν την Κυριακή 18/3/2018 οι εκδηλώσεις τιμής και μνήμης για τα 74 χρόνια από το Μπλόκο της Καλογρέζας.

Την τελευταία ημέρα των εκδηλώσεων έγινε το μνημόσυνο για τους εκτελεσθέντες και ακολούθησε εκδήλωση μπροστά στο μνημείο. Εκτός από την ομιλία του Δημάρχου Νέας Ιωνίας, Ηρακλή Γκότση, έγινε προσκλητήριο νεκρών, ακούστηκαν τραγούδια από τη χορωδία του Δήμου, ενώ ακολούθησε η κατάθεση στεφανιών από μαζικούς φορείς, όπως δημοτικές κινήσεις, πολιτικά κόμματα, πολιτιστικοί σύλλογοι, μικρασιατικοί σύλλογοι, κλπ.

Επίσης λουλούδια κατέθεσε ο Αριστομένης Συγγελάκης εκ μέρους του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ το στεφάνι της ΚΕΕΡΦΑ, κατατέθηκε από τον Κώστα Παπαδάκη δικηγόρο της Πολιτικής Αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής, ενώ αντιφασιστικό πανό σήκωσε η Original – ΑΕΚ της Νέας Ιωνίας.

Το απόγευμα στο δημοτικό κινηματογράφο “Αστέρας” έγινε βράβευση μαθητών σχολείων της πόλης, που είχαν λάβει μέρος σε διαγωνισμό διηγήματος σχετικά με την ιστορία του Μπλόκου της Καλογρέζας. Οι μαθητές χειροκροτήθηκαν θερμά από το κοινό της εκδήλωσης. Να υπενθυμίσουμε ότι εκτός από τους μαθητές γυμανσίων – λυκείων με το διαγωνισμό διηγήματος, οι μαθητές των δημοτικών σχολείων είχαν παρουσιάσει έκθεση ζωγραφικής στο Παναιτώλιο.

Ακολούθησαν ομιλίες με θέμα τα λιγνιτωρυχεία, και συγκεκριμένα με θέμα: «Στις διαδρομές των Λιγνιτωρυχείων Κύμης-Ραφήνας- Καλογρέζας (Ν.Ιωνία). Το συντονισμό είχε η Βάσω Κιούση. Ομιλητές ήταν ο Κώστας Παναγόπουλος – Ομότιμος καθηγητής Ε.Μ.Π, η Χρυσάνθη Λ. Αθηνάκη -Φιλόλογος, ο Δημήτρης Μακρής– ερευνητής τοπικής ιστορίας Ραφήνας- Πικερμίου και ο Κώστας Χαλέμος – Δημοσιογράφος-Συγγραφέας, ενώ ακολούθησε καλλιτεχνικό πρόγραμμα.

Στο φουαγιέ του κινηματογράφου υπήρχε σχετική έκθεση φωτογραφίας.

Σταχυολογώντας από τα στοιχεία που ανέφεραν οι ομιλητές, αναφέρουμε ότι η πρώτη λευκή απεργία στα λιγνιτωρυχεία Καλογρέζας το 1941 επί ιταλικής διοίκησης, πέτυχε την ικανοποίηση των αιτημάτων της, ενώ η επικείμενη απεργία του 1944, οδήγησε την τότε γερμανική διοίκηση στα αντίποινα, μεαξύ αυτών και το Μπλόκο της Καλογρέζας.

Τότε εργάζονταν 1.800 επιταγμένοι εργαζόμενοι και ενδεικτικό της αξίας του λινγίτη για την πολεμική μηχανή των Γερμανών, είναι το γεγονός ότΙ ο λιγνίτης Καλογρέζας είχε υγρασία 11,1% ενώ ο λιγνίτης Πτολεμαΐδας 62% και έδινε 5.534 χιλιοθερμίδες ανά κιλό και μετά την ξήρανση 6.227 χιλιοθερμίδες ανά κιλό.

Επίσης η περιοχή απείχε μόλις 8 χιλιόμετρα από την Αθήνα και το εργοστάσιο φωταερίου, ενώ ήταν κοντά και στο εργοστάσιο της Ηλεκτρικής στο Κερατσίνι, άρα είχε γρήγορη και φτηνή μεταφορά.

Ενδεικτικό των συνθηκών ζωής των λιγνιτωρύχων στην περιοχή, ήταν ότι είχε την ονομασία “Πατσαβουρέικα”, ενώ παραμένει η ανάμνησή της από τα ονόματα των δρόμων “οδός ανθρακωρύχων”, “οδός  Ηρώων Καλογρέζας”, αλλά και η λεωφόρος Κύμης, καθώς πολλοί ήταν οι Κουμιώτες που είχαν έρθει στην περιοχή για να πιάσουν δουλειά.

Ακούστηκαν ενδιαφέρουσες προτάσεις για τη διάσωση και ανάδειξη της βιομηχανικής κληρονομιάς της περιοχής.

Ρεπορτάζ & φωτο: Νάσος Μπράτσος