«Ελλάδα: Μία στρατηγική ανάπτυξης για το μέλλον»: Οι άξονες του κυβερνητικού σχεδίου

Σχέδιο για τη ολιστική στρατηγική ανάπτυξης της χώρας μετά την έξοδο από το πρόγραμμα παρουσλιασε η ελληνική κυβέρνηση το οποίο συνιστά, όπως σημειώνουν κυβερνητικά στελέχη, τη συμπύκνωση μιας συλλογικής εμπειρίας των τελευταίων ετών και αποτύπωση αυτής σε επεξεργασίες που προέκυψαν από τα επιμέρους Υπουργεία, λαμβάνοντας συγχρόνως υπόψη τα συμπεράσματα από τα περιφερειακά συνέδρια για την παραγωγική ανασυγκρότηση. «Η Ελλάδα είναι σε θέση όχι μόνο να οραματιστεί στη θεωρία, αλλά να θέσει μια σειρά από συλλογικούς εθνικούς και κοινωνικούς στόχους, για την επόμενη μέρα της και μάλιστα, μετά από μία πολυετή κρίση» αναφέρουν.

Το σχέδιο αναφέρεται στις πρωτοβουλίες στήριξης τόσο του Τομέα της Δημόσιας Υγείας, της Παιδείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης. Με ιδιαίτερη βαρύτητα στα ζητήματα της εργασίας, αλλά και σε  στοχευμένες παρεμβάσεις, που θα πρέπει να ολοκληρωθούν τα επόμενα χρόνια, για αποκατάσταση της αύξησης της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας.

Στο σχέδιο ανάπτυξης μετά την έξοδο από το πρόγραμμα, στο οποίο επισημαίνεται ότι οι κύριοι στόχοι θα είναι η μακροοικονομική και δημοσιονομική σταθερότητα και η ανθεκτικότητα στις εξωτερικές κρίσεις, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη την ανάγκη για κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα, περιλαμβάνεται πρόβλεψη για αύξηση του ΑΕΠ κατά 2,1% κατά μέσο όρο την περίοδο μεταξύ του 2020 και του 2022, δεδομένου ότι η ιδιωτική κατανάλωση (+1,2% κατά μέσο όρο) υποστηρίζεται βιώσιμα από την αύξηση των θέσεων εργασίας (0,4% σε ετήσια βάση) και οι επενδύσεις συνεχίζουν να αυξάνονται (+7,6% κατά μέσο όρο), αν και με βραδύτερο ρυθμό.

Η χώρα αναγνωρίζει τη δέσμευσή της να διατηρήσει το πρωτογενές πλεόνασμα στο 3,5% του ΑΕΠ έως το 2022, και βρίσκεται σε καλό δρόμο για να επιτύχει αυτόν τον στόχο χωρίς την ανάγκη για περαιτέρω δημοσιονομική προσαρμογή.

Αντίθετα, αναμένεται να προκύψει δημοσιονομικός χώρος μόλις αρχίσει να κλείνει το παραγωγικό κενό και οι μεταρρυθμίσεις που βρίσκονται στο στάδιο της εφαρμογής αποφέρουν πρόσθετες εξοικονομήσεις. Ο διαθέσιμος δημοσιονομικός χώρος θα χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία ενός πιο φιλικού προς την ανάπτυξη προϋπολογισμού και την ενίσχυση των δικτύων κοινωνικής ασφάλειας με αποτελεσματικό και στοχοθετημένο τρόπο.

Τα μέτρα πολιτικής, όπως επισημαίνεται, θα αποσκοπούν στη μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης για τις επιχειρήσεις και τους εργαζομένους καθώς και στην εφαρμογή πολιτικών κοινωνικής πρόνοιας που θα εστιάζουν, μεταξύ άλλων, σε ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης και σε μέτρα για την ανακούφιση της παιδικής φτώχειας καθώς και για τη στήριξη της εκπαίδευσης και κατάρτισης του ανθρώπινου δυναμικού.

Σημειώνεται, παράλληλα, ότι τίθεται ως στόχος να εκκαθαρισθούν πλήρως οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου το γ’ τρίμηνο εφέτος.

Δημοσιονομική πολιτική

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρατίθενται στο 106 σελίδων σχέδιο, η δημοσιονομική εξυγίανση που πραγματοποιήθηκε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα βασίστηκε σε διαρθρωτικές και δημοσιονομικές παρεμβάσεις τόσο στην πλευρά των δαπανών όσο και σε αυτή των εσόδων. Έως το τέλος του 2018, οι εκτιμώμενες παρεμβάσεις θα ανέλθουν στο 36,5% του ΑΕΠ σε σωρευτική βάση (περίπου 67 δισ. ευρώ σε ακαθάριστους όρους από την αρχή των προγραμμάτων το 2010, εκ των οποίων το 20% προέρχεται από την πλευρά των δαπανών και το 16,5% από την πλευρά των εσόδων.

Όσον αφορά στις δαπάνες, η μεγαλύτερη συνεισφορά προέρχεται από τις συντάξεις (6,5% του ΑΕΠ), το μισθολογικό κόστος του δημόσιου τομέα (4,8% του ΑΕΠ) και τα λειτουργικά έξοδα (1,9% του ΑΕΠ). Όσον αφορά στα έσοδα, οι σημαντικότεροι συντελεστές είναι o φόρος εισοδήματος (4% του ΑΕΠ), οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης (3,2% του ΑΕΠ), ο ΦΠΑ (3,1% του ΑΕΠ) και η φορολογία των ακινήτων (1,8% του ΑΕΠ). Πρέπει να προστεθεί ότι, λόγω των διορθωτικών μέτρων που περιλαμβάνονται στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2018- 2021, το αθροιστικό ποσοστό των προαναφερθέντων δημοσιονομικών παρεμβάσεων θα διαμορφωθεί στο 33,7% του ΑΕΠ έως το 2020, διαιρούμενο σε 19,3% του ΑΕΠ στην πλευρά των δαπανών και 14,4% του ΑΕΠ από πλευράς εσόδων.

Αναφορά στο κείμενο γίνεται και στις θετικές επιπτώσεις από την υπέρβαση των δημοσιονομικών στόχων, με τη μείωση της αβεβαιότητας τόσο στην εγχώρια αγορά, όσο και στις αγορές του εξωτερικού χρέους, την αναβάθμιση της χώρας από τους διεθνείς οίκους και τη σταδιακή βελτίωση των αποδόσεων των κρατικών ομολόγων, σταθεροποιώντας τα στα επίπεδα που βρισκόντουσαν πριν από την κρίση. Αυτό, όπως τονίζεται, επέτρεψε στην κυβέρνηση να εκδώσει ομόλογα για πρώτη φορά από το 2014 και να αναπτύξει σταδιακά την καμπύλη των αποδόσεων, προετοιμάζοντας τη χώρα για την επιτυχή έξοδο από το καθεστώς των προγραμμάτων τον Αύγουστο εφέτος.

Φορολογική πολιτική

Σύμφωνα με το ολιστικό σχέδιο, η φορολογική πολιτική θα συμβάλει στην προσέλκυση παραγωγικών επενδύσεων και στην αύξηση της παραγωγικότητας μέσω της σταδιακής μείωσης της φορολογικής επιβάρυνσης τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για την εργασία, καθώς και μέσω της καθιέρωσης σταθερού φορολογικού καθεστώτος για την ενίσχυση των ξένων και των εγχώριων επενδύσεων. Ειδικά για τις επιχειρήσεις, επισημαίνεται ότι ο συνολικός φορολογικός συντελεστής στην Ελλάδα είναι σχετικά υψηλός σε σύγκριση με χώρες με παρόμοια επίπεδα ανταγωνιστικότητας, αν και όχι υπερβολικά σε ευρωπαϊκή κλίμακα και η σταδιακή μείωση τής επιβάρυνσης αποτελεί βασικό στόχο για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών επιχειρήσεων.

Στο σχέδιο απαριθμούνται συγκεκριμένες βασικές δράσεις στο πλαίσιο της φορολογικής μεταρρύθμισης:

• * Αξιοποίηση του περιουσιολογίου (ολοκλήρωση τέλος 2018).
• * Επέκταση της χρήσης ηλεκτρονικών πληρωμών μέσω κανονιστικών αποφάσεων και κινήτρων για τους φορολογούμενους (π.χ. λοταρία).
• * Διεύρυνση της φορολογικής βάσης και καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, για παράδειγμα μέσω της φορολόγησης των βραχυπρόθεσμων μισθώσεων ακινήτων μέσω ηλεκτρονικών πλατφορμών όπως η Airbnb.
• * Διασταύρωση φορολογικών δηλώσεων και τραπεζικών λογαριασμών για την αντιμετώπιση μεγάλων περιπτώσεων φοροδιαφυγής.
• * Καταπολέμηση του λαθρεμπορίου καυσίμων (β’ τρίμηνο 2019) και καπνού.
• * Ενσωμάτωση των μέτρων του ΟΟΣΑ για τη διάβρωση της βάσης και τη μετατόπιση των κερδών (BEPS) στην ελληνική νομοθεσία για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής μεγάλων επιχειρήσεων.
• * Παροχή φορολογικών κινήτρων για τις επιχειρήσεις μέσω του νέου αναπτυξιακού νόμου και του νόμου για τις στρατηγικές επενδύσεις.
• * Εξασφάλιση δίκαιων ρυθμίσεων για τους οφειλέτες του δημοσίου μέσω του εξωδικαστικού μηχανισμού (OCW), ο οποίος συμβάλλει σημαντικά στην εδραίωση βιώσιμων επιχειρήσεων.
• * Προσαρμογή του ΕΝΦΙΑ μέσω της εξίσωσης των εμπορικών αντικειμενικών αξιών.

Ειδική αναφορά υπάρχει και για τις δράσεις της Ανεξάρτητης Αρχής Δημόσιων Εσόδων, όπου μεταξύ άλλων σημειώνεται πως έχει προτείνει ένα νέο, φιλόδοξο πρόγραμμα μεταρρύθμισης, το οποίο στοχεύει στη μετατροπή τής ΑΑΔΕ σε ένα σύγχρονο, ευέλικτο και αποδοτικό οργανισμό τα επόμενα τρία χρόνια. Το σχέδιο αυτό επικεντρώνεται σε πέντε τομείς παρέμβασης: εθελοντική συμμόρφωση, αναγκαστική συμμόρφωση, ανθρώπινοι πόροι, τεχνολογία και υποδομές. Ιδιαίτερα όσον αφορά την είσπραξη εσόδων, η ΑΑΔΕ προχωρά προς την συγκέντρωση των διαδικασιών είσπραξης, μέσω της δημιουργίας περιφερειακών κέντρων είσπραξης. Επιπλέον, η μεταρρύθμιση αυτή θα υποστηρίζεται από το νέο, επί του παρόντος υπό υλοποίηση, πληροφοριακό σύστημα διαχείρισης υποθέσεων, το οποίο θα υποστηρίξει την αυτοματοποίηση, τη συγκέντρωση και τη μαζική διαδικασία είσπραξης.

Προκειμένου να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή, εισάγεται νέα τεχνική έμμεσου λογιστικού ελέγχου, η οποία θα καθορίζει τα ακαθάριστα έσοδα μιας εταιρείας. Επίσης, μια προγραμματισμένη ενημέρωση των δεδομένων των τραπεζικών λογαριασμών που διατηρεί η ΑΑΔΕ για ορισμένο αριθμό φορολογουμένων θα βοηθήσει στην εξεύρεση περιπτώσεων φοροδιαφυγής κατά τα τελευταία έτη. Επιπλέον, η ΑΑΔΕ θα εφαρμόσει ένα σχέδιο σχετικά με τη μετατόπιση κερδών (BEPS).

Βιωσιμότητα του χρέους

Η βιωσιμότητα του χρέους, σύμφωνα με το ολιστικό σχέδιο, είναι ζωτικής σημασίας για την επιτυχία μιας ολιστικής στρατηγικής ανάπτυξης. Αυτό που οι ξένοι και Έλληνες επενδυτές χρειάζονται στην περίοδο μετά το πρόγραμμα, επισημαίνεται, είναι ένας σαφής διάδρομος ώστε να επενδύσουν σε ένα πλαίσιο μειωμένης αβεβαιότητας. Η καθυστέρηση των πολιτικών αποφάσεων για ένα τέτοιο πλαίσιο μπορεί να οδηγήσει μόνο σε αναβολή των επενδυτικών αποφάσεων.

Σημειώνεται ότι ορισμένα βραχυπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους ξεκίνησαν στις αρχές του 2017 και ολοκληρώθηκαν έως το τέλος του έτους. Τα μεσοπρόθεσμα μέτρα αναμένεται να εφαρμοστούν στο τέλος του προγράμματος, αν και το μέγεθος και το πεδίο εφαρμογής τους δεν έχουν ακόμη καθοριστεί. Παράλληλα, συζητείται μακροπρόθεσμα ένας μηχανισμός αντιμετώπισης μελλοντικών κρίσεων χρέους. Μια αποφασιστική συμφωνία για το χρέος, επισημαίνεται από την κυβέρνηση, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η Ελλάδα επέστρεψε επιτυχώς στις αγορές και δημιουργεί ένα ταμείο ταμειακών διαθέσιμων εν αναμονή της εξόδου από το πρόγραμμα, θα διαμορφώσει το πλαίσιο για μια νέα φάση μειωμένης αβεβαιότητας.

Όπως αναφέρεται στο σχέδιο, μια πρόσθετη δέσμη μεσοπρόθεσμων μέτρων θα εφαρμοστεί για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του χρέους έως το τέλος του προγράμματος, παρόλο που το μέγεθός τους και το πεδίο εφαρμογής τους δεν έχουν ακόμη προσδιοριστεί. Περιλαμβάνουν την πλήρη εξάλειψη του περιθωρίου αποπληρωμής του χρέους του 2012 από το 2018, τη χρήση 20% των κερδών των ελληνικών ομολόγων το 2014 -“ANFA” και “SMP – για τη μείωση των μικτών χρηματοοικονομικών αναγκών, τη μερική εξόφληση των δανείων του ΕΤΧΣ μέσω του ΕΜΣ και την περαιτέρω εξομάλυνση των προθεσμιών λήξης των δανείων του ΕΤΧΣ με την παράταση της μέσης σταθμισμένης διάρκειάς τους, τη σταθεροποίηση των επιτοκίων τους και την αναβολή των πληρωμών τόκων.

Μακροπρόθεσμα, προβλέπεται μηχανισμός αντιμετώπισης της κρίσης χρέους, προκειμένου να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του χρέους με πιο επιθετικά μέτρα αρωγής, εκτός από την εξομάλυνση των ληξιπρόθεσμων δανείων του ΕΤΧΣ, καθώς και την περαιτέρω σταθεροποίηση των επιτοκίων και την αναβολή των πληρωμών τόκων, ώστε να επιτευχθεί ο ετήσιος στόχος των συνολικών χρηματοδοτικών αναγκών (GFN).

Ειδική αναφορά γίνεται στις αποφάσεις του Eurogroup τον Ιούνιο 2017, όπου επισημαίνεται η επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές με ένα αποθεματικό (σ.σ. χωρίς προληπτική γραμμή), όπως συνέβη με τις άλλες χώρες που ολοκλήρωσαν τα προγράμματα προσαρμογής.

Η δημιουργία ταμειακών αποθεμάτων θα επιτευχθεί τόσο μέσω εκταμιεύσεων του ΕΜΣ όσο και μέσω νέων εκδόσεων ομολόγων, όπως η πρόσφατη έκδοση πενταετών ομολόγων τον Αύγουστο 2017 και η έκδοση 7ετούς ομολόγου τον Φεβρουάριο του 2018.

Αποκρατικοποιήσεις

Όπως αναφέρεται στα παραρτήματα του σχεδίου, το ΤΑΙΠΕΔ θα ολοκληρώσει εντός του α’ εξαμήνου εφέτος τον ΔΕΣΦΑ (πώληση μετοχών 31%- σε εξέλιξη, τον ΟΛΘ (πώληση μετοχών 67%- έχουν υπογραφεί η SPA και η Συμφωνία Μετόχων), τον ΟΤΕ (πώληση μετοχών 5%- σε εξέλιξη) και την ΕΕΣΤΥ (πώληση μετοχών 100%- σε εξέλιξη).

Για το β΄ εξάμηνο 2018 και μετά, τοποθετούνται το «Ελ. Βενιζέλος» (επέκταση παραχώρησης- σε διαβούλευση με τις αρμόδιες ευρωπαϊκές ρυθμιστικές αρχές και πώληση μετοχών 30%- σε προετοιμασία), η Εγνατία (παραχώρηση- σε εξέλιξη), τα ΕΛΠΕ (πώληση μετοχών 35,5%- σε προετοιμασία), η ΔΕΗ (πώληση μετοχών 17%- σε προετοιμασία), η ΕΥΑΘ (πώληση μετοχών 24%- σε προετοιμασία), η ΕΥΔΑΠ (πώληση μετοχών 11%- σε προετοιμασία), η Δημόσια Εταιρεία Αερίου (πώληση μετοχών 65%- σε προετοιμασία), το «Ελληνικό» (προς συμπλήρωση), η Αφάντου (προς συμπλήρωση), το E-AUCTION VII (ολοκλήρωση διαγωνιστικής διαδικασίας- στάδιο υπογραφής συμβάσεων), οι μαρίνες Πύλου, Αλίμου και Χίου (παραχώρηση- σε εξέλιξη), οι λοιπές μαρίνες (παραχώρηση- σε προετοιμασία) και 10 λιμενικές αρχές (παραχώρηση- σε προετοιμασία).

Βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος και την ενίσχυση των επενδύσεων

Στο σχέδιο περιλαμβάνοναι δράσεις πολιτικής που αφορούν στη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος και την ενίσχυση των επενδύσεων, όπως

• – Χρηµατοδότηση επιχειρηµατιών και ΜµΕ µε τα νέα χρηµατοδοτικά µέσα, όπως: Συλλογική χρηµατοδότηση (Crowdfunding), Equifund και Ταµείο Επιχειρηµατικότητας
• – Ολοκλήρωση της εφαρµογής του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τις Εξαγωγές
• – Απλοποίηση αδειοδότησης για επιπλέον τοµείς οικονοµικής δραστηριότητας
• – Αναθεώρηση του Εθνικού Χωρικού Πλαισίου για την Βιοµηχανία, που θα ενσωµατώνει το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την ανάπτυξη Επιχειρηµατικών Πάρκων
• – Επέκταση των λειτουργιών και περαιτέρω ψηφιοποίηση των υπηρεσιών OneStopShop για Επιχειρήσεις
• – Ανάπτυξη πλαισίου συντονισµού για τις Αµεσες Ξένες Επενδύσεις
• – Λειτουργία του Παρατηρητηρίου Επιχειρηµατικότητας για το σχεδιασµό πολιτικών, την καλύτερη ρύθµιση και την εκ των υστέρων (ex post) αξιολόγησης
• – Πλήρης εφαρµογή του νέου συστήµατος ελέγχων και εποπτείας της αγοράς κ.α.

Καταπολέμηση της άτυπης εργασίας, καθορισμός κατώτατου μισθού και συλλογικές διαπραγματεύσεις

Μεταξύ των κεντρικών στόχων του σχεδίου περιγράφεται η εξάλειψη της αδήλωτης εργασίας, η δημιουργία περισσότερων και καλύτερων θέσεων εργασίας, η προώθηση αποτελεσματικού κοινωνικού διαλόγου και η προστασία των ανέργων.

Αναλυτικότερα, στο σχέδιο στρατηγικής ανάπτυξης της ελληνικής κυβέρνησης, αναφέρεται ότι η αδήλωτη εργασία μειώθηκε σε περίπου 10% σε τομείς υψηλού κινδύνου, από 30%, το 2013, ενώ περιγράφονται δράσεις που αποσκοπούν στην περαιτέρω μείωση της στο 5%, έως το 2021.

Όσον αφορά στο νέο επίπεδο του κατώτατου μισθού, «θα καθοριστεί, μέσω του πρόσφατα βελτιωμένου συστήματος, το οποίο απαιτεί μία εκτεταμένη εκτίμηση επιπτώσεων, ώστε να προβλεφθούν οι αντιδράσεις των παραγόντων της αγοράς εργασίας και οι επιπτώσεις στη βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη […] Οι αλλαγές στο επίπεδο του κατώτατου μισθού θα λάβουν υπόψη τις εξελίξεις στην παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα, καθώς και το ποσοστό συνολικής ανεργίας, το ποσοστό ανεργίας των νέων και τα ισχύοντα μισθολογικά επίπεδα».

Για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, αναφέρεται ότι, «με τη λήξη του προγράμματος οικονομικής προσαρμογής, θα αποκατασταθούν δύο θεμελιώδεις αρχές: Η αρχή της επεκτασιμότητας και η αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης. Σε συνδυασμό με τις πρόσφατες συλλογικές συμβάσεις, οι οποίες περιλαμβάνουν μη-μισθολογικά στοιχεία (π.χ. ζητήματα υγείας και ασφάλειας, αδήλωτη εργασία, επαγγελματική κατάρτιση), η αναζωογόνηση αυτών των αρχών θα ενισχύσει την ποιότητα και την αποτελεσματικότητα του κοινωνικού διαλόγου».

Παράλληλα περιγράφονται δράσεις για τη διευκόλυνση της επιστροφής στην εργασία με στροφή προς ένα νέο μοντέλο υλοποίησης των πολιτικών εργασίας που προσφέρει μεταξύ άλλων επιλογές προγραμμάτων στους ανέργους σε συνεχή βάση, άμεση ενεργοποίηση των μακροχρόνια ανέργων και εφαρμογή έως τον Ιούνιο του 2018 ενός σχεδίου  δράσης για την ανάπτυξη του ανθρώπινου κεφαλαίου με το Πρόγραμμα Νέων Δεξιοτήτων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Ευρώπη, στο πλαίσιο του οποίου το σύστημα κατάρτισης θα αναθεωρηθεί προκειμένου να συνδεθεί με το αναπτυξιακό δυναμικό της χώρας, μέσω του μηχανισμού διάγνωσης αναγκών της αγοράς εργασίας.

Προς ένα βιώσιμο συνταξιοδοτικό σύστημα

Σύμφωνα με το σχέδιο στρατηγικής ανάπτυξης της ελληνικής κυβέρνησης βασικοί στόχοι του υπουργείου Εργασίας είναι η αύξηση της διοικητικής αποτελεσματικότητας και βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών μέσω της ψηφιοποίησης του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, καθώς και της απλούστευσης και τυποποίησης των διαδικασιών.

Ο ΕΦΚΑ έχει δημιουργήσει ακόμη ένα σχέδιο δράσης για την συγχώνευση όλων των προηγούμενων Ταμείων Κοινωνικής Ασφάλισης, που προβλέπει δράσεις, μέχρι και το 2020. Τα κύρια εναπομείναντα ορόσημα είναι τα ακόλουθα: (α) Συγχωνευμένα Ταμεία που να λειτουργούν υπό ολοκληρωμένες οργανωτικές δομές, όπως προβλέπει ήδη η ΥΑ, (β) μείωση των ενοικιάσεων και των μισθώσεων, (γ) εξοικονόμηση σε προσωπικό και θέσεις διαχείρισης, (δ) μείωση του αριθμού των τοπικών γραφείων, (ε) ολοκληρωμένα ΙΤ συστήματα, (στ) αναδιάρθρωση των υπηρεσιών ελέγχου και είσπραξης».

Η προώθηση μίας οικονομίας με κοινωνικό προσανατολισμό

Στο σχέδιο διευκρινίζεται ότι η ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας αποτελεί στρατηγική και οριζόντια προτεραιότητα της κυβέρνησης.

Συγκεκριμένα, σημειώνεται ότι το νέο θεσμικό πλαίσιο των “κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων”, η ίδρυση της Ειδικής Γραμματείας Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας (ΚΑΛΟ) και η ανάπτυξη του “Σχέδιου Δράσης για την Ανάπτυξη του Οικοσυστήματος της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας 2017-2023”, το οποίο χρηματοδοτείται, κυρίως, από το ΕΣΠΑ.

Τα πρώτα ταμεία δράσης υποστηρίζουν δράσεις έως και 100 Κέντρων Στήριξης ΚΑΛΟ (τουλάχιστον ένα σε κάθε πρώην Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση) και θα τεθούν σε λειτουργία το 3ο τρίμηνο του 2018. Αμέσως μετά την προκήρυξη για τα Κέντρα Υποστήριξης, θα ακολουθήσει μία σειρά προκηρύξεων για επιχορηγήσεις για φορείς ΚΑΛΟ σε διάφορα επίπεδα ανάπτυξης (πλήρως επιδοτούμενα κεφάλαια εκκίνησης για νέους φορείς ΚΑΛΟ ή εν μέρει επιδοτούμενα κεφάλαια για φορείς ΚΑΛΟ σε πιο ώριμα επίπεδα ανάπτυξης). Ταυτόχρονα, αναπτύσσονται διάφορες δράσεις για τη διαμόρφωση χρηματοπιστωτικών εργαλείων, που συμπληρώνουν τις δράσεις στήριξης και επιδότησης.

Πολιτικές του κράτους πρόνοιας, μετά την κρίση

Επιπλέον, στο σχέδιο στρατηγικής ανάπτυξης της ελληνικής κυβέρνησης τονίζεται ότι η ενίσχυση της κοινωνικής προστασίας, ο λεγόμενος και 2ος πυλώνας του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης (ΚΕΑ), θα ολοκληρωθεί το 2018 με πρόσθετες υπηρεσίες και παροχές σε είδος και αναφέρεται ότι, μεταξύ αυτών, περιλαμβάνονται ήδη τα κοινωνικά τιμολόγια για το νερό και την ενέργεια, η άμεση σύνδεση με το Ταμείο Ευρωπαϊκής Βοήθειας προς τους πιο άπορους για παροχή τροφίμων και βασικών ενισχύσεων, η εγγραφή των παιδιών σε σταθμούς και δωρεάν υγειονομική περίθαλψη στο δημόσιο σύστημα. «Το 10% των ανέργων δικαιούχων του ΚΕΑ έχουν ήδη πρόσβαση στις ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης» τονίζεται.

Σύμφωνα με το σχέδιο στρατηγικής ανάπτυξης, στόχος της κυβέρνησης είναι να ενισχυθεί ο 3ος αυτός πυλώνας, φτάνοντας το 20% εντός των επόμενων δύο ετών, με σαφή σκοπό τη διευκόλυνση της επανένταξης αυτών των ευάλωτων κοινωνικών τμημάτων, «ώστε να αποφευχθεί ο εγκλωβισμός τους σε μία παγίδα φτώχειας».

Πηγή-Ρεπορτάζ ΑΠΕ-ΜΠΕ