Το National Geographic παραδέχεται ότι η κάλυψη θεμάτων για τις φυλές γινόταν στο παρελθόν με ρατσιστικό τρόπο

Με ένα ρατσιστικό τρόπο, που ενίσχυε τα στερεότυπα σε βάρος διαφόρων εθνικών μειονοτήτων, παραδέχτηκαν ότι παρουσίαζαν, επί σειρά ετών, τα θέματά τους οι υπεύθυνοι του γνωστού Αμερικανικού περιοδικού National Geographic.

Η παραπάνω «αποκάλυψη» έγινε στο τεύχος Απριλίου του περιοδικού (που συμπλήρωσε τα 130 χρόνια κυκλοφορίας) με αφορμή το αφιέρωμα στο θέμα της φυλής.

Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, μέχρι τη δεκαετία του ’70, το περιοδικό (με την κυκλοφορία περισσότερων από 6 εκατομμύρια τευχών) «αγνοούσε» τις μειονοτικές ομάδες στις ΗΠΑ και απεικόνιζε τα μέλη τους ως εργάτες ή οικιακές βοηθούς κλπ. ενώ κατά την παρουσίαση- αναφορά σε άλλες, μικρότερες εθνότητες χρησιμοποιούνταν στερεότυπα σύμφωνα με τα οποία ομάδες ατόμων παρουσιάζονταν ως «ευτυχισμένοι κυνηγοί» ή «ευγενείς άγριοι», όπως αναφέρει σε σημείωσή της στον πρόλογο του τεύχους η αρχισυντάκτρια, Σούζαν Γκόλντμπεργκ.

Στον πρόλογο με τίτλο «Για δεκαετίες, η κάλυψή μας ήταν ρατσιστική», η Γκόλντμπεργκ γράφει ότι κάποιο από το αρχειακό υλικό την άφησε «άφωνη» και δεν ήταν «εύκολο να διαβαστεί».

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ένα ρεπορτάζ του National Geographic, που δημοσιεύθηκε το 1916 στην Αυστραλία και παρουσίαζε μια φωτογραφία δύο Αβορίγινων με τη λεζάντα: «Αυτοί οι άγριοι έχουν τη χαμηλότερη νοημοσύνη απ΄ όλους τους ανθρώπους».

Η Σούζαν Γκόλντμπεργκ, η πρώτη γυναίκα αρχισυντάκτρια του National Geographic, αναφέρει χαρακτηριστικά: «Πονάει να μοιραζόμαστε τις φρικτές ιστορίες από το παρελθόν του περιοδικού. Όταν όμως αποφασίσαμε να αφιερώσουμε το περιοδικό του Απριλίου στο θέμα της φυλής, σκεφτήκαμε ότι πρέπει να εξετάσουμε τη δική μας ιστορία προτού στρέψουμε το ανακριτικό μας βλέμμα σε άλλους».

Σκοπεύοντας να εξετάσουν σε βάθος το προβληματικό παρελθόν του περιοδικού οι υπεύθυνοι του NG, ζήτησαν τη βοήθεια του ιστορικού Τζον Έντγουιν Μέισον, ειδικού στην ιστορία της Αφρικής στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια. Για τη μελέτη του, ο Μέισον βασίστηκε σε παλαιότερα τεύχη του περιοδικού, αλλά και στα επικριτικά άρθρα άλλων εντύπων στα οποία γινόταν λόγος για τον ρατσιστικό τρόπο κάλυψης των ιστοριών με θέμα τις φυλές από το National Geographic.

Όπως δημοσιεύτηκε και στην εφημερίδα “The Telegraph” ο εξειδικευμένος ιστορικός ανέφερε σχετικά: «Οι Αμερικανοί πήραν ιδέες για τον κόσμο από τις ταινίες Tarzan και πρωτόγονες ρατσιστικές καρικατούρες», και ως εκ τούτου, όπως αναφέρει ο Μέισον, οι υπεύθυνοι του περιοδικού, που κυκλοφόρησε πρώτη φορά το 1888, δεν προσπάθησαν να καταπολεμήσουν τα στερεότυπα που προβάλλονταν στο πλαίσιο (διάδοσης) της λευκής αμερικάνικης κουλτούρας.

«Οι φωτογραφίες, όπως και τα άρθρα, όχι μόνον έδιναν έμφαση στη διαφορετικότητα, αλλά της προσέδιδαν ιεραρχικές ιδιότητες. Η Δύση και ο αγγλόφωνος κόσμος βρίσκονταν στην κορυφή της ιεραρχίας. Μαύροι και σκούροι άνθρωποι καταλάμβαναν χαμηλότερες θέσεις. Οι εικόνες εμφάνιζαν συστηματικά αυτόχθονες να επιδεικνύουν απορία και θαυμασμό για τη δυτική τεχνολογία» εξήγησε ο Μέισον.

Σύμφωνα με τον καθηγητή, ο τρόπος κάλυψης από το National Geographic αλλάζει στο άρθρο του 1977, μετά το κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων στις ΗΠΑ. «Δεν είναι τέλειο άρθρο, αλλά αναγνωρίζει την καταπίεση», είπε. «Οι μαύροι άνθρωποι απεικονίζονται. Οι ηγέτες της αντιπολίτευσης απεικονίζονται. Είναι ένα πολύ διαφορετικό άρθρο», επισημαίνει ο ιστορικός.

Ολοκληρώνοντας το άρθρο της, η αρχισυντάκτρια του περιοδικού παροτρύνει τους αναγνώστες να «αντιμετωπίσουν τη σύγχρονη χρήση του ρατσισμού ως πολιτική στρατηγική και να αποδείξουν ότι είμαστε καλύτεροι από αυτό».

Πηγές: ΑΠΕ-ΜΠΕ/ The Telegraph

Φωτογραφία αρχείου: CC Philip Cohen-SA 2.0

Όλες οι Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο,  στο ertnews.gr
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος