Το ert.gr παρουσιάζει την Αρετή Κοκκίνου

Τη δικιά της δημιουργική παρουσία έχει στο χώρο της μουσικής η Αρετή Κοκκίνου. Το ert.gr συνομίλησε μαζί της και σας την παρουσιάζει.

-Ένα σχόλιο για το αν στις μέρες μας η κρίση και οι συνέπειές της βοηθούν ένα καλλιτέχνη να παρουσιάζει τη δουλειά του, δηλαδή αν συναυλιακοί χώροι, κέντρα κλπ λειτουργούν όπως άλλα χρόνια που ήταν πιό “ανθηρά”.

-Η αλήθεια είναι ότι το μουσικό τοπίο μετά την επιχειρηματική πτώση των δισκογραφικών εταιριών έχει αλλάξει ριζικά. Όμως ακόμα και στα “ανθηρά” όπως λέτε χρόνια τα πράγματα δεν ήταν εύκολα για την πλειοψηφία των καλλιτεχνών με ποιοτικές βλέψεις. Πλέον πολλοί δημιουργοί, έστω και με χίλιες στερήσεις, έχουν πάρει τις παραγωγές τους στα χέρια τους και προσπαθούν να δείξουν τη δουλειά τους χωρίς να περιμένουν ως μάννα εξ ουρανού την σωτήρια παρέμβαση κάποιας μεγάλης εταιρίας.

Υπάρχουν βέβαια οι πολυδιαφημισμένοι καλλιτέχνες και αυτοί που πρέπει να ψάξεις για να τους βρεις.
Ο κόσμος ξοδεύει λιγότερα χρήματα για την μουσική αλλά παρακολουθεί τα συναυλιακά δρώμενα, κυρίως των πιο φημισμένων και διαφημισμένων καλλιτεχνών. Μακάρι να στρέψει περισσότερο την προσοχή του και σε αξιόλογους καλλιτέχνες που δεν χαίρουν μαζικής προβολής.

-Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης όταν οργανώνει πολιτιστικές – μουσικές εκδηλώσεις δίνοντας στον κόσμο με μικρό αντίτιμο ή και εντελώς δωρεάν να γνωρίσει τις δουλειές των δημιουργών;

-Η Τοπική Αυτοδιοίκηση θα μπορούσε να βοηθήσει πραγματικά στην άνοδο του πολιτισμικού επιπέδου αν το ήθελε. Και σε καμμιά φορά υπάρχουν άνθρωποι σε θέσεις σχετικές με τα πολίτιστικά των Δήμων που το πράττουν. Δυστυχώς όμως στις περισσότερες περιπτώσεις είτε προτιμούν εμπορικά ονόματα (όχι πάντα τα ποιοτικότερα εξ’ αυτών) πιστεύοντας ότι έτσι θα δημιουργήσουν καλύτερες εντυπώσεις στους δημότες ή κινούνται με βάση προσωπικές γνωριμίες.

Θεωρώ απίθανο να εξεταστεί από υπεύθυνο Τοπικής Αυτοδιοίκησης μία μουσική πρόταση από  καλλιτέχνη που θα θεωρηθεί μη διάσημος (έστω και αν έχει αξιόλογη πορεία) χωρίς να υπάρχει προσωπική γνωριμία ή χωρίς να μεσολαβήσει “κάποιος γνωστός”.

-Πόσο η ραδιοφωνική παρουσίαση στις μέρες μας αφήνει δυνατότητες διεξόδου στα να φανεί η δουλειά των δημιουργών ή πόσο πιέζεται από τα Play list μουσικών εταιρειών;

-Ακούγονται πολλά για τα  play list των “μεγάλων” ραδιοφώνων και το πώς αυτές καταρτίζονται. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω το θέμα από πρώτο χέρι και γι’ αυτό θα αποφύγω να το σχολιάσω, πάντως υπάρχουν πολλοί ραδιοφωνικοί σταθμοί τόσο σε  Αθήνα και Θεσσαλονίκη όσο  και την περιφέρεια που είναι ανοικτοί σε νέες δουλειές και καλλιτέχνες. Και πολλοί παραγωγοί με τέτοια νοοτροπία, συχνότατα σε κρατικούς ραδιοσταθμούς.

Ποιά είναι η Αρετή Κοκκίνου

Γεννημένη στην Αθήνα, άρχισε σπουδές κιθάρας το 1982. Το 1990 αρχίζει μαθήματα ηλεκτρική κιθάρας με το Γιάννη Δρόλαπα ενώ παράλληλα, έως το 1997, συμμετέχει στα συγκροτήματα rock και pop ύφους «Είλωτες» και «Scoria» ως ηλεκτρική κιθαρίστρια στις ζωντανές τους εμφανίσεις σε όλη την Ελλάδα και στην ηχογράφηση των CD «Εν σταύλοις» και «Ζωή Ένεκεν», αντίστοιχα. Το 2000 δημιουργεί το σχήμα «Νυχτερινή Απόδραση».
Την ίδια εποχή κάνει μαθήματα μαντολίνου με την Βιβή Γκέκα. Συμμετέχει για ένα μικρό διάστημα στην Κλασσική Μαντολινάτα Αθηνών το 2003.

Κάτοχος πτυχίων αρμονίας , αντίστιξης και φούγκας και σπουδάστρια σύνθεσης στο
“Ωδείο Athenaeum” με τον Χρήστο Αναστασίου.
Συμμετοχή στην θεατρική παράσταση «Οι κυνικοί ξανάρχονται» του Νίκου Καλογερόπουλου στις καλοκαιρινές παραστάσεις του 2006.
Μακρόχρονη παρουσία σε σημαντικούς συναυλιακούς χώρους εντός και εκτός Αθηνών, σε φεστιβάλ, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές.

Μέλος των μουσικών σχημάτων “Ευδαίμονες” και “Ρε Καντίνι” του Δημήτρη Μητσοτάκη.
Στις διάφορες συναυλιακές συνεργασίες των τελευταίων ετών περιλαμβάνονται αυτές με την Καίτη Κουλλιά, τη Γεωργία Βεληβασάκη, τη Ζωή Τηγανούρια,, τη Μαρία Κανελλοπούλου, την Πένυ Ξενάκη, την Ερωφίλη, τη Δήμητρα Μαστορίδου. Επίσης με τους νέους τραγουδιστές Πάνο Λαμπρίδη, Δημήτρη Ερατεινό και Νίκο Καρακαλπάκη και τον ηθοποιό Δημήτρη Βερύκιο. Ιδρυτικό μέλος του σχήματος ελληνικής ελληνικής έντεχνης και έθνικ μουσικής “Άραθελ”. Συμμετοχή στη δισκογραφική δουλειά του συγκροτήματος Soul Destiny με ερμηνευτές, μεταξύ των άλλων, την Πόπη Αστεριάδη την Σοφία Παπάζογλου και τον Γιάννη Λεκόπουλο.

Συνεργασία με τη συνθέτη Πηγή Λυκούδη και συμμετοχή, μεταξύ των άλλων, στις συναυλίες της στο κέντρο πολιτισμού “Ελληνικός Κόσμος” (2013) και στο Βυζαντινό Μουσείο στις (2014) με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, στο έργο “Ας τραγουδήσουμε και πάλι” που παρουσιάστηκε στο Institut Sépharade Européen των Βρυξελλών και στην μουσική-θεατρική παράσταση “Τα Πάθη της Αγάπης” σε κείμενο του Θανάση Σάλτα που παρουσιάστηκε στο φεστιβάλ Σμύρνης το καλοκαίρι του 2015.

Το 2011 κυκλοφορεί η πρώτη δισκογραφική της δουλειά με τίτλο “Η ζωή στο βασίλειο του τίποτα” με ερμηνεύτρια τη Θέλμα Καραγιάννη.

Το Μάρτιο του 2016 κυκλοφορεί η δεύτερη δισκογραφική της δουλειά σε στίχους της ποιήτριας και στιχουργού Μαρίας Παπαδάκη με ερμηνευτές την Ερωφίλη, τη Δήμητρα Μαστορίδου, τον Μπάμπη Τσέρτο, το Μάκη Σεβίλογλου και την Ξένια Ροδοθεάτου. Έγραψε τη μουσική και συμμετείχε ως μουσικός, και ηθοποιός στη θεατρική παράσταση “Τα χρόνια του φιδιού-Λιπεσάνορες” του Δ. Βαρβαρήγου που ανέβηκε το χειμώνα του 2015-16 στο θέατρο “Βαφείο”.

Έχει κάνει εξ’ ολοκλήρου την ενορχήστρωση στη δισκογραφική δουλειά “Εποχές” της Ανδριανής Ζαγγανά και του Νίκου Καρακαλπάκη καθώς και τον προσωπικό δίσκο του τραγουδιστή με τίτλο “Ό,τι μας ανήκει”. Έχει επίσης ενορχηστρώσει τη νέα δουλειά του τραγουδοποιού Παναγιώτη Κελάνδρια.
Διετέλεσε ραδιοφωνική παραγωγός στην ΕΡΤόπεν από τον Οκτώβριο του 2014 έως τον Ιανουάριο του 2016. Συνεργάζεται ως ρεπόρτερ με τον νέο ιστότοπο “Μουσικόγραμμα”.
Το χειμώνα του 2017 δημιούργησε το κιθαριστικό τρίο “Nyxis”.

Φωτο από το Γιάννη Καρνεσιώτη

Συνέντευξη: Νάσος Μπράτσος