Του Γιώργου Χ. Παπαγεωργίου
Δίνουν μεγάλη σημασία οι Αμερικανοί στην Ελλάδα και στη σχέση της με την ευρωζώνη, διότι η υπόθεση συνδέεται με τα στρατηγικά τους συμφέροντα.
Η στήριξη των ΗΠΑ είναι σταθερή από το 2010, όπως αποκάλυψε πέρσι στο βιβλίο του ο πρώην υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τίμοθυ Γκάιτνερ, γράφοντας τόσο για την «τιμωρητική» διάθεση των Ευρωπαίων και κυρίως των Γερμανών έναντι της Ελλάδας το 2010, όσο και για τα σχέδια για Grexit που του είχε αποκαλύψει ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε το καλοκαίρι του 2012.
Είναι φανερό ότι οι ΗΠΑ πίεσαν έντονα το 2012 για να αποτρέψουν το Grexit, όπως έκαναν άλλωστε και φέτος, στηρίζοντας την Ελλάδα στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με συμβουλές αλλά και παρεμβάσεις στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.
Οι λόγοι για τους οποίους η αμερικανική πλευρά τηρεί αυτή τη στάση δεν είναι ευκαιριακοί και σχετίζονται με τους μακροχρόνιους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς της.
Η προοπτική του Grexit ενέπνευσε ανησυχία στην Ουάσιγκτον για τις συνέπειες που θα είχε η κατάρρευση της Ελλάδας σε μια περίοδο που με πολλά μέτωπα αστάθειας ανοιχτά στην ευρύτερη περιοχή, όπως ο εμφύλιος στη Συρία και ο πόλεμος της ΙΣΙΣ.
Οι ανησυχίες για την οικονομία, επίσης, διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο καθώς οι ΗΠΑ διαφωνούν από την αρχή της κρίσης με την γερμανική στάση. Η Ουάσιγκτον φοβάται ότι τα αυστηρά μέτρα και οι περιοριστικές οικονομικές πολιτικές κάνουν την ευρωζώνη να «σέρνεται» παρασύροντας προς τα κάτω και την παγκόσμια οικονομία πριν ακόμα ξεπεραστεί οριστικά η κρίση.
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον το Grexit που προωθεί συστηματικά από το 2011 ο κ. Σόιμπλε θεωρήθηκε ένα βήμα προς μια γενικευμένη καταστροφή.
Το γεγονός ότι η Κίνα άρχισε να εκδηλώνει τα δικά της προβλήματα το τελευταίο διάστημα προσθέτει άλλο ένα επιχείρημα στην αμερικανική συλλογιστική.
Οι Αμερικανοί βλέπουν το ευρώ ως πυλώνα σταθερότητας του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος.
Επίσης, θεωρούν τη συνεργασία και το “συντονισμό” της Ευρώπης με τις ΗΠΑ ως απαραίτητη προϋπόθεση για την τήρηση των παγκόσμιων ισορροπιών, οι οποίες ανατρέπονται καθώς οι μεγάλες αναδυόμενες οικονομίες, κυρίως η Κϊνα, αλλά και η Ρωσία, η Ινδία και η Βραζιλία μεγαλώνουν και διεκδικούν πρωταγωνιστικό ρόλο.
Το γεγονός ότι το Βερολίνο εκδηλώνει τα τελευταία χρόνια ηγεμονικές τάσεις στην ευρωζώνη και επιχειρεί να «χειραφετηθεί» πολιτικά και διπλωματικά στη διεθνή σκηνή, έχει προβληματίσει την Ουάσιγκτον.
Η Γερμαία, μέρι πρότινος ήταν μια μεσαία ευρωπαϊκή δύναμη ανάμεσα σε άλλες, με ρόλο δορυφόρου σε ένα ευρωατλαντικό σύστημα, αλλά τώρα εξελίσσεται σε «αφεντικό» της Ευρώπης που σε διάφορες περιστάσεις έδειξε ότι επιχειρεί να καθορίσει τους δικούς της όρους στις σχέσεις της Ε.Ε. με την Κίνα και τη Ρωσία και μάλιστα με «άτσαλους» χειρισμούς, όχι μόνο στα οικονομικά ζητήματα, αλλά και στα γεωπολιτικά, όπως φάνηκε με την υπόθεση της Ουκρανίας.
Μέσα στο πολυεπίπεδο αυτό «παζλ» βρίσκεται η ελληνική υπόθεση -κατά κάποιο τρόπο ανάμεσα σε δύο στρατόπεδα.
Δεν είναι τυχαίο ότι προ καιρού, ο κ. Σόιμπλε όταν ο αμερικανός ομόλογός του Τζακ Λιού τον πίεσε για το ελληνικό ζήτημα, φέρεται να του είπε «ασχοληθείτε με το Πούερτο Ρίκο και αφήστε την Ελλάδα σε εμάς».
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος