Για άλλη μια φορά, η Ευρώπη και ο δυτικός κόσμος γενικότερα στρέφει την προσοχή του σε κάλπες, αυτή τη φορά εκείνες που άνοιξαν από το πρωί στη Βρετανία.
Στα μέσα του προηγούμενου Απριλίου, η Βρετανίδα πρωθυπουργός, Τερέζα Μέι, προκήρυξε πρόωρες εκλογές, με αφορμή τις διαπραγματεύσεις της αποχώρησης της Μεγάλης Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και με απώτερο στόχο τη διεύρυνση της κυβερνητικής πλειοψηφίας που η κυρία Μέι κληρονόμησε από τον προκάτοχό της, Ντέιβιντ Κάμερον.
Από εκεί και πέρα, η ιστορία είναι λίγο-πολύ γνωστή: Το εντυπωσιακό προβάδισμα των Συντηρητικών της Τερέζα Μέι έναντι των Εργατικών του Τζέρεμι Κόρμπιν εξανεμίστηκε σε διάφορες δημοσκοπήσεις, η ίδια η πρωθυπουργός φάνηκε να χάνει την γοητεία που ασκούσε στο εκλογικό σώμα, και ακόμα και η κοινοβουλευτική της πλειοψηφία φάνηκε να κινδυνεύει –και πάλι, στις δημοσκοπήσεις.
Οι Financial Times, το Bloomberg, το Reuters και ο έγκριτος Αμερικανός δημοσκόπος Nate Silver στο site fivethirtyeight υποστηρίζουν πως η Τερέζα Μέι δεν κινδυνεύει, και πως μάλιστα πρόκειται να αυξήσει τις έδρες του κόμματός της στην καινούρια Βουλή.
Άλλες αναλύσεις, όπως εκείνη του Atlantic, τονίζουν τις αρνητικές προβλέψεις για την γυναίκα που ξεκίνησε τις εκλογές ως η δεύτερη Σιδηρά Κυρία, μόνο και μόνο για να δει το μέταλλο των επιλογών της να αμφισβητείται. Το πρόβλημα είναι και πάλι οι δημοσκοπήσεις, όπως βέβαια και η ανάγκη των διαφόρων εκλογικών προφητών να προφητεύσουν κάθε αποτέλεσμα για να μην εκτεθούν.
Στη Βρετανία, όπου οι δημοσκοπήσεις έχουν ιστορική τάση να αποτυγχάνουν, οι αρμόδιοι φρόντισαν να διορθώσουν ορισμένα από τα γνωστά προβλήματα, όπως την συγκριτικά υπερβολική εκπροσώπηση ψηφοφόρων των Εργατικών στα δημοσκοπικά δείγματα, είτε διορθώνοντας τα δείγματα, είτε αναλύοντας τα αποτελέσματά τους για να υποθέσουν τις πιθανές αποκλίσεις.
Ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα είναι η αξιολόγηση των προθέσεων των νεαρών ψηφοφόρων, οι οποίοι φαίνεται να ταυτίζονται περισσότερο με τους Εργατικούς, αλλά η προσέλευσή τους στις κάλπες δεν είναι σίγουρη.
Πολλοί αναφέρουν πως ερμηνεύοντας τις δημοσκοπήσεις σε συνδυασμό με την εμπειρία της προεκλογικής εκστρατείας, οι Συντηρητικοί ετοιμάζονται να γιορτάσουν, και οι Εργατικοί ετοιμάζονται να χάσουν δεκάδες θέσεις στο κοινοβούλιο.
Πέρα από τις προβλέψεις, όμως, οι δημοσκοπήσεις προσφέρουν και ορισμένα δεδομένα, τα οποία επιτρέπουν πιο συγκεκριμένη ανάλυση.
Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται, όπως σχολιάζουν οι Financial Times, οι μετακινήσεις ψηφοφόρων, οι οποίες δείχνουν αθρόα έξοδο από το UKIP προς τους Εργατικούς που κερδίζουν από σχεδόν κάθε κόμμα μεγάλα ποσοστά, σε αντίθεση με τους Εργατικούς, οι οποίοι εκτός αυτού διαθέτουν και μικρότερο ποσοστό συσπείρωσης των δικών τους ψηφοφόρων.
Τα στοιχήματα δίνουν και εκείνα την Τερέζα Μέι ως φαβορί, αν και το συγκεκριμένο φαβορί ίσως χρειαστεί να επιδιορθώσει περισσότερες ζημίες από όσες περίμενε, ακόμη και αν καταφέρει να κερδίσει με μεγάλη διαφορά, πιθανότατα, βεβαίως, μικρότερη από την αρχικώς εκτιμώμενη.
Όπως επισημαίνει ο Atlantic, το προφίλ της πρωθυπουργού δέχτηκε πολλές επιθέσεις, και η προεκλογική εκστρατεία τόνισε ακόμη περισσότερο την απουσία συγκεκριμένων στόχων και μεθόδων στο πρόγραμμά της.
Αντίστοιχα αμφιταλαντευόμενη είναι η κοινή γνώμη και για τον επικεφαλής των Εργατικών, ο οποίος παρ’ ότι κατάφερε να βρει ένα ενθουσιώδες προς τις ιδέες του κοινό και να παρουσιαστεί ως υπολογίσιμος αντίπαλος για την Τερέζα Μέι, αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει ορισμένες παλιές, αλλά και καινούριες κατηγορίες.
Άρθρο των New York Times, μάλιστα, τον περιγράφει ως αντισημίτη, συμπαθούντα τρομοκρατικές οργανώσεις, και λαϊκιστή ανάλογο -αν και λιγότερο επικίνδυνο- των Τραμπ και Λε Πεν.
Ο ίδιος διακήρυξε σε πολλές ευκαιρίες που του δόθηκαν την αντίθεσή του σε τρομοκρατικές ενέργειες, καθώς και στον αντισημιτισμό, παρ’ ότι ο τρόπος του δεν ικανοποίησε ιδιαίτερα τους πολιτικούς του αντιπάλους, και όχι μόνο.
Την ίδια ώρα είναι αυτονόητο πως οι εκλογές επηρεάζονται από τις πρόσφατες τρομοκρατικές επιθέσεις στη Μεγάλη Βρετανία, μόνο που οι δημοσκοπήσεις δεν μπορούν να αποκαλύψουν πώς, και οι πολιτικές αναλύσεις φαίνεται να φτάνουν σε μια παράδοξη ισορροπία: Από τη μια μεριά, ο Τζέρεμι Κόρμπιν κατηγορείται για τις απόψεις του σχετικά με την τρομοκρατία, αλλά κατηγορεί με τη σειρά του την Τερέζα Μέι για ανεπαρκή αντιμετώπισή της. Από την άλλη, η Τερέζα Μέι επαναλαμβάνει πως η ίδια είναι η μόνη εγγύηση για δυνατή και σταθερή κυβέρνηση, αλλά πριν μετακομίσει στην Ντάουνινγκ Στριτ, ως υπουργός Εσωτερικών, ήταν εκείνη που κατηγορείται ότι μείωσε τις αστυνομικές δυνάμεις.
Τέλος, πολλές συγκεκριμένες κοινοβουλευτικές έδρες θα δώσουν στο οποιοδήποτε αποτέλεσμα τον χαρακτήρα θριάμβου ή ολέθρου για τους διεκδικητές. Για την ώρα, οι αναλυτές μάλλον συμφωνούν πως είναι και οι μόνες που μπορούν να το καταφέρουν.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος