Ήμουν στην Αθήνα, την περίοδο του δημοψηφίσματος. Με θυμωμένα επιχειρήματα εκατέρωθεν και μονομερή :
“Αφού όλα τα δέχτηκε”, “ως εδώ”, “τι να έκανε;”, “καλύτερα αξιοπρεπείς”, “τί Δημοψήφισμα;”, “κακώς έφυγε απ τις διαπραγματεύσεις”, “σιγά μην συμφωνήσουμε μεταξύ μας ποτέ”, “και άργησε να το κάνει”, “να έθετε από την αρχή το θέμα της διαγραφής χρέους και τίποτα άλλο”, “δεν είμαστε ψύχραιμοι”, “8 δισ ναι, αλλά θα χε μέσα και ανάπτυξη και μείωση χρέους”, “θα πρεπε να τα βρουν οι πολιτικοι αρχηγοί μεταξύ τους”, “ο Θεός να βάλει το χέρι του, αν δεν μας έχει εγκαταλείψει”, “τι ΝΑΙ και ΟΧΙ;”,”ο Τσίπρας φταίει”, “είναι θέμα αξιοπρέπειας”, “εκβιαστές! Ντροπή τους!”, “ποια Ευρώπη;”, “οι ξένοι, γεμίσαμε ξένους”, “μαζί του. Μονο για τους λαθρομετανάστες δεν συμφωνώ. Όπως έρχονται, να τους βάζουμε στο καράβι και πίσω…”, “μια ζωή δραχμή δεν ήμασταν;”, “αυτά είναι αδιανόητα”.
Κατά τα άλλα, ένα κορίτσι κρατούσε ένα μπουκέτο λουλούδια, ένα αγόρι κι ένα κορίτσι φιλιόντουσαν στη στάση, στο Μετρό Αμπελοκήπων υπήρχε ο βιβλιοπώλης με βιβλία πάνω από κούτες που έγραφαν ΤΟ ΚΟΥΛΟΥΡΙ ΤΟΥ ΨΥΡΡΗ: 2 ευρώ “το Κίνημα της 3ης Σεπτεμβρίου 1843”, “Long drinks”, “Η μαγεία του φα…”, μάλλον φαγητού, γιατί σκέπαζε τον τίτλο ένα παιδικό βιβλίο για την Barbie ή κάτι παραμυθένιο. Εκεί που δεν υπάρχουν διλήμματα και τα όνειρα φτάνουν στο να’ ρθει το βασιλόπουλο…
Βικτωρία Καβουριάρη
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος