Μαρία Μανώλη: «Μετανάστες είμαστε όλοι. Ο καθένας μας αναζητά τον τρόπο που θα κάνει τη ζωή του καλύτερη»

Συνέντευξη στη Δώρα Χειράκη

Η θεατρική ομάδα Stage Alive παρουσιάζει κάθε Δευτέρα και Τρίτη, στο θέατρο Βαφείο, την παράσταση «ΑΙ2 ΤΡΑΓΩΔΙΑΙ» σε κείμενο Θανάση Σταυρόπουλου-Βαγγέλη Τάτση και σκηνοθεσία Μαρίας Μανώλη.

Το έργο πραγματεύεται την άσβεστη επιθυμία του κάθε ανθρώπου, ακόμα και ενός τυχαίου μετανάστη, να γευτεί μια ζωή διαφορετική από αυτή που ήδη έχει. Μια ζωή που όταν του προσφερθεί, δεν είναι σε θέση να γνωρίζει πάντα και το κόστος της.

Πρόκειται για μια κωμωδία σε έμμετρη μορφή, που για πυρήνα της έχει αφενός τους βασικούς χαρακτήρες από τον Οθέλο του Σαίξπηρ και των τραγωδιών του Οιδίποδα και της Αντιγόνης και αφετέρου χαρακτήρες από τη «Μυθολογία» τόσο της Ελλάδος όσο και αυτής της σύγχρονης καθημερινότητάς μας.

Η σκηνοθέτις, Μαρία Μανώλη, μας μιλάει για το έργο, για τους… μπερδεμένους ήρωές του, για τον τρόπο που αντιμετωπίζει το μεταναστευτικό στην παράσταση, αλλά και για την κρίση στο θέατρο.

-Αυτή τη σεζόν σκηνοθετείτε την παράσταση “ΑΙ2 ΤΡΑΓΩΔΙΑΙ” που παρουσιάζεται στο θέατρο Βαφείο. Τι θα δούμε;

Πρόκειται για ένα έργο των Θ. Σταυρόπουλου και Β. Τάτση το οποίο παίζεται για πρώτη φορά και είναι μια ξεκαρδιστική παρωδία, σε έμμετρη μορφή με ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο. Από την πρώτη φορά που το “έκλεψα” από τα κιτάπια τους και το διάβασα ενθουσιάστηκα! Είναι επίκαιρο,έξυπνο, πρωτότυπο. Μια ομάδα μεταναστών ναυαγεί στο νησί της Κύπρου και από εκεί ξεκινούν όλα! Ο πυρήνας του έργο είναι οι μύθοι του Οθέλου του Σαίξπηρ από τη μια και του Οιδίποδα του Σοφοκλή από την άλλη, οι οποίοι μπερδεύονται και δημιουργούν ένα γαϊτανάκι παρεξηγήσεων και ανατροπών, προσφέροντας άφθονο γέλιο αλλά και προβληματισμό. Πως μπορούν να πάνε όλα πρίμα για τους ήρωες μας όταν έρχονται αντιμέτωποι με τη θέα Αφροδίτη, που είναι ήδη 5.000 χρόνων, τον θεό Μώμο, έναν τρίτο δεύτερο θεό που σκοπό έχει να εκδικηθεί την Αφροδίτη, έναν εκπρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τον Στέφανο έναν περίεργο μάντη.

-Πώς αντιμετωπίζετε εσείς το μεταναστευτικό στην παράσταση;

Αρχικά, μετανάστες είμαστε όλοι. Ο καθένας μας αναζητά τον τρόπο που θα κάνει τη ζωή του καλύτερη. Οι Έλληνες έχουμε μεγάλη ιστορία μετανάστευσης και ξενιτιάς στην πλάτη μας. Μέχρι και σήμερα, λόγω της κρίσης, εγκαταλείπουμε τη χώρα μας για να βρούμε μια καλύτερη ζωή. Οι μετανάστες λοιπόν του έργου, θα μπορούσαν να είναι ένας από εμάς, ο καθένας μας. Σε αυτό το στοιχείο βασίζεται και η επικαιρότητα του έργου. Ευτυχώς ως λαός έχουμε ένα καλό, πάντα διακωμωδούμε τα προβλήματα που έχουμε και έτσι μάς είναι πιο εύκολο να τα αντιμετωπίσουμε χωρίς πότε όμως, να φτάσουν σε ένα σημείο που θα χάσουν τη σοβαρότητα τους.

-Στην πλοκή χρησιμοποιείτε δύο θεούς από την ελληνική μυθολογία. Την θεά Αφροδίτη και τον θεό Μώμο. Ποια είναι η θέση τους μέσα στο έργο;

Η θεά Αφροδίτη είναι μια θεά που έχουν περάσει πολλά χρόνια από πάνω της και έχει φτάσει σε σημείο να μπερδεύει μέχρι και το αριστερό από το δεξί. Καταλαβαίνετε ότι όταν αποφασίζει να δώσει στον δύστυχο Αχμέτ μια καλύτερη ζωή να ζήσει, αυτό δεν θα είναι όσο εύκολο φαντάζει. Τα πράγματα θα μπερδευτούν ακόμα περισσότερο όταν ο θεός Μώμος θα θελήσει να παρέμβει στα σχέδιά της προκειμένου να δείξει και εκείνος την αξία του, αφού όλοι τον θεωρούν κατώτερο. Άλλωστε ο θεός αυτός βάσει της μυθολογίας ήθελε πάντα να μπερδεύει τις ζωές των ανθρώπων και αυτό έχει κρατηθεί στο έργο.

-Οι ήρωες μπερδεύουν, μπερδεύονται, παρανοούν και μπλέκονται σ’ ένα παράξενο κουβάρι παρεξηγήσεων. Γιατί γίνεται αυτό;

Στον Αχμέτ δίνονται δυο διαφορετικές ζωές από την Αφροδίτη για να ζήσει -αυτή του Οθέλου και αυτή του Οιδίποδα- προκειμένου να επιλέξει μόνος του ποια από τις δυο είναι καλύτερη και αυτή να του τη χαρίσει. Όλοι οι μετανάστες δέχονται να βοηθήσουν τον Αχμέτ, αφού και εκείνοι μέσα από αυτό θα αποκτήσουν μια πιο ενδιαφέρουσα υπόσταση. Τους βάζει, λοιπόν, μέσα σε ένα όνειρο, σε μια πλάνη, που ζωντανεύουν οι ρόλοι των μύθων. Μια ζωή που έχει δόξα, πλούτη και αναγνώριση είναι προτιμότερη από αυτή που ήδη έχει ο Αχμέτ;

-Εσείς πως αντιμετωπίζετε την κρίση που περνάει το θέατρο;

Το θετικό είναι ότι η κρίση δεν μπορεί να σταματήσει το θέατρο, τον πολιτισμό μπορεί απλά να του δημιουργήσει δυσκολίες. Ο κόσμος έρχεται ευτυχώς ακόμα στο θέατρο, το στηρίζει και επιβραβεύει τις παραστάσεις που ανεβαίνουν με την παρουσία του. Από την άλλη και το θέατρο βρίσκει τρόπους να γίνει προσβάσιμο προς όλους. Δεν θα μας σταματήσει τα όνειρα η κρίση. Πάντα θα βρίσκουμε τρόπους να τα πραγματοποιούμε, μπορεί με περισσότερες δυσκολίες, άλλα πάντα τα καταφέρνουμε όσο ο κόσμος είναι δίπλα μας.

Συντελεστές

Κείμενο: Θανάσης Σταυρόπουλος – Βαγγέλης Τάτσης

Σκηνοθεσία: Μαρία Μανώλη

Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Βαγγέλης Αλεξανδρής, Καλή Δάβρη, Κώστας Ζέκος, Αναστάσης Κολοβός, Αθανασία Κούσουλ, Άκης Σιδέρης, Θανάσης Σταυρόπουλος, Μάρκος Στεφάνου

Σκηνικά – κουστούμια: Ανθή Πετρουλάκη

Μουσική: Βασίλης Τσεντούρος

Κίνηση: Άκης Σιδέρης

Χορογραφία – σκηνική Πάλη: Αντιγόνη Σαρρή

INFO

Παραστάσεις: Κάθε Δευτέρα στις 19.30 και Τρίτη στις 21:00

Τελευταία παράσταση: 5 Ιανουαρίου 2016

Διάρκεια: 90′

Διάλειμμα: 10′

Τιμές Εισιτηρίων:

Γενική Είσοδος: 12,00

Εκπτωτικά: 8,00 (φοιτητές, συνταξιούχοι, άνεργοι)

Ατέλειες: δεκτές

Θέατρο ΒΑΦΕΙΟ – ΛΑΚΗΣ ΚΑΡΑΛΗΣ

Αγ. Όρους 16 & Κωνσταντινουπόλεως 115, Βοτανικός – Αθήνα

Πληρ: 2103425637