Ο Άγης Πετάλας γράφει στις “Βιβλιοπαρουσιάσεις”

ΕΝΑΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ, ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ
Επιμέλεια: Μαρία Σφυρόερα

Ο κύριος Δ* εμφανίζεται από ένα γνώριμο πουθενά. Το γνώριμο πουθενά της Πόλης μας (αν η Αθήνα, αγαπητέ αναγνώστη, ήταν ποτέ ή εξακολουθεί να είναι η Πόλη σου, και αν βέβαια αναγνωρίζεις σ’ αυτήν κάποιο οικείο «πουθενά»). Ο κύριος Δ* ενοικεί στην πουθενική Αθήνα του δύο χιλιάδες δέκα πέντε.  Εκεί ακριβώς. Όχι στη νοσταλγική μικρογειτονιά του χίλια εννιακόσια εξήντα (καμία γλυσίνα, κανένα γεράνι δεν έχει φυτρώσει στον κήπο της προαστιακής βιλίτσας του, εκεί που ο κύριος Δ* έχει ακόμη ζωή). Δεν κατοικεί ούτε σε κάποια επαρχιακή πολίχνη (μιλά με προφορά αστού και το όνομά του δεν τελειώνει, ασφαλώς, σε –όπουλος, σε -ίδης, ή σε κάποιαν άλλη κατάληξη, δηλωτική τοπικής καταγωγής). Κι όσο για εμπλοκή σε άδοξους αστικούς έρωτες ή μελοδραματικές θρηνωδίες για το χαμένο κέντρο μιας προβληματικής οικογένειας, ούτε λόγος. Ο κύριος Δ* δε δίνει δεκάρα για όλα αυτά.

Όπως, λοιπόν, η Αθήνα του κυρίου Δ* είναι η Αθήνα και ταυτόχρονα το «πουθενά», έτσι κι εκείνος είναι αυτός και κάποιος άλλος. Είναι ζων και αιώνιος, πραγματικός και υπερπραγματικός. Και, ακριβώς επειδή είναι τέτοιος, δηλαδή ένα αέρινο πνεύμα σαρκωμένο σε καθωσπρέπει κύριο, του αρέσει να ιδεολογεί. Ο κύριος Δ* δεν μιλά, όχι με την ακριβή έννοια του όρου τουλάχιστον. Εκφέρει το πνεύμα της ιδεολογίας του. Της ιδεολογίας «του», είπα, αν και είμαι βέβαιος ότι πολλοί θα διαμαρτυρηθούν για αυτό το κτητικό «του». «Μα», θα πει ένας στρυφνός τεχνοκράτης, «αυτή είναι η ιδεολογία μου». «Σταθείτε», θα παραπονεθεί ένας τραπεζίτης, «αυτές είναι οι πεποιθήσεις μου». «Σφετεριστή!» θα ουρλιάξει μια βαθύπλουτη κυρία, «αυτές είναι οι αρχές μου». «Πάψτε να κλέβετε τις χρυσές απόψεις μου», θα αναφωνήσει ένας ενεχυροδανειστής. «Αρκετά!» θα φρίξει, τέλος, ένας επιχειρηματίας, «Αυτές είναι οι ακλόνητες ιδέες που οφείλουν να επικρατούν στον κόσμο μας». Όλοι αυτοί θα έχουν ίσως δίκιο να διαμαρτυρηθούν, μα, σα διαβάσουν τις περιπέτειες του κυρίου Δ*, ελπίζω ειλικρινά πως θα αναγνωρίσουν σε εκείνον έναν πανάξιο εκπρόσωπο των αντιλήψεών τους.

Δεν είναι καθόλου βέβαιη η στάση που θα κρατήσουν, απέναντι στον κύριο Δ*, τα θύματά του. Ένας γηραλέος συνταξιούχος που συντηρείται «δωρεάν», κάποιος υπάλληλος με μόνιμη έφεση στο λάθος, ένας φοροδιαφεύγων καθηγητής της αγγλικής, ένας αμήχανος ντετέκτιβ, ένας ντροπαλός σουβλατζής, ένας αναχρονιστικός μικρο-καταστηματάρχης και ένα δίδυμο συνθετών πολιτικής όπερας, όλοι τούτοι πράγματι δεν έχουν κανένα λόγο να συμπαθήσουν τον κύριο Δ*. Ίσως και να μην τον συμπαθούν. Αλλά τα συναισθήματά τους δεν έχουν δα και τόση σημασία. Το βέβαιο είναι ότι υποτάσσονται στην παντοδυναμία του, σα μαριονέτες που δεν ξέρουν πώς να σπάσουν την κλωστή και να αποδράσουν από το κουκλοθέατρο στο οποίο ακουσίως πρωταγωνιστούν.

Ο κύριος Δ*, αλίμονο, ξέρει πολύ καλά πως δεν μπορούν να το κάνουν. Κι αν, για μια μόνο στιγμή, αναρωτιέται μήπως λαθεύει, μήπως η Δύναμή του είναι μοιραίο να γεννήσει μια πάλη αντίθετη στην ισχύ του, ανακουφίζεται με τις διαβεβαιώσεις ενός πιστού του υπαλλήλου: Καμία απειλή, ουδείς κίνδυνος. Μια ταινιούλα στο τέλος της εργάσιμης ημέρας μας, ένα χόμπι δημιουργικής γραφής ή ερασιτεχνικής αγγειοπλαστικής τα σαββατοκύριακά μας, ένας λυμφατικός μισθός να συντηρείσαι στη ζωή, κι ας χαθεί ο κόσμος όλος. Στη χάση του κόσμου, άλλωστε, λάμπει πάντοτε, ίσως εκεί περισσότερο από οπουδήποτε αλλού, ο εωσφορικός κύριος Δ*.

Άγης Πετάλας

Το βιβλίο με τα διηγήματα του Άγη Πετάλα Η Δύναμη του κυρίου Δ* κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις αντίποδες (σελ.: 144, τιμή: 9,20 €).

Σχεδιασμός εξωφύλλου: Μάρω Κάτσικα
Εικόνες εξωφύλλου: Egon Schiele, Selbstbildnis in weißen Anzug mit Panama-Hut (1940), και Modeentwurf: Dunkler Anzug, Hut mit breitem Band, άγνωστης χρονολογίας.

Συνέντευξη του συγγραφέα στο Πρώτο Πρόγραμμα μπορείτε να ακούσετε εδώ.

Ο ΑΓΗΣ ΠΕΤΑΛΑΣ γεννήθηκε το 1978 στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά. Διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά Νέα Εστία και Λεύγα.
Η Δύναμη του κυρίου Δ* είναι το πρώτο του βιβλίο.