Θεόδωρος Γρηγοριάδης: “Ζωή μεθόρια”

ΕΝΑΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ,

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ
Επιμέλεια: Μαρία Σφυρόερα

Η Ζωή αναχωρεί από τη Θεσσαλονίκη, την πόλη όπου γεννήθηκε, έζησε και αγαπάει. Διορίζεται καθηγήτρια αγγλικών στον Έβρο, στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Σήμερα ένας τέτοιος διορισμός φαντάζει μια εύκολη εμπειρία, όμως τότε, χωρίς τα σημερινά μέσα συγκοινωνίας, χωρίς τα κινητά τηλέφωνα και τα άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μια μετακίνηση στα μεθόρια σήμαινε πραγματικά απομάκρυνση και απομόνωση. Ειδικά σε μέρη που χαρακτηρίζονταν ως “δυσμενής μετάθεση” για στρατιώτες και δημόσιους υπαλλήλους.

Ωστόσο η ανήσυχη κοπέλα θα προσπαθήσει να ξεπεράσει τις δυσκολίες της καινούργιας αρχής όχι με επιτυχία κάθε φορά. Είναι χαρακτήρας που διερευνά και διερωτάται συνεχώς, είναι αφυπνισμένη με όσα συμβαίνουν στο πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι, πληγώνεται και θυμώνει με όσα αφήνουν αδιάφορους τους υπόλοιπους. Ταυτόχρονα πρέπει να ξεπεράσει και μια μοιρολατρική της εμμονή που την θέλει γρουσούζα με τους άντρες. Πιστεύει ότι τους προκαλεί κάτι κακό και φυσικά το φταίξιμο το ρίχνει στον εαυτό της.

Ο καπετάνιος Γιάννης, που ταξιδεύει στις θάλασσες, ο γιατρός Άγγελος, ο φύλακάς της στην στεριά, θα πληρώσουν ο καθένας με διαφορετικό τίμημα τη λατρεία που δείχνουν απέναντι στην δύσπιστη και γοητευτική κοπέλα. Ίσως όμως αυτά τα στοιχεία της ακριβώς να τους αρέσουν: οι αντιφάσεις της, η αγωνία της για ισότητα και αξιοπρέπεια.

Αυτό είναι το ερωτικό πλαίσιο της ιστορίας, μιας ιστορίας που θέλει να υπονοήσει περισσότερα απ’ όσα περιγράφει: για την ανασφάλεια των ανθρώπινων σχέσεων, τη δυσκολία της συνύπαρξης σε μια ερωτική σχέση, για τις παρέες που διασκορπίζονται, για τους ανθρώπους που διαφοροποιούνται σε σχέση με τον τόπο όπου ζουν αλλά και που δεν επέλεξαν να ζήσουν, για την αινιγματική μοναξιά της ανθρώπινης ύπαρξης.

Το προηγούμενο μυθιστόρημά μου, “Το μυστικό της Έλλης” (2012), περιέγραφε τις πρώτες μέρες της κρίσης μέσα από τη ζωή και τη ματιά μιας μοναχικής πενηντάρας. Θα περίμενε κανείς να περιγράψω, τρία χρόνια μετά, το αποκορύφωμα της κρίσης. Όμως, η “Ζωή μεθόρια” μας πάει πίσω τριάντα χρόνια και, μέσα από τα χρόνια που πέρασαν, αναλογιζόμαστε και αναθεωρούμε και το σήμερα. Στη δεκαετία του ογδόντα επαναπροσδιοριζόταν η χώρα μέσα από την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σήμερα δοκιμάζεται η αντοχή της. Η Ζωή είναι χαρακτήρας μιας νέας γυναίκας στα όρια μια νέας εποχής. Τα ερωτήματα και οι προβληματισμοί της αντανακλώνται ως τη δική μας εποχή. Άραγε πώς θα σκεφτόταν η Ζωή αν ήταν ηρωίδα και στο σήμερα;

Όμως αυτά θα τα σκεφτεί ο αναγνώστης που πάντα συμπληρώνει και επεκτείνει τις ιστορίες. Θα έχει συντροφιά του όχι μόνον τους ήρωες του βιβλίου αλλά και τα μεθοριακά τοπία, τις έντονες μουσικές, τα πρωτόγνωρα ταξίδια, τις εικόνες μιας εποχής που, ακόμη και αν δεν την γνώρισε, θα την ξαναζήσει μέσα από τον μυθιστορηματικό κόσμο του βιβλίου.

Νέα Σμύρνη, Καλοκαίρι 2015
Θεόδωρος Γρηγοριάδης

Θεόδωρος Γρηγοριάδης: “Ζωή μεθόρια”

Το μυθιστόρημα του Θεόδωρου Γρηγοριάδη Ζωή μεθόρια (2015) κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη (σελ.: 267, τιμή: 12,80 €).

Σχεδιασμός εξωφύλλου: Β α σ ι λ ι κ ή (βασισμένο σε φωτογραφίες της Katrien De Blauwer)

Συνέντευξη του συγγραφέα στο Πρώτο Πρόγραμμα μπορείτε να ακούσετε εδώ.

“Όµως ήµασταν µια γενιά –τώρα που τα ξανασκέφτοµαι µπορώ και να το γενικεύω– που λατρέψαµε τη θεωρία, δεν ήµασταν πολλοί αλλά έστω, εκείνοι, όσοι σπουδάσαµε µετά τη χούντα, θέλαµε να ενσταλάξουµε µέσα µας και στον περίγυρό µας περισσότερες ιδέες και ελευθερίες. Να γιατί, κορίτσι πράµα, αγαπούσα τα «αγόρια µου», τους φαντάρους, τις πόρνες στο Βαρδάρι που πηγαίναµε να τις δούµε να καιροφυλακτούν στα στενά τις νύχτες, να γιατί είχαµε αναγάγει σε θεωρία τον έρωτα και πολλές φορές τον εξασκούσαµε αµήχανα…”

(από το σηµειωµατάριο της Ζωής)

Θεόδωρος Γρηγοριάδης: “Ζωή μεθόρια”

Ο ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ γεννήθηκε το 1956 στο Παλαιοχώρι Παγγαίου Καβάλας. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήµιο Θεσσαλονίκης, δίδαξε στη Μέση Εκπαίδευση και συνεργάστηκε µε τη Δηµόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σερρών διοργανώνοντας λογοτεχνικά σεµινάρια. Έχει γράψει εννέα µυθιστορήµατα, δύο συλλογές διηγηµάτων και µία νουβέλα.
Το Παρτάλι µεταφράστηκε στα γαλλικά και παρουσιάστηκε ως θεατρικός µονόλογος στο Φεστιβάλ Αθηνών και η Δεύτερη γέννα ανέβηκε ως θεατρικός µονόλογος στο Φεστιβάλ Φιλίππων και Καβάλας.
Είναι µέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.

Όλες οι Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο,  στο ertnews.gr
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος