Πέμη Ζούνη:  Δεν βλέπω πιθανό να εμπλακώ ξανά με την πολιτική

Συνέντευξη στη Δώρα Χειράκη

Το έργο του Mike Bartlett «Contractions» επέλεξε η Πέμη Ζούνη να ανεβάσει τη νέα θεατρική σεζόν στην κεντρική σκηνή του θεάτρου Αλκμήνη, με πρωταγωνίστριες τις Αγγελική Παρδαλίδου και Αναστασία Χαριτίδου.

Η γνωστή ηθοποιός, που αυτή τη φορά σκηνοθετεί και δεν πρωταγωνιστεί σε μια παράσταση, μας υποδέχτηκε στο θέατρο και μας μίλησε για τις καλλιτεχνικές της δραστηριότητες, την πολιτική και την οικογένειά της.

Τι πραγματεύεται  το Contractions;

Είναι ένα από τα πιο δυνατά έργα του Mike Bartlett, συγγραφέα της “δαιμόνιας” βρετανικής γενιάς του ’80. Μια οξυδερκής, βαθιά και σκληρή ματιά πάνω στη σταθερή  έκπτωση του ανθρώπινου είδους. Η ιστορία, ο χώρος και ο χρόνος πολύ καθαρά: το γραφείο μιας πολυεθνικής εταιρείας. Δύο πρόσωπα: η νεαρή υπάλληλος και η μάνατζέρ της. Η αφορμή: ένα από τα άρθρα του συμβολαίου, το οποίο δεσμεύει τους υπαλλήλους. Για κάμποσες σκηνές, το χιούμορ και η φιλική ατμόσφαιρα σε ξεγελάνε ευχάριστα. Μετά, αρχίζεις να αισθάνεσαι άβολα, αναποφάσιστος για το αν θέλεις να γελάσεις ή να θυμώσεις. Ακολουθεί το ξεδίπλωμα της αμείλικτης ματιάς του συγγραφέα και η ιλιγγιώδης κάθοδος προς ένα τέλος χωρίς κάθαρση, με έντονη την αίσθηση πνιγμού. Ο πυρήνας: το τέρας που έχουμε θρέψει. Η ολοφάνερη καταστρατήγηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων – με την υπογραφή μας. Εντέλει η σύνθλιψη της προσωπικότητάς μας στο όνομα του χρήματος.

Για ποιο λόγο επιλέξατε να ανεβάσετε το συγκεκριμένο έργο;

Κυρίαρχο κίνητρο για μένα είναι -όχι το θέμα αυτό καθαυτό- αλλά ο τρόπος που κάποιος συγγραφέας το επεξεργάζεται, δηλαδή η γραφή του. Τα θέματα που απασχολούν τους συγγραφείς, διαχρονικά, είναι πολύ λίγα και σταθερά. Ακριβώς επειδή είναι σημαντικά και άλυτα. Εκεί  λοιπόν ελέγχεται η ματιά του δημιουργού, στον τρόπο με τον οποίο επανέρχεται στο ίδιο θέμα και καταθέτει τη σκέψη του. Η ματιά του Bartlett είναι ευθύβολη, κυνική, λιτή. Με μια υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη. Απαιτεί ακρίβεια και γενναιότητα από τους ηθοποιούς, όπως όλα τα μεγάλα έργα. Σε καλεί να αναμετρηθείς πραγματικά στο ρινγκ, δεν θα γλιτώσεις με τεχνικές και ερμηνευτικές υπεκφυγές. Κάθε φορά που συνεργάζομαι με νέους ηθοποιούς που με εμπιστεύονται και ξανοίγονται σε άγνωστα νερά, αισθάνομαι ευγνωμοσύνη. Όπως τώρα, με την Αγγελική και την Αναστασία. Ακούμπησαν τους φόβους τους στα χέρια μου με αφοπλιστική τρυφερότητα. Τις ευχαριστώ ειλικρινά.

Είστε από τους καλλιτέχνες που ασχοληθήκατε ενεργά με την πολιτική. Εκλεχθήκατε βουλευτής και αποχωρήσατε πριν από περίπου 3 χρόνια με μία παραίτηση. Τι ήταν εκείνο που σας ώθησε να μπείτε στο Κοινοβούλιο, αλλά και αυτό που σας άνοιξε την πόρτα της εξόδου;

Δέχτηκα να πάρω το κόστος της συμμετοχής στην πολιτική, ως αποδοχή της ευθύνης που μου αναλογεί. Εξηγούμαι: χτίζει κανείς για χρόνια την οπτική του ως πολίτης – καταγράφει, κρίνει, επαναστατεί, διαδηλώνει, θυμώνει, εκρήγνυται. Ύστερα μεγαλώνει, μπαίνει στην ηλικία της ευθύνης και αποφασίζει αν θα προσπαθήσει να βελτιώσει κάτι, να χρησιμοποιήσει την πείρα του, ή να μείνει στην ασφάλεια της κριτικής…

Έφυγα γιατί διαφώνησα με χειρισμούς, κατά τη διάρκεια της πιο μεγάλης τρικυμίας στην ιστορία των τελευταίων ετών, οι οποίοι έπρεπε να φέρουν και την υπογραφή μου.

Η εποχή της πολιτικής για εσάς έχει περάσει ανεπιστρεπτί;

Δεν αποκλείω ποτέ τίποτα, ακριβώς γιατί ξέρω πόσο αλλάζουμε μέρα με τη μέρα. Αλλά δεν βλέπω πιθανό να εμπλακώ ξανά, γιατί δεν βλέπω να αλλάζει το τοπίο το οποίο με έκανε να φύγω.

Έχετε μια κόρη που σπουδάζει στο Λονδίνο κάτι που δεν έχει καμία σχέση με την υποκριτική. Παρότι, όπως σχεδόν η πλειονότητα των καταξιωμένων ηθοποιών,  δεν θέλετε τα παιδιά σας να ακολουθήσουν τα δικά σας επαγγελματικά βήματα, στο τέλος με τον έναν ή τον άλλο τρόπο κι εκείνα βαδίζουν στα ίδια μονοπάτια. Τι νομίζετε ότι τα ωθεί σε αυτό;

Προφανώς κάθε παιδί ωθείται από διαφορετικά κίνητρα. Ανάλογα με την αυτοσυνείδησή του. Το θέμα όμως είναι, για μένα, να μπορέσει ο νέος άνθρωπος να εντοπίσει την κλίση του. Το δικό του ταλέντο σε κάτι. Αυτό το ακατέργαστο πολύτιμο κομμάτι του. Χωρίς να μπερδεύεται από επικίνδυνα ερεθίσματα και απατηλές λάμψεις. Αυτή είναι η πιθανότητα να πετύχει, να καταξιωθεί, να γίνει ευτυχισμένο.

Παράλληλα, πρωταγωνιστείτε και στο «Δοξαπατρή» του Θοδωρή Αθερίδη στο Μικρό Παλλάς… 

Μια συνεργασία που μου δημιουργεί μεγάλη ευφορία. Το γλυκόπικρο έργο του Θοδωρή – λένε ότι είναι και το πιο ώριμο από τα έργα του – το ήθος και το ταλέντο των νέων συναδέλφων, η πρώτη συνεργασία μου με την υπέροχη Ρένια Λουιζίδου, η υποδοχή του έργου από το κοινό, ο ίδιος ο ρόλος…

Τι είναι πιο συναρπαστικό; Να είσαι πάνω στη σκηνή ή κάτω; Να παίζεις δηλαδή ή να σκηνοθετείς;

Δεν έχω καταφέρει να απαντήσω ακόμα σ’ αυτή την ερώτηση. Είναι όπως η άλλη, που μου ετίθετο για χρόνια “αγαπάτε πιο πολύ τον κινηματογράφο ή το θέατρο;” Είναι περίπου σαν να σε ρωτάνε ποιο από τα παιδιά σου ή τα αδέλφια σου αγαπάς περισσότερο. Το κάθε ένα έχει τον χαρακτήρα του, τις δυσκολίες του, τις χαρές του. Σε γεμίζει αλλιώς, σε ωριμάζει αλλιώς. Ο δρόμος ατέλειωτος. Η ευθύνη το ίδιο μεγάλη, ακόμα και αν του σκηνοθέτη μοιάζει λίγο μεγαλύτερη.

Υπάρχει κάτι άλλο που ετοιμάζετε γι’ αυτή τη σεζόν;

Επιμελούμαι κάποιες από τις παραστάσεις του “El Convento Del Arte”, του χώρου που έχω στο Μεταξουργείο. Ε, δεν χωράει και τίποτα άλλο…

ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία : Πέμη Ζούνη

Μετάφραση : Χρήστος Νικολόπουλος

Παίζουν οι ηθοποιοί: Αγγελική Παρδαλίδου, Αναστασία Χαριτίδου

Σκηνικά – Κοστούμια: Ιωάννα Τιμοθεάδου.

Μουσική: Κωνσταντίνος Παγιάτης.

INFO

CONTRACTIONS

Είδος: Κοινωνικό

Ημέρες / Ώρες: Τετάρτη / 21:30

Τελευταία παράσταση: 27 Ιανουαρίου 2016

Διάρκεια: 70′

Διάλειμμα: ΟΧΙ

Τιμές Εισιτήριων

10,00 € Γενική Είσοδος

8,00 € Φοιτητές

5,00 € Ατέλειες

Θέατρο ΑΛΚΜΗΝΗ

Αλκμήνης 12 – Πετράλωνα

2103428650