Τα “Εξόριστα καλοκαίρια” του Ιωάννη Παπουτσάκη

ΕΝΑΣ ΠΟΙΗΤΗΣ, ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ
Επιμέλεια: Μαρία Σφυρόερα

Η ποίηση είναι ένα κομμάτι της ζωής μου, κάτι που ξεκινάει από τα εφηβικά μου χρόνια και συνεχίζεται μέχρι τώρα. Η ποίηση ήταν και είναι πάντα για μένα ένα καταφύγιο. Ένα καταφύγιο σκέψεων, αυτογνωσίας, διαφυγής από την καθημερινότητα, από τα προβλήματα, ένα καταφύγιο όπου στεγάζω τα όνειρά μου. Γι’ αυτό και εδώ και παρά πολλά χρόνια γράφω… Θεωρώ ότι μέσα από την ποίηση μπορώ να βγάλω παρά πολλά κομμάτια του εαυτού μου, του χαρακτήρα μου, γιατί ό,τι γράφω με εκφράζει. Και το λέω αυτό επειδή έχουμε δει πολλούς ανθρώπους, που η ζωή τους είναι αντίθετη από το έργο τους.

Ξέρουμε ότι πάντα η ποίηση ανθούσε σε εποχές δύσκολες. Οι ποιητές έγραφαν όταν η ζωή τους ήταν δύσκολη. Όταν οι συνθήκες, μέσα στις οποίες ζούσαν, δεν ήταν οι ιδανικές. Όταν υπήρχε καταχνιά και στη ζωή τους και στον τόπο. Τότε μπορούσαν και να εκφραστούν και να περάσουν μηνύματα στον κόσμο… Μηνύματα αγάπης, ευαισθησίας, αγωνιστικότητας. Πιστεύω ότι αυτός είναι ο ρόλος της ποίησης.

Μέσα από τα χρόνια έχει φανεί ότι η ποίηση έχει παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή του τόπου μας. Οι ποιητές ήταν εκείνοι που πολλές φορές έπαιρναν το όπλο τους… Το όπλο τους ήταν η πένα. Ήταν μπροστάρηδες στους αγώνες. Ξυπνούσαν συνειδήσεις, ξυπνούσαν τον κόσμο… Αφύπνιζαν τον κόσμο! Κι ο κόσμος περίμενε από ένα Ρίτσο, από ένα Σεφέρη, από έναν Ελύτη, από ένα Βάρναλη, να πάει μπροστά. Όπως έλεγε κι ο Γκάτσος, «Οι λίγοι ήταν εκείνοι που έκαναν τη διαφορά»… Γι’ αυτό πιστεύω ότι και σήμερα, που η Ελλάδα περνάει δύσκολες στιγμές, χρειάζεται η ποίηση, χρειάζονται οι ποιητές, για τα μηνύματα που περνάνε, για την ευαισθησία τους… για να συνεισφέρουν κάτι.

Στα Εξόριστα καλοκαίρια, τη δεύτερη ποιητική μου συλλογή μετά τις Ράγες της Μνήμης, που κυκλοφόρησαν τον Ιανουάριο του 2014 από τις εκδόσεις “Leaders Publications’’, κυριαρχούν η νοσταλγία για τα χρόνια της αθωότητας, η μελαγχολία για όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, για όλα αυτά που υφιστάμεθα ως άνθρωποι, ως χώρα, αλλά και η οργή για όλους αυτούς που μας έκλεψαν τα χαμόγελα. Παράλληλα είναι μια ωδή στους πραγματικούς αγωνιστές της ζωής, που διαβαίνουν τα μονοπάτια της περηφάνιας, της συνείδησης και της αξιοπρέπειας. Κατά βάση είναι αισιόδοξα ποιήματα, γιατί κυριαρχεί η ελπίδα και η πίστη ότι το φως θα νικήσει! Καυτηριάζω τη σκληρή πραγματικότητα, λέω τα πράγματα με το όνομά τους γιατί δεν είμαι αιθεροβάμων, ουτοπιστής. Αυτή είναι η πραγματικότητα, αυτή καταγράφω. Αλλά, από κει και πέρα, πιστεύω ότι μπορούμε ο καθένας, με το δικό του, το μικρό του λιθαράκι, να την αλλάξει…

Ιωάννης Παπουτσάκης

Τα Εξόριστα καλοκαίρια του Ιωάννη Παπουτσάκη κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Βακχικόν (σελ.: 64, τιμή: 8,48 €).

Εξώφυλλο: Άρης Καλαφάτης

Ρεπορτάζ από την επίσημη παρουσίαση του βιβλίου μπορείτε να δείτε εδώ.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΗΣ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ

Εξόριστα καλοκαίρια είναι τα χαμόγελα που μας στέρησαν, που τα εξόρισαν μακριά μας άπονες εξουσίες που δεν συγχωρούν τους ασυμβίβαστους και τους αγωνιστές. Χαμόγελα που προσδοκούν κάποια στιγμή να επιστρέψουν στους κήπους της καρδιάς μας. Αυτοί οι κήποι δεν θα υπήρχαν, αν δεν τους δρόσιζαν η αγάπη, η καλοσύνη και κυρίως η διαρκής θυσία των γονιών μας, των γονιών μου, του Σταμάτη και της Ασπασίας. Τους είμαι ευγνώμων και θα τους κρατάω βαθιά μέσα στην καρδιά και στη σκέψη όσο ζω. Θέλω να ευχαριστήσω επίσης όλες και όλους που αγκάλιασαν με θέρμη την πρώτη μου συλλογή Στις Ράγες της Μνήμης και μου έδωσαν δύναμη για να συνεχίσω να πορεύομαι στα μαγικά μονοπάτια της ποίησης. Η συλλογή αυτή είναι αφιερωμένη σ’ εκείνους “όπου στην ζωή των ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες’’, σ’ εκείνους που πορεύονται χωρίς να προδώσουν ποτέ τις ιδέες, τις αρχές, τα όνειρα και τα ιδανικά τους. Στους πραγματικούς μαχητές της ζωής.

Κάποιοι άνθρωποι

Είναι κάποιοι άνθρωποι
που το μάτι σου δεν τους πιάνει
Δεν έχουν το παράστημα και την ομορφιά
που σαγηνεύουν
μήτε λένε τα λόγια τα πολλά και τα μεγάλα
Είναι οι άνθρωποι οι απλοί, οι ωραίοι
οι δικοί μας άνθρωποι
που τη λεβεντιά δεν τη μετράνε με το μπόι
μα με την καρδιά
Που λένε λίγα κι αφτιασίδωτα
και κάνουνε πολλά
Που ξέρουν να μιλάνε με τη σιωπή
ν’ ακούνε τη φωνή του φεγγαριού
Είναι οι άνθρωποι του μεροκάματου
του τίμιου αγώνα
για ένα καρβέλι, για ένα ποτήρι κρασί
για ένα χαμόγελο
που θα γεμίσει τη φτωχική κάμαρα με φως
Είναι οι άνθρωποι της γειτονιάς
που κάνουνε τα μεράκια τους τραγούδια
και πίνουνε τους καημούς τους γουλιά γουλιά
Έρχονται, ζουν και φεύγουν
με τραγούδια
γνήσιοι, ζεστοί
σαν τ’ απομεσήμερα τ’ Αυγούστου
Χαμογελάνε όταν πονούν
για να μη τους δούνε πικραμένους τα παιδιά
Ξεσηκώνονται όταν τους αδικούν
Βγαίνουν στους δρόμους, στις πλατείες
Μπροστάρηδες στους αγώνες
κι ακούραστοι διεκδικητές του ονείρου
πέφτουν, σηκώνονται
ξαναπέφτουν, ξανασηκώνονται και προχωρούν
για να νικήσουν τη συννεφιά
Είναι οι άνθρωποι που δεν βολεύονται
με μια στάλα ουρανό
γιατί θέλουν να πετάνε λεύτεροι
να τους βλέπουν οι άλλοι εκεί ψηλά
και να λένε ‘’ναι, μπορούμε κι εμείς
να ανοίξουμε φτερά’’
Ρίχνουν το σπόρο
για να ριζώσει στη μάνα γη
και ν’ αρχίσουν να φυτρώνουν ηλιοχαμόγελα
σε τούτο τον ρημαγμένο τόπο
Αυτοί είναι οι δικοί μας άνθρωποι
Ολόφωτοι και καθάριοι
σαν τη λιακάδα στα μάτια των παιδιών
Μπαίνουν στην καρδιά μας
και μένουν εκεί στις μέρες και στα χρόνια

Ο Ιωάννης Παπουτσάκης γεννήθηκε στην Αθήνα. Από μικρή ηλικία έδειξε ιδιαίτερη έφεση στην ποίηση, στη λογοτεχνία, στη δημοσιογραφία, στον κινηματογράφο και στον αθλητισμό. Σπούδασε δημοσιογραφία στο «Εργαστήρι Επαγγελματικών Σπουδών» και αμέσως μετά εργάστηκε στις πολιτιστικές στήλες των εφημερίδων Εξόρμηση και Βραδυνή.
Από το 1986 εργάζεται στην ΕΡΤ, όπου πρόσφερε τις υπηρεσίες του στο αθλητικό και πολιτιστικό ρεπορτάζ της τηλεόρασης και, επί 19 έτη, στο περιοδικό Ραδιοτηλεόραση, όπου έγραφε, μεταξύ άλλων, τις αθλητικές σελίδες και την κριτική κινηματογράφου. Την περίοδο 1990-1994 διετέλεσε προϊστάμενος του Γραφείου Τύπου της ΕΡΤ2, ενώ από το 2000 έως το 2003 συνεργάστηκε στην τηλεοπτική εκπομπή-ντοκιμαντέρ με τίτλο Σε ρυθμούς ελληνικούς.
Μετά το κλείσιμο της ΕΡΤ, συνέχισε στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ Οpen καθώς και στην εφημερίδα Το Χωνί. Η επαναλειτουργία της ΕΡΤ τον Ιούνιο του 2015, τον βρίσκει να παρουσιάζει εκπομπές στο Δεύτερο και Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΑ και στη Φωνή της Ελλάδας. Επίσης, έχει εργαστεί στους ραδιοφωνικούς σταθμούς Κανάλι Ένα, Πόλις, Αlpha Sport, Κανάλι 15. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ.

Μπορείτε να τον ακούτε κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Πέμπτη στις 17.00 και κάθε Σάββατο στις 15.00 στη Φωνή της Ελλάδας, καθώς και κάθε Σάββατο στις 16.00 και Κυριακή στις 18.00 στο Δεύτερο Πρόγραμμα. Η εκπομπή της Δευτέρας, τα ”Ηλιοτρόπια” αφορούν στην ποίηση.