ΜΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ, ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ
Επιμέλεια: Μαρία Σφυρόερα
Ανακάλυψα νωρίς τη μαγεία και τη δύναμη των λέξεων. Αποτέλεσαν την αντίστασή μου. Έγραφα σε μυστικά λευκώματα για όλα όσα μου απαγόρευαν να μιλήσω. Οι συνθήκες δύσκολες. Μεγάλωσα στη δικτατορία, σε ένα στενάχωρο επαρχιακό περιβάλλον, έρμαιο των ποικίλων φόβων μέσα στους οποίους το κάθε πολιτικό σύστημα προσπαθεί να χειραγωγεί και να υποτάσσει τους πολίτες. Τους φόβους εξοστράκιζα με τις λέξεις. Έπλαθα κόσμους όπως θα ήθελα να τους ζήσω. Ονειρικούς, χωρίς βία, χωρίς πόλεμο, αλλά και χωρίς χωροφύλακες. Μέσα σε ισότητα, ισονομία και δικαιοσύνη. Άρχισα να γράφω παραμύθια επειδή μέσα από τους συμβολισμούς ανακάλυψα τον δυϊσμό του κόσμου. Την έννοια του βλέπω και την έννοια του αισθάνομαι. Οι λέξεις με οδήγησαν στη δημιουργία του πολιτικού και κοινωνικού μου ιδεώδους. Ως εκ τούτου για μένα η γραφή είναι μια πράξη πολιτική.
Το πρόσφατο βιβλίο μου που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Καστανιώτη φέρει τον τίτλο Tο τέλος του γαλάζιου ρόδου, ήτοι το τέλος της ουτοπίας. Όμως δεν υπάρχει τέλος οριστικό. Για τη δική μου σκέψη σε κάθε τέλος προοιωνίζεται και μια αρχή. Το νέο. Πρόκειται για το τελευταίο βιβλίο της Τριλογίας των Αθηνών, που άρχισε με το βιβλίο Όπως ήθελα να ζήσω, με ιστορική αναδρομή στον ουτοπικό σοσιαλισμό του 19ου αιώνα. Συνεχίστηκε με το βιβλίο Για τ’ όνειρο πώς να μιλήσω, που αρχίζει από την εποχή του Μεσοπολέμου και καταλήγει στα δραματικά γεγονότα της αρχής του εμφυλίου πολέμου αλλά και την αρχή της διάψευσης των οραμάτων. Το πρόσφατο βιβλίο, Το τέλος του γαλάζιου ρόδου, ερευνά μια μεγάλη επίσης εποχή, ήτοι από το 1961 με τις λεγόμενες εκλογές βίας και νοθείας και καταλήγει στο 2003. Και ενώ η διάψευση της υλοποίησης των επαναστατικών ιδεών μοιάζει οριστική, έρχεται ο ίδιος ο άνθρωπος να δώσει στον εαυτό του προοπτική και διέξοδο ονείρου.
Εκτός βέβαια από τα ιστορικά γεγονότα και στα τρία βιβλία ο αναγνώστης παρακολουθεί τη ζωή μιας οικογένειας που αρχίζει με τον γενάρχη της, Ρωμαίο Αγγουλέ και τελειώνει με την τελευταία επίγονο Ροδή Σιμωνέτη. Ζουν από γενιά σε γενιά στον ροδώνα των Αθηνών, είναι καλλιεργητές και ερευνητές και πασχίζουν από το 1871 μέχρι το 2003 να βρουν το γονίδιο που θα τους οδηγήσει στη δημιουργία ενός αμιγούς γαλανού τριαντάφυλλου. Και αν η προηγούμενη γενιά αποτυγχάνει, δίνει τη σκυτάλη στην επόμενη για να συνεχίσει την προσπάθεια. Γιατί από επανάσταση σε επανάσταση και από διάψευση σε διάψευση ανανεώνεται και προχωράει η ζωή. Επίσης τα βιβλία παρακολουθούν τις δραματικές μεταβολές του αστικού τοπίου, τους αθώους και τους ενόχους της ιστορίας. Άδικη ούσα η ιστορία παρέχει θέση στους ενόχους και διαγράφει τους αθώους. Όταν δεν γίνεται να τους αποσιωπήσει καθολικά τους αποκαλεί συλλήβδην «περιθώριο».
Τέλος και στα τρία βιβλία πασχίζω να αποτυπώσω πιστά το κλίμα της εκάστοτε εποχής και μέσα από το γλωσσικό της εργαλείο, χωρίς να διστάζω να χρησιμοποιώ και λέξεις που πολλοί ισχυρίζονται ότι «αυτές οι λέξεις δεν χρησιμοποιούνται πια».
Ελένη Πριοβόλου
Η ΕΛΕΝΗ ΠΡΙΟΒΟΛΟΥ γεννήθηκε στο Αγγελόκαστρο Μεσολογγίου και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες. Γράφει αναζητώντας την ευρυθμία και την καθαρότητα του λόγου. Η τάση να αναπαριστά με σύμβολα τον κόσμο τη στράτευσε στο παραμύθι, το οποίο υπηρετεί μέχρι σήμερα. Έχει καταθέσει είκοσι βιβλία για παιδιά και εφήβους και πέντε μυθιστορήματα για μεγάλους. Το 2010 τιμήθηκε με το Βραβείο Αναγνωστών του ΕΚΕΒΙ για το μυθιστόρημά της «Όπως ήθελα να ζήσω». Επίσης έχει αποσπάσει το Βραβείο Λογοτεχνικού Βιβλίου για Μεγάλα Παιδιά του περιοδικού Διαβάζω για το βιβλίο της «Το σύνθημα» (2009).
«Το τέλος του γαλάζιου ρόδου» (2014) κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ (σελ.: 392, τιμή: 15,98€)
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος