Μιλώντας για τα «κλαρίνα» μιλάμε για έναν κόσμο που μεγαλούργησε όλον το 20ο αιώνα. Δημοτικά κέντρα, πανηγύρια, καλλιτεχνικές συμπράξεις «ιερών τεράτων» (μουσικών και τραγουδιστών) και μια πλούσια δισκογραφία συνθέτουν αυτό που αποκαλείται δημοτική μουσική παράδοση.
Στις αρχές της δεκαετίας του 50 η εσωτερική μετανάστευση θα στερούσε από τους επαρχιώτες της Αθήνας την απαραίτητη γι αυτούς αναφορά στις ρίζες και τους ήχους της υπαίθρου. Σταδιακά, το κέντρο της Ομόνοιας, ήλθε για να καλύψει αυτό το κενό ταυτότητας με την άφιξη των δημοτικών κέντρων που ξεπηδούσαν στους κοντινούς της δρόμους. Ο θρυλικός «Έλατος», η «Βοσκοπούλα», το «Βελούχι» η «Γκόλφω», το «Ελληνικό Χωριό» και αρκετά ακόμη θα φιλοξενούσαν εμβληματικούς τραγουδιστές και οργανοπαίκτες του δημοτικού και θα χάριζαν στους θαμώνες τους μια οικεία αίσθηση «του ανήκειν», μια μυρωδιά χωριού, μια ζώσα μνήμη. Έτσι, τα «κλαρίνα» της Ομόνοιας λειτουργούσαν σαν ιδιότυπα στέκια επιστροφής στο χωριό τα οποία δεν απευθύνονταν μόνο στους επαρχιώτες αλλά και στους ανθρώπους της πόλης οι οποίοι αναζητούσαν μια διέξοδο σε τόπους αυθεντικής λαϊκότητας.
Το δημοτικό τραγούδι μαζί με τους χώρους και τους ανθρώπους του είναι ταυτόσημα με ένα ιδιαίτερο τελετουργικό. Η «χαρτούρα», το ρεπερτόριο, η σειρά του χορού και οι άγραφοι νόμοι του μετέτρεπαν τη δημοτική σε μια ανεπιτήδευτη «ροκ γενιά» έξω από καθωσπρέπει συμβάσεις και νόρμες. Από το δημοτικό κέντρο στο πανηγύρι, η πίστα και το πατάρι νοηματοδοτούσαν έναν «μη σταθμισμένο χώρο» όπου το κλαρίνο, το λαούτο και η τσαμπούνα έδιναν το εναρκτήριο λάκτισμα, μιας μουσικής εμπειρίας ανοιχτής στο ακραίο και το αρχέγονο.
Σήμερα τα δημοτικά κέντρα έχουν δώσει τη θέση τους στα νεοδημοτικά, μοντέρνα κέντρα και τα άλλοτε «ζόρικα» πανηγύρια, στα σύγχρονα με τους καπνούς, τα εφέ και τις σύγχρονες μουσικές εγκαταστάσεις. Το «νέο αίμα» του δημοτικού συνεχίζει με δέος και σεβασμό το έργο του παλιού έχοντας στο νου του πως: «Την παράδοση πρέπει να την χειριζόμαστε σαν τον καθρέφτη του αυτοκινήτου. Για να πάμε μπροστά, πρέπει να κοιτάμε και πίσω».
Ο λαϊκοδημοτικός κόσμος είναι εδώ με όλους τους μετασχηματισμούς του. Μέσα από τις ειλικρινείς και τις από καρδιάς αφηγήσεις τους, σημαντικοί εκπρόσωποί του θα βρίσκονται μαζί μας. Πρόκειται να μας μιλήσουν (με αλφαβητική σειρά) οι: Αλέξανδρος Αρκαδόπουλος (κλαρίνο), Γιώτα Γρίβα (τραγουδίστρια), Δημήτρης Ζάχος (τραγουδιστής), Χριστόδουλος Ζούμπας (μουσικός-λαούτο), Γιάννης Καψάλης (τραγουδιστής), Νίκος Κούρτης (διευθύνων σύμβουλος FM Records), Ιωάννης Κατσίγιαννης (τραγουδιστής), Γιάννης Καψάλης (τραγουδιστής), Δημήτρης Μανιάτης (δημοσιογράφος), Γιάννης Μητρόπουλος (διευθυντής Mega Recording Studios), Ιωάννης Μπάρμπας (ιδιοκτήτης «Αγρίμια»), Σωτήρης Σταματελάτος (ιδιοκτήτης General Music), Γωγώ Τσαμπά (τραγουδίστρια), Μάκης Τσίκος (μουσικός), Πετρολούκας Χαλκιάς (κλαρίνο).
Δημοσιογραφική Έρευνα: Ηλιάνα Δανέζη
Μουσική Σήματος: Blaine L. Reininger
Σχεδιασμός Τίτλων Αρχής: Γιώργος Βελισσάριος
Μιξάζ: Δημήτρης Μυγιάκης
Ηχοληψία: Γιάννης Αντύπας
Οργάνωση Παραγωγής: Αθηνά Ζώτου
Μοντάζ: Δώρα Μασκλαβάνου
Διεύθυνση Φωτογραφίας : Claudio Bolivar
Διεύθυνση Παραγωγής: Μαρίνα Δανέζη
Σενάριο- Σκηνοθεσία: Νίκος Τριανταφυλλίδης
Εκτέλεση Παραγωγής: ΝΙΜΑ Ενέργειες Τέχνης και Πολιτισμού
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος