Η απάντηση των συμβασιούχων της ΕΥΑΘ στην Διοίκηση

Διαμαρτυρία έξω από το κτίριο της ΕΥΑΘ στην οδό Εγνατία πραγματοποίησαν, στις 12 Σεπτεμβρίου, οι 90 συμβασιούχοι εργαζόμενοι στην εταιρεία, οι οποίοι ζητούν την ανανέωση των συμβάσεων τους.

Στη συνέχεια η Διοίκηση της ΕΥΑΘ εξέδωσε ανακοίνωση απαντώντας στα αιτήματα των συμβασιούχων ότι « Οι συμβάσεις των εν λόγω συμβασιούχων έληξαν στις 31.12.2016. Με ενέργειες της παρούσας διοίκησης και πολύ πριν συσταθεί το σωματείο τους ή κινητοποιηθούν οι ίδιοι, υπήρξε νομοθετική ρύθμιση για παράταση των συμβάσεων έως τις 30.06.2017, ενώ -και πάλι κατόπιν πιέσεων της διοίκησης- εξασφαλίστηκε και η διαβεβαίωση της υπουργού Διοικητικής Ανασυγκρότησης για ανανέωσή τους για άλλο ένα τετράμηνο τουλάχιστον – πέραν του Ιουνίου. Παρ’ όλα αυτά, πριν ακόμη από τη λήξη της παράτασης (στα τέλη Ιουνίου), το σωματείο των συμβασιούχων επέλεξε τη δικαστική οδό για την επίλυση του προβλήματός τους»

Με αφορμή τη διευκρίνιση της Διοίκησης της ΕΥΑΘ A.E. επί των κινητοποιήσεων των συμβασιούχων της και σε απάντηση σχετικών δημοσιευμάτων, το Σωματείο Συμβασιούχων της ΕΥΑΘ διευκρινίζει τα εξής :

« Εφόσον η νέα Διοίκηση της ΕΥΑΘ έκρινε ότι οι συμβάσεις μας δεν ήταν σύμφωνες με τον Κανονισμό Εσωτερικής Λειτουργίας της Εταιρείας, θα έπρεπε να τις διακόψει αμέσως μετά την ανάληψη καθηκόντων την άνοιξη του 2016, όπως είχε τη δυνατότητα να κάνει αφού υπάρχει σχετική πρόβλεψη στους όρους των συμβάσεων. Δεν το έπραξε γιατί γνώριζε ότι οι συμβασιούχοι είναι πλήρως ενταγμένοι στην Εταιρεία, εργάζονται με όρους και συνθήκες μόνιμων υπαλλήλων, έχουν εξειδικευμένη εμπειρία και η απουσία τους θα προκαλούσε σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία της κι ενδεχομένως περιβαλλοντικές (και όχι μόνο) επιπτώσεις στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Αργότερα, πριν τη λήξη των συμβάσεων στα τέλη του 2016 και κατόπιν πιέσεων από την πλευρά των Προϊσταμένων των Διευθύνσεων της Εταιρείας, επεδίωξε και πέτυχε νομοθετική ρύθμιση για την επέκτασή τους μέχρι την 30η Ιουνίου του τρέχοντος έτους, καθώς οι προσλήψεις μέσω διαγωνισμών του ΑΣΕΠ θα καθυστερούσαν για παραπάνω από έξι μήνες. Ευτυχώς για όλους μας, με την παράταση αυτή προνόησε, ώστε η Εταιρεία να έχει στη διάθεση της τους συμβασιούχους υδραυλικούς οι οποίοι κατά τη διάρκεια του παγετού (Ιανουάριος 2017) αγωνίστηκαν νυχθημερόν μαζί με τους μόνιμους υπαλλήλους για να αποκαταστήσουν τις βλάβες των δικτύων.Το ίδιο έγινε και προς το τέλος της παράτασης, όπου αυτή τη φορά η αγωνία των Διευθυντικών στελεχών της Εταιρείας απεικονίσθηκε και σε σχετικά έγγραφα. Και πράγματι στις 21 Ιουνίου, η Διοίκηση πέτυχε να έχει υπόσχεση επιπλέον 4μηνης παράτασης με τη διαφορά, όμως, ότι αυτή τη φορά φανερώθηκε στους συμβασιούχους το πραγματικό σχέδιο Διοίκησης και Κυβέρνησης: με το πέρας του 4μήνου να απολυθούν, αφού πρώτα βέβαια θα έχουν εκπαιδεύσει τους νεοπροσληφθέντες των διαγωνισμών του ΑΣΕΠ. Έτσι, οι συμβασιούχοι δεν είχαν άλλη διέξοδο από το να προχωρήσουν στη δικαστική οδό. Όπως γίνεται προφανές, η Διοίκηση δε φρόντιζε για τους συμβασιούχους, απλά κάλυπτε από τη μια τις βασικές καθημερινές ανάγκες Εταιρείας και από την άλλη τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου που έφεραν ευθύνες στην περίπτωση της απουσίας προσωπικού σε κρίσιμα νευραλγικά πόστα της Εταιρείας. Επομένως, η Διοίκηση, διατηρώντας τις συμβάσεις, δεν λειτούργησε με γνώμονα την τήρηση του Κανονισμού της ΕΥΑΘ, ενώ παράλληλα με τις νομοθετικές παρατάσεις των συμβάσεων διατήρησε τους συμβασιούχους μόνο για όσο χρόνο τους είχε ανάγκη. Ήταν προαποφασισμένο να «πεταχτούν» στο δρόμο. Έτσι, από όλες τις ενέργειες – ελιγμούς της Διοίκησης ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΠΡΟΦΑΝΕΣ ότι δεν υπάρχει τρόπος πολιτικής πρωτοβουλίας για την επίλυση του ζητήματος των συμβασιούχων.Το ΔΣ της ΕΥΑΘ, αν σεβόταν την αγωνία των συμβασιούχων, θα έπρεπε να κρατά μια ειλικρινή στάση ως ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ στο δικαστικό αγώνα τους. Μια ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ θα έπρεπε να υπογραμμίζει σε κάθε δικαστική ακρόαση την αλήθεια, ότι δηλαδή το προσωπικό αυτό εργάζεται για τόσα χρόνια με τους ίδιους όρους με το μόνιμο προσωπικό. Πράττει, όμως, αντίθετα και μάλιστα έχει καταθέσει σε δικαστήριο (ακροαματική διαδικασία προσωρινής διαταγής την 28η Ιουνίου), έγγραφο υπόμνημα, όπου όχι μόνο δεν αναφέρει την πραγματική εργασιακή σχέση, αλλά εν κατακλείδι βαπτίζει τους συμβασιούχους«εργολάβους».
Εύλογα, λοιπόν, προκύπτει το ερώτημα: τι άλλαξε μεταξύ 21ης και 28ης Ιουνίου, όπου η Διοίκηση, ενώ αρχικά επεδίωκε νέα νομοθετική παράταση των συμβάσεων στα Υπουργεία Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, μετά ακριβώς μια εβδομάδα κατά την εκδίκαση της Προσωρινής Διαταγής εμφανίστηκε να επιθυμεί την άμεση απόλυση των συμβασιούχων; Η απάντηση απλή: οι συμβασιούχοι δεν ήθελαν πλέον να είναι υποχείρια της Διοίκησης που είχε σχέδιο την απόλυση τους. Αντίθετα, πέτυχαν με την έκδοση της Δικαστικής Διαταγής να παγώσουν, έστω και Προσωρινά, το σχέδιό της. Για ποιο λόγο γίνεται αυτή η έγγραφη δήλωση – δίωξη των εργαζομένων, όταν ακόμη και το οργανόγραμμα της ΕΥΑΘ είναι κατά πολύ ευρύτερο -600 περίπου άτομα προσωπικού- και «χωρά» και τους νυν 220 μόνιμους υπαλλήλους  και τους νεοπροσληφθέντες, αλλά και τους 90 συμβασιούχους ;»

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου Εργαζομένων ΕΥΑΘ Υπηρεσίες Α.Ε. :Γιώργος Πλαγάκος (Ηλ/γος Μηχ/κός), Δημήτρης Ρωσσίδης (Θερμοϋδραυλικός), Πουλχερία Ανδριά (Χημικός), Φάνης Οικονόμου (Μηχ/γος Μηχ/κός), Δημήτρης Μπάλλας (Πολ/κός Μηχ/κός τ.ε.), Βαγγέλης Μανουσάκης (Πολ/κός Μηχ/κός) και Άσπα Σιγκάρη (Πολ/κός Μηχ/κός).