Νέα δεδομένα σχετικά με την εκχώρηση από το Πολυτεχνείο Κρήτης των κτιρίων στον λόφο Καστέλλι σε ξενοδοχειακό όμιλο δημιουργεί έγγραφο του Υπουργείου Πολιτισμού.
Και αυτό, γιατί σύμφωνα με το Υπουργείο και την Αρχαιολογία, η αρμόδια Διεύθυνση Δόμησης του Δήμου Χανίων, “παρακαλείται να μην εκδώσει τυχόν άδεια κατεδάφισης ή άδεια για οποιαδήποτε οικοδομική επέμβαση, πριν την έκδοση σχετικής απόφασης από την Επιτροπή του Υπουργείου που εξετάζει το θέμα. Ουσιαστικά το υπουργείο διερευνά τον ενδεχόμενο χαρακτηρισμό του κτιρίου της V Μεραρχίας, ως Μνημείου.
Το έγγραφο του ΥΠΠΟ:
Οργισμένη αντίδραση της Πρυτανείας:
“Όταν το Πολυτεχνείο Κρήτης επιτέλους αξιοποιεί την περιουσία του ως νόμιμος ιδιοκτήτης προς όφελος της κοινωνίας, το Υπουργείο Πολιτισμού ευτυχώς την προστατεύει, όταν τόσα χρόνια που τη «λυμαίνονται» παράνομοι καταληψίες απλά είναι ανύπαρκτο! Κανένας λοιπόν συμβιβασμός με τα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα των λίγων, εκφράζουμε τις κοινωνικές δυνάμεις της προόδου και της ανάπτυξης των Χανίων», επισημαίνει σε ανακοίνωσή του ο Πρύτανης του Ιδρύματος Βασίλης Διγαλάκης.
Στην ανακοίνωση αναφέρεται:
Το Πολυτεχνείο Κρήτης σήμερα με ικανοποίηση, αλλά και έκπληξη, έλαβε ως κοινοποιούμενο – μεταξύ άλλων – για πρώτη φορά το συνοδευτικό έγγραφο της απόφασης διαβίβασης του φακέλου τεκμηρίωσης της τοπικής υπηρεσίας «Νεώτερων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Κρήτης» του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού προς τη «Διεύθυνση Προστασίας και Αναστήλωσης Νεώτερων και Σύγχρονων Μνημείων» με θέμα «Χαρακτηρισμός ή μη ως μνημείου του Παλιού Διοικητηρίου (Παλατιού) της Κρητικής Πολιτείας ή κτηρίου της V Μεραρχίας στην πλατεία Αγίου Τίτου στο Καστέλλι». Δυστυχώς και όλως περιέργως, η αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού παρέλειψε να διαβιβάσει στο νόμιμο ιδιοκτήτη του κτηρίου της Μεραρχίας τα έγγραφα που περιλαμβάνει ο φάκελος για την πλήρη ενημέρωσή μας, παρά μόνο το συνοπτικό εσωτερικό διαβιβαστικό του έγγραφο. Η ενδεχόμενη θετική έκβαση της αξιολόγησης και χαρακτηρισμού ως Μνημείου όχι μόνο δεν μας βρίσκει αντίθετους, αλλά αισθανόμαστε ότι αναδεικνύει περαιτέρω την περιουσία του Ιδρύματος, χωρίς σε τίποτα να μπορεί να εμποδίσει νομικά ή τεχνικά την αξιοποίηση του σημαντικού κτιρίου. Άλλωστε είναι πλείστα τα παραδείγματα Μνημείων και ιστορικών κτιρίων τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη, που χρησιμοποιούνται για φιλοξενία.
Η Σύγκλητος του Πολυτεχνείου, όπως έχει ήδη καταστήσει δημοσίως γνωστό, με μεγάλη ευαισθησία και ευθύνη απέναντι στην περιουσία του δημοσίου Ιδρύματος, το οποίο αποτελεί αναπόσπαστο «κύτταρο» της κοινωνίας των Χανίων, έχει ήδη ενσωματώσει με αυξημένη επιμέλεια στο στρατηγικό σχεδιασμό του και στους όρους του πρόσφατα κατακυρωθέντος διαγωνισμού για την αξιοποίηση του κτηρίου της V Μεραρχίας το κρίσιμο δεδομένο του απόλυτου σεβασμού της ιστορικότητάς του. Άλλωστε, είναι κοινώς γνωστό από χρόνια ότι ο λόφος Καστελλίου τοποθετείται εντός της ζώνης αυξημένης προστασίας Β’ του αρχαιολογικού χώρου της πόλης των Χανίων. Το Πολυτεχνείο Κρήτης οφείλει να τονίσει προς κάθε κατεύθυνση ότι καμιά ιδιοτελής ομάδα δεν έχει απολύτως καμία νομιμοποίηση να προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί την ενδεχόμενη γραφειοκρατική διαδικασία ως τον «κλασικό» τρόπο κωλυσιεργίας στον ολοκληρωμένο στρατηγικό σχεδιασμό αξιοποίησης της περιουσίας του Ιδρύματος προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος. Καμιά μειοψηφία δεν θα μπορέσει να κάμψει την αποφασιστικότητα της διοίκησης και της Συγκλήτου του Πολυτεχνείου Κρήτης για την προάσπιση του αναπτυξιακού και κοινωνικού συμφέροντος των φοιτητών, των καθηγητών και της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών των Χανίων.
Συνεπώς, γεννά τεράστια νομικά αλλά και πολιτικά ερωτηματικά η υπερβολική και αδικαιολόγητη καθυστέρηση ευαισθητοποίησης του Υπουργείου Πολιτισμού για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα της αρμοδιότητάς του, από τη στιγμή μάλιστα που από το 2003 το συγκεκριμένο ιστορικό κτίριο έχει βρεθεί κατ’ επανάληψη στο επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου στην κοινωνία των Χανίων, λόγω της παράνομης κατάληψής του από ολιγομελή αυτοαποκαλούμενη «συλλογικότητα» για την εξυπηρέτηση των προσωπικών της ιδεολογημάτων.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι στο έγγραφο υπάρχει αναφορά σε συνημμένη απόφαση (Νο. 5) με την οποία συγκροτείται η αρμόδια επιτροπή του Υπουργείου Πολιτισμού για τον έλεγχο του ιστορικού κτιρίου στις 13/06/2016, ενώ η σύγκληση της επιτροπής για την αυτοψία στο κτίριο πραγματοποιείται 23/03/2017, δηλαδή με πρωτοφανή καθυστέρηση ενός χρόνου! Συμπτωματικά (;) την ίδια χρονική περίοδο διενεργήθηκε ο διαγωνισμός αξιοποίησης του υπό κατάληψη κτιρίου από τον νόμιμο ιδιοκτήτη του, το Πολυτεχνείο Κρήτης, στο όνομα του δημοσίου συμφέροντος και της επιτέλεσης του εκπαιδευτικού, κοινωνικού και αναπτυξιακού ρόλου του. Προκαλούν, επίσης, ερωτηματικά οι αναφορές του εγγράφου στο πόρισμα της επιτροπής ελέγχου, το οποίο προσπαθούν να προκαταλάβουν, τη στιγμή που δεν έχει ακόμα υποβληθεί. Σύμφωνα με υπαλλήλους της Τεχνικής Υπηρεσίας του Πολυτεχνείου Κρήτης που ήταν παρόντες κατά την επίσκεψη της επιτροπής στο κτήριο, στις 7/4/2017, η επίσκεψη στο εσωτερικό του κτηρίου έγινε δυνατή μόνο σε κάποια μέλη της επιτροπής και μόνο μετά από χρονοβόρα διαπραγμάτευση. Τα μέλη που εισήλθαν, δήλωσαν στους υπαλλήλους του Πολυτεχνείου ότι «οι καταληψίες προβαίνουν κατά καιρούς σε εργασίες (χρωματισμοί, επιχρίσεις κλπ), οπότε και τυχόν βλάβες στην στατικότητα του κτηρίου δεν είναι εμφανείς».
Κι όχι μόνο αυτό, με έκπληξη και θλίψη διαβάζουμε από την κρατική υπηρεσία ότι το Πολυτεχνείο είναι ο «φερόμενος» ιδιοκτήτης. Δυστυχώς λοιπόν, αφού η κρατική αρχή δεν έχει (;) τη στοιχειώδη επάρκεια να ελέγξει το ιδιοκτησιακό καθεστώς, θα μπορούσε να απευθύνει το ερώτημα στην κατάληψη της «συλλογικότητας Rosa Nera». Ίσως οι παράνομοι καταληψίες φροντίσουν να τους προμηθεύσουν με όλα τα αναγκαία νομιμοποιητικά έγγραφα που αδυνατούν να βρουν από τα δημόσια αρχεία της Πολιτείας, στα οποία έχει άλλωστε πρόσβαση και ο τελευταίος πολίτης αυτής της χώρας.
Αντίθετα λοιπόν με τους όψιμα ενδιαφερόμενους, η Σύγκλητος του Πολυτεχνείου Κρήτης, όπως και οι διοικήσεις του, έχουν εγκαίρως φροντίσει με υπευθυνότητα να δώσουν εντολή στη Τεχνική Υπηρεσία του Ιδρύματος, η οποία συνέταξε το 2009 εμπεριστατωμένη τεχνική έκθεση, στην οποία περιγράφεται από το υψηλού κύρους και κατάρτισης επιστημονικό της προσωπικό η ανάγκη εκτεταμένων εργασιών συντήρησης και κυρίως στατικής ενίσχυσης. Η συγκεκριμένη έκθεση έχει δημοσιοποιηθεί και τεθεί στην διάθεση των αρμόδιων αρχών. Έχουν ήδη περάσει 8 χρόνια από τότε! Οι εικόνες από το εσωτερικό της κατάληψης είναι πραγματικά απογοητευτικές αφού οι φθορές, η ακαθαρσία και η εγκατάλειψη κυριαρχούν στο εσωτερικό του ιστορικού χώρου.
Το ζήτημα έχει αρχίσει να ανάγεται κύρια σε πεδίο άσκησης μικρο-πολιτικής για κάποιους. Για εμάς μέχρι σήμερα ήταν και παραμένει ένα ζήτημα που εντάσσεται στην πολιτική του Ιδρύματος να παραμείνει βιώσιμο και να λειτουργεί υπέρ της κοινωνίας.
Μ. Ανδριανάκης: Έπρεπε να υπάρξει ανοικτός διάλογος με φορείς και κοινωνία
Στο θέμα έχει παρέμβει -μετά και τον Σύλλογο Αρχιτεκτόνων- ο αρχαιολόγος Μιχάλης Ανδριανάκης. Σε ανοικτή επιστολή του αλλά και σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ Χανίων, ο κ. Ανδριανάκης ασκεί κριτική στην Πρυτανεία του Ιδρύματος, αλλά και στις τοπικές αρχές, που δεν έχουν ασχοληθεί με το θέμα. “Ευτυχώς το άλλο κτήριο, που είχε παραχωρήσει η κοινωνία των Χανιών στο Πολυτεχνείο, το Μεγάλο Αρσενάλι. επιστράφηκε νωρίς στην πόλη, όταν το Πολυτεχνείο δήλωσε ότι δεν το θέλει και έγινε το ΚΑΜ. Γιατί φοβούμαι πως και αυτό σήμερα θα γινόταν ένα μεγάλο εστιατόριο”, επεσήμανε χαρακτηριστικά ο κ. Ανδριανάκης.
Αναλυτικά η επιστολή του κ. Ανδριανάκη:
“Ευθύνη έχουν αυτοί, που χωρίς να ρωτήσουν την τοπική κοινωνία και χωρίς να σκεφτούν ότι τα κτήρια αυτά θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν με τον καλύτερο τρόπο ανάγκες της πόλης, προχώρησαν σε μια στυγνή εμπορική εκμετάλλευση.
Αφού εγκατέλειψαν τον αρχικό σχεδιασμό και τις επιλογές σοφών ανθρώπων, προχώρησαν σε μια καθαρά εμπορική πράξη, αγνοώντας την Ιστορία του τόπου, τις δυνατότητες των κτηρίων και τις ανάγκες αυτής της πόλης, που θα μπορούσε να συγκεντρώσει εδώ τις δράσεις σε μια αναπτυξιακή λογική και-γιατί όχι;-με αξιοποίηση των ΣΔΙΤ.
Ευτυχώς το άλλο κτήριο, που είχε παραχωρήσει η κοινωνία των Χανιών στο Πολυτεχνείο, το Μεγάλο Αρσενάλι. επιστράφηκε νωρίς στην πόλη, όταν το Πολυτεχνείο δήλωσε ότι δεν το θέλει και έγινε το ΚΑΜ. Γιατί φοβούμαι πως και αυτό σήμερα θα γινόταν ένα μεγάλο εστιατόριο. Γιατί να μη γίνει κάτι ακόμη μεγαλύτερο (με τη συμμετοχή του Πολυτεχνείου), που θα «απογείωνε» τα Χανιά στον τομέα του Πολιτισμού, σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα μνημεία;
Γιατί τα άφηναν να απαξιώνονται τόσα χρόνια με τον ένα, ή τον άλλο τρόπο, ώστε να καταλήξουν «εν κρυπτώ» στο «μονόδρομο» της ιδιωτικής εκμετάλλευσης; Ευθύνες έχουν και οι τοπικοί άρχοντες «πάλαι τε και επ΄εσχάτων» που δεν το διαπραγματεύτηκαν, όταν έπρεπε, ή δεν το κάνουν τώρα.
Και δεν μπορώ να συγχωρήσω, ως πολίτης αυτής της πόλης και ως άμεσα εμπλεκόμενος στην υπόθεση, το ότι το Ιστορικό κτήριο της Μεραρχίας δεν είναι από το 1996 τουλάχιστον ένα μεγάλο Κρατικό Μουσείο, όταν ζητήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού γι αυτό το σκοπό, καθώς το Πολυτεχνείο φαινόταν πως δεν το θέλει στην πραγματικότητα.
Όσο και για την κατάληψη ΕΠΙ ΔΕΚΑΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ από τη Roza Nera, νομίζω πως και εκεί υπάρχουν διαχρονικά ευθύνες. Κάποιοι «έστρωσαν το χαλί».
Ας μην κλαίνε λοιπόν «πάνω από το χυμένο γάλα» και ας μην το βρίσκουν αυτό σαν δικαιολογία…”.
Ακούστε τη συνέντευξη που παραχώρησε στην ΕΡΤ Χανίων ο κ. Ανδριανάκης:
Ρεπορτάζ: Κατερίνα Πολύζου – Ηλεκτρονική Επεξεργασία: Άρτεμις Κατράκη
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος