Στη δικαιοσύνη το… ημιτελές ποδηλατοδρόμιο στο Ακρωτήρι

Το δρόμο για τη δικαιοσύνη παίρνει το… ημιτελές ποδηλατοδρόμιο στο Ακρωτήρι.

Την Τετάρτη άρχισε  στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων η εκδίκαση της υπόθεσης που αφορά στην κατασκευή μιας μεγαλεπίβολης αθλητικής υποδομής, που ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις, επενδύθηκαν  3.600.000 ευρώ και δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.

Με την παραλαβή του ποδηλατοδρόμιου στα Καθιανά Ακρωτηρίου το 2008 εντοπίστηκαν πολλά κατασκευαστικά λάθη, ενώ η επανέναρξη του έργου προαπαιτεί εξειδικευμένη στον τομέα κατασκευής ποδηλατοδρομίων εταιρεία, που σημαίνει σχεδόν απαγορευτικό επιπλέον κόστος.

Στο εδώλιο κάθονται εκπρόσωποι τριών συνολικά εργοληπτικών εταιρειών, ενώ την Πολιτεία εκπροσώπησε στο δικαστήριο Γ. Γρ. του Υπουργείου Αθλητισμού Ιούλιος Συναδινός.

Τελικά η δίκη διακόπηκε,  με νέα ημερομηνία το Νοέμβριο του 2019, αφού οι συνήγοροι υπεράσπισης δύο εκ των τριών κατηγορουμένων, προσκόμισαν βεβαιώσεις ασθενείας τους από δημόσια νοσοκομεία.

Το ιστορικό της εξοργιστικής υπόθεσης, όπως είχε αποτυπωθεί στο ΑΠΕ:

Πρόκειται για ένα έργο που δημοπρατήθηκε το 2002, 15 χρόνια αργότερα παραμένει ένα επικίνδυνο αφύλακτο γιαπί.

Τον Αύγουστο του 2002 δημοπρατήθηκε η κατασκευή του Ποδηλατοδρομίου στο Δήμο Ακρωτηρίου Νομού Χανίων και σε προβλεπόμενο χώρο ιδιοκτησίας του εν λόγω Δήμου. Η σύμβαση με την ανάδοχο εταιρεία υπεγράφη τον Μάρτιο του 2003, η συνολική δαπάνη (από αυτήν την πρώτη σύμβαση… ακολουθεί και δεύτερη) για τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα ανερχόταν (όπως και συνέβη) στα 3 εκατομμύρια 605 χιλιάδες ευρώ, ενώ ως προθεσμία ολοκλήρωσης του έργου ορίζονταν οι 540 ημέρες (περί τα 2 έτη). Τον Ιανουάριο του 2008, πέντε χρόνια μετά την υπογραφή της σύμβασης (!), δόθηκε επισήμως από τη ΓΓΑ παράταση για την ολοκλήρωση των εργασιών μέχρι την 7η Μαΐου 2008. Εν συνεχεία, οι αρμόδιοι μηχανικοί της ΓΓΑ υπέγραψαν στα τέλη Αυγούστου του 2009 την προσωρινή, αλλά και την ποιοτική παραλαβή του έργου (σ.σ. χωρίς να καταγράφουν διαπιστωμένες ελλείψεις ή παρατυπίες σε αυτό), ενώ η έγκριση της παραλαβής καθυστέρησε έναν ακόμη χρόνο από τον τότε γγ Αθλητισμού, Πάνο Μπιτσαξή, δηλαδή μέχρι τον Ιούλιο του 2010!

Πέρασε κι άλλος ένα ημερολογιακό έτος και τον Σεπτέμβριο του 2011, ο τότε δήμαρχος Χανίων, κ. Εμμ. Σκουλάκης, υπέβαλε αίτημα στον τότε υφυπουργό Αθλητισμού, Γιώργο Νικιτιάδη, για επίσπευση των διαδικασιών παραχώρησης της χρήσης του ποδηλατοδρομίου προς τον ενιαίο Δήμο Χανίων (υπήρξε συγχώνευση του Δήμου Ακρωτηρίου Ν. Χανίων με τον Δήμο Χανίων – «Καλλικράτης»), με αιτιολογία την μεταξύ τους συμφωνημένη πρόθεση να ενταχθεί το Ποδηλατοδρόμιο στο ΕΣΠΑ, προκειμένου να καταστεί δυνατή η αποπεράτωση και λειτουργία του.

Γιατί χρειαζόταν ευρωπαϊκή επιδότηση ο Δήμος Χανίων για ένα έργο που είχε παραδοθεί, είχε αποπληρωθεί και –υποτίθεται- είχε ολοκληρωθεί χωρίς να εντοπιστούν παραλήψεις ή ατέλειες; Ή μήπως δεν ήταν έτσι; Ήταν κοινό μυστικό πως στην πράξη το Ποδηλατοδρόμιο δεν είχε ολοκληρωθεί και η τότε πολιτική ηγεσία προσπαθούσε να το καλύψει;

Τον Οκτώβριο του 2011, ο τότε γγ Αθλητισμού, Πάνος Μπιτσαξής, έδωσε τη συγκατάθεσή του για διοικητική παράδοση του έργου στο Δήμο Χανίων. Για να ανατεθεί εν τέλει από τη ΓΓΑ σε άλλη ανάδοχο εταιρεία (δεύτερη κατά σειρά) η ολοκλήρωση των εργασιών στο Ποδηλατοδρόμιο. Η σχετική σύμβαση περιλάμβανε την κατασκευή εξωτερικής περίφραξης και συμπληρωματικές εργασίες βελτίωσης της πίστας. Τα νέα έργα προέβλεπαν οικονομική υποχρέωση 220 χιλιάδων ευρώ και χρόνο ολοκλήρωσης τις 120 ημέρες (παράδοση την 18η Ιουλίου 2012). Από το 2002 μέχρι το 2012, η πίστα, ό,τι πιο σημαντικό για την τέλεση των αγώνων, δεν ήταν έτοιμη και χρειαζόντουσαν βελτιωτικές εργασίες…!

Και φτάνουμε στον Φεβρουάριο του 2013, για να διαπιστώσει -επισήμως τουλάχιστον- για πρώτη φορά η αρμόδια υπηρεσία της ΓΓΑ ότι με την πρώτη εργολαβία δεν είχε ολοκληρωθεί η ποδηλατική πίστα και πως αυτή παρέμενε ημιτελής από την πρώτη ανάδοχο εταιρεία. Διαπιστώνεται δε, από τη ΓΓΑ, μετά από… τόσα χρόνια, πως δεν υπάρχει στην Ελλάδα η απαιτούμενη τεχνογνωσία για την ολοκλήρωση της πίστας και ότι η δαπάνη δεν μπορούσε να αντιμετωπιστεί με τη δεύτερη εργολαβία! Λίγες ημέρες πριν, στα τέλη Ιανουαρίου του 2013, η ανάδοχος εταιρεία είχε υποβάλλει αίτημα διακοπής εργασιών (είχε ολοκληρώσει την κατασκευή της περίφραξης) αναφέροντας ως αιτία την αδυναμία βελτιωτικών έργων στην πίστα, πριν εκτελεστούν συμπληρωματικές εργασίες σε αυτήν, οι οποίες δεν αποτελούσαν αντικείμενο των δικών τους υποχρεώσεων βάσει σύμβασης.

Δηλαδή η εταιρεία που είχε αναλάβει τη δεύτερη εργολαβία εκτέλεσε μόνο το κομμάτι που αφορούσε την κατασκευή της περίφραξης, αρνούμενη να εκτελέσει τις βελτιωτικές εργασίες στην πίστα του ποδηλατοδρομίου. Γιατί; Η πίστα δεν είχε γίνει εξ αρχής στις σωστές διαστάσεις, αντίστοιχες των Ολυμπιακών προδιαγραφών, όπως εικάζεται.

Εν κατακλείδι, οι τεχνικές υπηρεσίες της ΓΓΑ δήλωσαν ότι η δεύτερη εργολαβία μπορούσε να ολοκληρώσει μόνο το κομμάτι της περίφραξης και ανέθεσαν στο δήμο Χανίων τη διαμόρφωση της πίστας. Η δεύτερη ανάδοχος εταιρία έλαβε το ποσό των 33 χιλιάδων ευρώ (μόνο για την περίφραξη) από τις 220 χιλιάδες ευρώ που προβλέπονταν.

Το συνολικό ποσό που δαπανήθηκε δηλαδή από το ελληνικό Δημόσιο για το Ποδηλατοδρόμιο των Χανίων ήταν 3 εκατομμύρια 638 χιλιάδες ευρώ! Για ένα ποδηλατοδρόμιο που 15 χρόνια μετά τη δημοπράτησή του είναι ακόμη γιαπί! Αντί να λειτουργεί προσελκύοντας τη νεολαία της Κρήτης και ποδηλάτες από όλον τον κόσμο, αντί να αποφέρει έσοδα στην τοπική κοινωνία, αποτελεί ένα ακόμη έργο «ντροπής» και κατασπατάλησης πόρων, στην προ κρίσης εποχή, στην Ελλάδα!