Έφυγε από τη ζωή ο Δημήτρης Ξυριτάκης

Ο διακεκριμένος Ηρακλειώτης δικηγόρος Δημήτρης Ξυριτάκης, έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα, σε ηλικία 72 ετών, νικημένος από τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια. Σημαντική προσωπικότητα της Κρήτης, με αντιστασιακή δράση την περίοδο της δικτατορίας, για την οποία καταδικάστηκε από το έκτακτο στρατοδικείο Χανίων, σε φυλάκιση 3,5 ετών, ποινή που εξέτισε στις φυλακές Χανίων, Ηρακλείου και Αίγινας.

Η εξόδιος ακολουθία θα ψαλεί αύριο Σάββατο, στις 12 το μεσημέρι, στον Ιερό Ναό του Αγίου Τίτου, ενώ η σορός του θα βρίσκεται στο ναό από τις 11 το πρωί.

Το δημοτικό συμβούλιο Ηρακλείου που συνήλθε εκτάκτως, εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια του Δημήτρη Ξυριτάκη, ενώ αποφάσισε να δοθεί το όνομα του εκλιπόντος σε δρόμο της πόλης. Αντιπροσωπεία του Σώματος θα παραστεί στην εξόδιο ακολουθία ενώ θα τηρηθεί ενός λεπτού σιγή στην επόμενη συνεδρίασή του.

Η δράση του

Ο Δημήτρης Ξυριτάκης γεννήθηκε στο Ηράκλειο το 1946 και εισήχθη από τους πρώτους το 1964, στη Νομική Σχολή Αθηνών όπου φοίτησε με υποτροφία. Ως φοιτητής ανέπτυξε έντονη συνδικαλιστική και πολιτική δράση (γραμματέας Συλλόγου Φοιτητών της Νομικής Σχολής και σύμβουλος στο Σύλλογο Κρητών Σπουδαστών και εκδότης του περιοδικού «ΞΑΣΤΕΡΙΑ»)
Κατά την περίοδο της δικτατορίας συνελήφθη (Νοέμβριος 1967) για αντιδικτατορική δράση. Κατά τη φυλάκισή του είχε την τύχη να γνωρισθεί με εξέχοντες έλληνες διανοούμενους δίπλα στους οποίους πέρασε ένα πολύ ενδιαφέροντα κύκλο παιδείας. Στη φυλακή μετέφρασε από τα αγγλικά το δοκίμιο του Χέρμπερτ Μαρκούζε «Προς την απελευθέρωση» που εκδόθηκε το 1970 από τον εκδοτικό οίκο «ΔΙΟΓΕΝΗΣ» με το ψευδώνυμο Νικηφόρος Αιγινίτης.
Από το 1975 δικηγορούσε στο Ηράκλειο χειριζόμενος υποθέσεις κατά κύριο λόγο ποινικές.
Μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου Παναγούλη (Μάιος 1976) ανέλαβε για μια διετία την ηγεσία της Νεολαίας της Ένωσης Κέντρου (Ε.Σ.ΔΗ.Ν). Με την ιδιότητα αυτή, του Γενικού Γραμματέα της ΕΣΔΗΝ μετείχε στο Πολιτικό Γραφείο της ΕΔΗΚ, μαχόμενος για τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της. Κατά το διάστημα αυτό έγινε επανειλημμένα στόχος των ακροδεξιών στοιχείων στην Αθήνα, με αποκορύφωμα την απόπειρα δολοφονίας του από την φασιστική οργάνωση «Νέα Τάξη», που τοποθέτησε ωρολογιακή βόμβα στο αυτοκίνητό του (Φεβρουάριος 1977).
Παράλληλα με τη δικηγορία ανέπτυξε ποικίλη δραστηριότητα στην πολιτική, και την αυτοδιοίκηση. Το 1986 διεκδίκησε το αξίωμα του δημάρχου Ηρακλείου ως επικεφαλής συνδυασμού που απέσπασε το 23% των δημοτικών ψήφων, ενώ κατά την τετραετία 1995-1999 υπήρξε Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Γαζίου.
Δημοσίευσε μελέτες και άρθρα με οικολογικό, επιστημονικό και πολιτικό ενδιαφέρον σε εφημερίδες και περιοδικά της Κρήτης και των Αθηνών και έχει λάβει μέρος σε επιστημονικά συνέδρια και ημερίδες. Είχε ιδιαίτερα ασχοληθεί με την παραβατικότητα στην Κρήτη (οπλοφορία, ζωοκλοπή) και ειδικά με την Βεντέτα στην Κρήτη.
Ήταν συγγραφέας των βιβλίων “Ξαναδιαβάζοντας τον Καζαντζάκη”, έκδοση Δικηγορικού Συλλόγου Ηρακλείου 1997, που βραβεύθηκε με το βραβείο “ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ” του Δήμου Ηρακλείου για τα έτη 1997-1998, «Αντώνιος Μιχελιδάκης, ο βίος, η πολιτεία και το έργο ενός λησμονημένου ευπατρίδη», , «Συγνώμη Αναστάση», «Η Συνταγματική Ιστορία της Κρήτης,», «Νικόλαος Κρασαδάκης» και «Λόγω τιμής, Ιστορίες Κρητικής Βεντέτας».