«Είμαι όλη μέρα με το πρόσωπο χωμένο στους κάδους, δεν έχω δουλειά, τι να κάνω; » αναρωτιέται σηκώνοντας για λίγο το κεφάλι του από το άνοιγμα του κάδου παίρνοντας μια μικρή ανάσα. Παιδικά παπούτσια τα λάφυρά του. «Έχω εγγονάκια, τι να κάνω;» δηλώνει και σπεύδει να δώσει ο ίδιος την απάντηση «ο Θεός είναι μεγάλος, από τον ίσιο δρόμο, να μην μπούμε στον πειρασμό να βγούμε αριστερά και δεξιά, να είμαστε ήσυχοι, να είμαστε αληθινοί, με τον ιδρώτα μας να βγάζουμε πάντα το ψωμί μας» τα λόγια του ακούγονται σαν ευχή.
70 χρονών ήδη ο κος Χασάν γυρίζει το χρόνο πίσω και μιλά για παλιές καλές μέρες «τα παλιά χρόνια δεν ήμασταν έτσι. Μπορεί να ήμασταν φτωχοί, αλλά έβλεπες όλο τον κόσμο χαρούμενο, τώρα όλος ο κόσμος έχει άγχος, ο κόσμος πεθαίνει από το άγχος. Δεν βλέπετε που αφήνουν σπίτια, οικογένειες, παιδιά και ξενιτεύονται για να βγάλουν το ψωμί τους;» παρατηρεί.
Δέκα χρόνια ψάχνει τους κάδους. Πιο πριν έκοβε ξύλα, σκάλιζε μπαξέδες και κήπους, έβγαζε έτσι το μεροκάματό του, ωστόσο, τα τελευταία χρόνια κανείς δεν τον παίρνει στη δουλειά. «Αναγκαστικά ψάχνω στους κάδους» σημειώνει και σπεύδει να προσθέσει «Υπάρχουν πολλοί που ψάχνουν. Τα τελευταία χρόνια παιδιά 10 και 12 χρονών ψάχνουν στα σκουπίδια, το βράδυ εμφανίζονται ακόμη περισσότεροι.» Ο χρόνος περνά, ο κος Χασάν θα πρέπει να συνεχίσει. Αφήνει τον κάδο πίσω του και παίρνει τον δρόμο να εντοπίσει τον επόμενο.
Φώτο:Ο κος Χασάν ψάχνοντας κάδους Φωτογράφος: Μαρία Νικολάου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος