Κομοτηνή: 40 χρόνια ψήνει στα «Βρώμικα»

Κομοτηνή: 40 χρόνια ψήνει στα «Βρώμικα»
Στα “Βρώμικα” της Κομοτηνής

Επέστρεψε από τη Γερμανία όπου είχε μεταναστεύσει και τα τελευταία 40 χρόνια ψήνει και πουλά σουτζουκάκια και ψιλοκομμένο λουκάνικο πάντα στο ίδιο στέκι, στα «Βρώμικα» της Κομοτηνής. Ντόπιοι κι επισκέπτες γνωρίζουν καλά αυτή τη διαφορετική γωνιά της πόλης κι ανταμώνουν, άλλοι καθημερινά κι άλλοι όταν βρίσκονται στην πόλη.

Μετανάστης στην Γερμανία ο κύριος Γιάννης, όταν γύρισε μπήκε συνέταιρος στο μαγαζί του κ. Βαρδαμίδη, που μέχρι τότε το λειτουργούσε μόνος του. Από τις αρχές του 1978 μέχρι σήμερα βρίσκεται στην ίδια γωνιά, στα «Βρώμικα». «Τότε δούλευε η οικοδομή. Η ανοικοδόμηση στήριζε 50 επαγγέλματα τουλάχιστον, όλος αυτός ο κόσμος που εργαζόταν σκληρά, περνούσε από εδώ, δεν υπήρχαν και πολλά ψητοπωλεία στην πόλη. Μάλιστα, τα μικρά παιδιά, όταν δεν είχαν για να πάρουν το σάντουιτς ολόκληρο, έπαιρναν ψωμάκι με τοματοπολτό» δηλώνει ο ίδιος.

Κομοτηνή: 40 χρόνια ψήνει στα «Βρώμικα»
Ένα ουζάκι στα όρθια και μετά ξανά πάλι στη δουλειά.

Γιατί «Βρώμικα»;
Ανάμεσα στα «Καλημέρα κύριε Γιάννη» από τους νεότερους και στα «Γεια σου Γιάννη» από τους παλαιότερους πελάτες του, σε μια ανάπαυλα των παραγγελιών και του ψησίματος, στάθηκε για λίγο φιλόξενα να μοιραστεί μαζί μας κάποιες από εκείνες τις στιγμές που από το 1978 και μετά, μέχρι και το 2010 ήταν πολύ ωραία χρόνια όπως λέει. «Ειδικά η δεκαετία του ’80. Απλός κόσμος, άνθρωποι της εργατιάς, αλλά ακόμη και οι ευκατάστατοι ερχόταν από τα «Βρώμικα». Όσοι δεν ήθελαν να μαγειρέψουν έρχονταν και έπαιρναν 10-20 κεφτεδάκια για το σπίτι». «Γιατί «Βρώμικα»;» τον ρωτάμε και δίνει την δική του εξήγηση ότι δηλαδή πολύ παλιά, στην οδό Ορφέως, υπήρχαν και κρεοπωλεία και άναβαν συχνά τα μαγκάλια για να ψήσει ο κόσμος που εργαζόταν σ’ αυτά για τους ίδιους, αλλά και για τους πελάτες τους. Επίσης, δίπλα σ’ αυτά υπήρχαν και τα μαγαζιά που πουλούσαν κεμπάπ. Τότε δεν υπήρχαν μηχανές και τα κεφτεδάκια τα ετοίμαζαν εκείνη την ώρα, μάλιστα κάποιοι λένε ότι έφτυναν και τα χέρια τους για να πιάσουν τον κιμά, πράγμα που δεν το πιστεύω ότι συνέβαινε, αλλά έτσι λένε, οπότε έμεινε η περιοχή γνωστή ως «Βρώμικα»

Κομοτηνή: 40 χρόνια ψήνει στα «Βρώμικα»
Ο κύριος Γιάννης με αγαπημένο συνεργάτη του.

Όμως κι εκείνος με την τακτική του έχει διατηρήσει κάθε τι που φανερώνει εκείνη την παλιά γωνιά. «Δεν έχω αλλάξει το μαγαζί, δεν έχω πειράξει τίποτα όλα αυτά τα χρόνια. Πού και πού το βάφω μόνο για να έχουμε μια καθαριότητα. Πολύς κόσμος μου έχει πει «Μπαρμπά Γιάννη, αν κάνεις ανακαίνιση δεν θα έρθουμε ξανά. Σχολάει από τη δουλειά του, έρχεται από το χωράφι, από την οικοδομή, κάνουν μια στάση φορώντας τα ρούχα της δουλειάς για να τσιμπήσουν κάτι γρήγορα και να πιουν ένα ούζο. Πώς λοιπόν να μην είναι απλό κι απέριττο το μαγαζί; Όλοι λένε «Πάμε στα “Βρώμικα”. Πάμε στα “Βρώμικα”». «Δεν σας ενοχλεί;» τον ρωτάμε για να απαντήσει κατηγορηματικά «Όχι» γιατί όπως λέει, «Αν ήταν όντως «Βρώμικα», θα είχαν κλείσει.»
Σύμφωνα με τον έμπειρο επαγγελματία για να διατηρεί σε λειτουργία ένα κατάστημα η ποιότητα θα πρέπει να παραμένει ίδια. «Έρχονται πελάτες σταθερά 40 χρόνια τώρα . Η ποιότητα της ντόπιας παραγωγής βοηθάει, όπως και το γεγονός ότι είναι φρεσκοκομμένα, φρεσκοψημένα» υποστηρίζει και στο ερώτημα, αν η επικοινωνία με τον κόσμο κουράζει; Απαντά «Χαίρομαι πάρα πολύ κι εκτιμώ πάρα πολύ τον κόσμο. Υπάρχουν πάντα κι αυτοί που στεναχωρούν, αλλά με τον απλό κόσμο έχουμε μια επαφή αδελφική. Και με τους Χριστιανούς και με τους Μουσουλμάνους, το 60% των Μουσουλμάνων έρχονται στα «Βρώμικα»

Κομοτηνή: 40 χρόνια ψήνει στα «Βρώμικα»Όσον αφορά στα τρικ της δουλειάς, δεν τα κρατά μυστικά «Η καλημέρα είναι πάντα απαραίτητη, τους ευχαριστώ πάντα όταν φεύγουν, προσπαθούμε να κάνουμε διάλογο, προσπαθώ να είμαι ήπιος. Κάνουμε και κανένα λάθος που και που, λέμε και καμιά κουβέντα στην πολιτική συζήτηση, αλλά η αγάπη του κόσμου δεν παύει. Ακόμη και τώρα με τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες.» σημειώνει ο κυρ Γιάννης από τα «Βρώμικα» χωρίς να παραλείψει να  προτρέψει τους νέους επαγγελματίες, τους συναδέλφους του που τώρα δειλά -δειλά κάνουν τα βήματά τους.  « Να είναι υπομονετικοί, να προσέχουν τον κόσμο και να αγαπούν πολύ τη δουλειά τους. Μου έδωσε πολλές δυνατότητες, πολλές ευχάριστες ημέρες, γι αυτό κι αγαπώ την δουλειά μου ακόμη, παρά την κούραση.»
Φώτο: Ο κυρ Γιάννης στα «Βρώμικα» ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφίες: Μαρία Νικολάου

Όλες οι Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο,  στο ertnews.gr
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος