Κομοτηνή: Ένας 85χρονος τροβαδούρος της ζωής

« Του Ψηλορείτη η κορυφή πάντα κρατάει χιόνι γι αυτό και το νεράκι του μόνος του το κρυώνει» ακούσαμε να λέει αυτή την μαντινάδα και πήγαμε αμέσως κοντά. Γρήγορα αντιληφθήκαμε ότι ο κος Αναστάσιος Νικηφορίδης είναι ένας αστείρευτος πλούτος ποιημάτων και στίχων. « Μου λένε οι φίλοι μου: «Γιατί δεν τα γράφεις;» και τους λέω: «αφού είναι δικιά μου παραγωγή, δεν τα ξεχνάω».

Άνθρωπος απλός, προσηνής και καταδεκτικός ο κος Αναστάσιος στα 85 του χρόνια μετρά ήδη εξήντα έτη  συμβίωσης με την κυρία Ειρήνη. «Την είχα πει κάποτε ότι οι κούκλες είναι άψυχες, δεν είναι ζωντανές, αλλά εσύ είσαι μια εξαίρεση κι αμέσως της απήγγειλα: «Είσαι μια κούκλα ζωντανή, ένα λουλούδι άσπρο κι αυτοί που σε κοιτάζουν λένε να ένα ωραίο άστρο»»

Κομοτηνή: Ένας 85χρονος τροβαδούρος της ζωής
Ο κος Αναστάσιος Νικηφορίδης είναι ένας αστείρευτος πλούτος ποιημάτων και στίχων.

Κάποτε ένας φίλος του, πατέρας φιλολόγου, του είχε ζητήσει να καταγράψουν όλα τα ποιήματα που ξέρει εκείνος έγραφε και ο κύριος Αναστάσιος έλεγε. Το «μέτρημα» σταμάτησε στα 204 ποιήματα όλα δικά του με τον καταγραφέα να κουράζεται τον ποιητή όμως όχι.

«Τα μάτια σου τα όμορφα, δεν θα τα χαμηλώνεις γιατί τρελαίνεις τα παιδιά κι εμένα θανατώνεις» λέει και πριν προλάβουμε να σχολιάσουμε προσθέτει «Όταν είσαι παντρεμένος, είσαι και βασανισμένος μα και τυραννισμένος κι αν είσαι, όμως, χωρισμένος, πάλι θα σαι στεναχωρημένος.» για να πει αμέσως σχεδόν χωρίς ανάσα «Αυτοί που μένουν μόνοι τους όλο στεναχωριούνται, θυμούνται αυτά που πέρασαν κι εύκολα συγκινούνται. Γι αυτό άλλο να είσαι μόνος σου κι άλλο με παρέα. Όταν είσαι με παρέα, σίγουρα περνάς κι ωραία. Αν δεν είσαι με παρέα, δεν θα περνάς ποτέ ωραία».

Ένα αστείρευτο ταλέντο, μια ανεξάντλητη πηγή δημιουργίας με απλά αληθινά υλικά ο κος Αναστάσιος «Κάθε κίνηση που βλέπω το κάνω ποίημα. Μου λέει για παράδειγμα η γυναίκα μου, η κυρία Ειρήνη: «Φέρε μου εκείνο το τηγανάκι, που δεν φτάνω από το ντουλάπι» κι εγώ λέω: «Να φτάσουμε το τηγανάκι, να κάνει η Ειρήνη φαγάκι, για να φάμε το μεσημεράκι» το κάνω αμέσως έναν στίχο.»

Από μικρός ακόμη θυμάται τραγούδια, που, όπως λέει, είναι μεγαλύτερα από εκείνον στην ηλικία. «Από το 22 θυμάμαι τραγούδια, ο μπαμπάς μου ήταν στρατιώτης στη Σμύρνη και μας έφερε ένα τραγούδι για το Αφιόν Καραχισάρ . Όταν είχαν επιτεθεί τους Τούρκους στο Εσκί Σεχίρ την άλλη μέρα κάνανε τραγούδι: «Εσκί Σεχίρ τρομερό και συρματοπλεγμένο μας έχεις κάψει την καρδιά αναθεματισμένο φωνάζουνε οι Λοχαγοί, φωνάζουνε οι Λοχίες, οβίδες φέρτε ρε παιδιά στις πυροβολαχίες. Άναψαν τα ντουφέκια μας και γίνανε καμίνι και μέσα στις παλάσκες μας σφαίρα δεν έχει μείνει »»

Ποιό, όμως, είναι το μυστικό και τα θυμάστε όλα; Τον ρωτάμε για να απαντήσει αμέσως «Δεν αφήνω το μυαλό μου να κοιμάται, το έχω πάντα ξυπνητό. Κάθομαι εδώ , βλέπω κάτι να περνάει κι αμέσως σκέφτομαι μια κουβέντα.» για να σημειώσει με καμάρι πως οι συνομήλικοί του τον περιμένουν πως και πως στο ΚΑΠΗ . «Άντε, γιατί έρχεσαι αργά;» λένε και προσθέτουν « Όταν είσαι εδώ μας λες κάτι και ξυπνάμε, ενώ όταν δεν είσαι εδώ κοιμόμαστε.»»
Φώτο: Ο κος Αναστάσιος Νικηφορίδης ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφία:Μαρία Νικολάου

Όλες οι Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο,  στο ertnews.gr
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος