Η Ιωάννα Νικολαϊδου με τη φίλη της, τη Στέλλα Δουβανικιώτη κάθε μέρα στις δύο το μεσημέρι παίρνουν το δρόμο της επιστροφής για το σπίτι. Η μέρα του σχολείου αφήνεται πίσω. Ακολουθεί το πρόγραμμα του Φροντιστηρίου. Στο δρόμο της επιστροφής συζητούν δυνατά για τις επιλογές που πρέπει να κάνουν. Μαθήτριες της Γ΄ Λυκείου θα πρέπει να πάρουν σοβαρές αποφάσεις, ίσως, οι πιο σοβαρές που πήραν μέχρι τώρα.
«Ψάχνουμε κάτι που να έχει επαγγελματική αποκατάσταση» δηλώνουν και στέκονται, κοιτώντας πάντα το ρολόι, να μοιραστούν δύο λόγια μαζί μας. «Ίσως μέχρι να πάρουμε εμείς πτυχίο να έχουν διορθωθεί κάπως τα πράγματα.» λένε σχολιάζοντας την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια. Το επάγγελμα των γονιών τους, η ενασχόληση με τη γη, δεν τις ενθουσιάζει. Και οι δύο μεγάλωσαν στην πόλη έχοντας ελάχιστες επαφές με την καλλιέργεια. «Δύσκολη ενασχόληση» λένε κι αποκαλύπτουν πως σκέφτονται κάτι τελείως διαφορετικό, όπως Λογιστική, Οικονομικά κ.α.
Προσπαθούν να αντεπεξέλθουν σε ένα πολύ πιεστικό πρόγραμμα. «Κάθε μέρα μαθήματα και ξανά πάλι μαθήματα» λένε μην κρύβοντας τον προβληματισμό τους για τον τρόπο που γίνεται η διδασκαλία στο σχολείο: Πολυμελή τμήματα, ελάχιστος χρόνος για ουσιαστική διδασκαλία, με ευθύνη και των μαθητών. «Χωρίς φροντιστήριο δουλειά καλή για τις εξετάσεις δεν γίνεται.» σημειώνουν, καθώς και οι δύο πιστεύουν πως με καλύτερη λειτουργία και οργάνωση στο δημόσιο σχολείο τα αποτελέσματα θα ήταν καλύτερα για τους μαθητές και η δουλειά πιο ουσιαστική.
Κοιτώντας πάντα στο ρολόι μην τύχει και αργήσουν στο μάθημα του φροντιστηρίου σημειώνουν πως τουλάχιστον 15-17 ώρες την εβδομάδα «φεύγουν» εκεί, στα ιδιαίτερα και στα ομαδικά μαθήματα. «Μόνες μας δεν θα τα καταφέρναμε» λένε. Και όταν η κουβέντα πηγαίνει στα σχέδια για το μέλλον μιλούν για Σχολές Μαθηματικών και Χημικών σημειώνοντας πως τα πάντα γύρω μας είναι θέματα χημείας κι αριθμών. «Όταν ασχολείσαι με τη χημεία, ασχολείσαι με τα πάντα» λένε με ενθουσιασμό έχοντας όλη τη ζωή μπροστά τους. Όσον αφορά στο σχολείο που θα αφήσουν σε λίγους μήνες πίσω τους σημειώνουν χωρίς δεύτερη σκέψη πως θα τους λείψει. «Τώρα όλα είναι οργανωμένα από τους άλλους. Μετά το σχολείο πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Κι αυτό είναι κάτι τελείως διαφορετικό.» λένε νιώθοντας ήδη μια νοσταλγία γι αυτό που σιγά-σιγά φεύγει…
Φώτο: Η Ιωάννα Νικολαϊδου και η Στέλλα Δουβανικιώτη στο δρόμο της επιστροφής από το σχολείο Ρεπορτάζ-Κείμενο- Φωτογραφία: Μαρία Νικολάου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος