«Στη σειρά των έργων ανασυγκροτήσεως της Ελληνικής Ραδιοφωνίας πρώτος δημιουργήθηκε και παραδόθηκε ο Ραδιοφωνικός Σταθμός της Κομοτηνής» αυτό ειπώθηκε από τους επισήμους στην τελετή των εγκαινίων, στις 27-6-1954. Αυτό ήταν το πρώτο που έμαθαν στην μικρή έρευνα που έχουν ξεκινήσει για την ιστορία του τοπικού ραδιοφώνου, επισκεπτόμενοι την ΕΡΤ Κομοτηνής.
Η Μαρία Παναγιωτοπούλου, καθηγήτρια στο Εσπερινό Γυμνάσιο της Κομοτηνής με μια μικρή ομάδα μαθητών και μαθητριών της αποφάσισαν φέτος να «τρέξουν» το δικό τους πρόγραμμα για το ραδιόφωνο και κυρίως για το τοπικό ραδιόφωνο. «Να δείξουμε το τοπικό ραδιόφωνο της περιοχής μας», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε συμμετέχοντας σήμερα στο πρόγραμμα της ΕΡΤ Κομοτηνής και στην εκπομπή “Καθημερινές Ιστορίες”.
«Είμαστε μια ομάδα. Φέτος αποφασίσαμε να κάνουμε ένα πρόγραμμα για το ραδιόφωνο και κυρίως για το Τοπικό Ραδιόφωνο, να αναδείξουμε το Τοπικό Ραδιόφωνο της περιοχής μας» δήλωσε και παρουσίασε με καμάρι τους μαθητές που την συνόδευαν. Κοντά της ήταν οι: Αθανάσιος Καλογιαντσίδης, Γιώργος Ευαγγελόπουλος, Ματθαίος Καλπακίδης, Χουσεϊν Αντουλά και Χαράλαμπος Κουλέλης.
«Το σχολείο μας είναι ένα δύσκολο σχολείο. Τα παιδιά είναι αξιέπαινα διότι το πρωί έχουν τις καθημερινές τους ασχολίες, τις δουλειές τους, τις οικογενειακές τους υποχρεώσεις και το απόγευμα ακολουθούν το όνειρό τους, συνεχίζουν προσπαθώντας να κάνουν κάτι καλύτερο στη ζωή τους» είπε λάμποντας από χαρά και περηφάνια για τις προσπάθειες τους.
«Κάνουμε πράγματα για να γίνει το σχολείο μας ακόμη πιο όμορφο. Φέτος ήταν μια πάρα πολύ ευχάριστη εμπειρία για εμάς, γιατί μαζεύτηκαν καλά παιδιά και δουλευταράδες. Θέλουν να κάνουν πράγματα για το σχολείο. Να αναδείξουν το σχολείο μας και πράγματα που θα αφήσουν και στους άλλους , σ’ αυτούς που θα έρθουν μετά από αυτούς» ανάφερε.
Πώς, όμως, δεκαετίες μετά πήραν ξανά την απόφαση να επιστρέψουν στα θρανία; Ο Αθανάσιος Καλογιαντσίδης μιλά για μια δύσκολη απόφαση, ένα δύσκολο εγχείρημα , κυρίως λόγω της πρωινής εργασίας. «Πολλές φορές δεν μας φτάνουν οι ώρες, δεν προλαβαίνουμε, προσπαθούμε για το καλύτερο» δηλώνει και προσθέτει « Είμαστε όσο το δυνατόν πιο συγκροτημένοι, προσπαθούμε να βοηθήσουμε στο σχολείο, να παρουσιάσουμε αυτό το σχολείο προς τα έξω γιατί είναι ένα σχολείο με “ιδιαιτερότητες” και χρειάζεται να το στηρίξουμε.» Στα 47 του χρόνια επέστρεψε στα θρανία πιο σοφός. Μετά από 30 χρόνια σε τάξη ξανά, πιο κατασταλαγμένος.
“Είμαστε όλοι εργαζόμενοι, οι περισσότεροι με οικογένειες, οπότε καταλαβαίνει ο ένας τον άλλον”
Όπως και ο Γιώργος Ευαγγελόπουλος, μπορεί, όπως λέει, να μην είχε σκεφτεί να συνεχίσει το σχολείο και να ήταν πολύ ξαφνική αυτή η απόφαση, ωστόσο, όταν την ανακοίνωσε έγινε αμέσως δεκτή από το οικογενειακό περιβάλλον. «Θέλησα να συνεχίσω και το ανακοίνωσα στην γυναίκα μου . Της άρεσε. Ήταν θετική, μου είπε να πάω. Μαζί πήγαμε στην γραμματεία και γράφτηκα» δηλώνει και σημειώνει «Χάρηκα που βρεθήκαμε με τα παιδιά. Χάρηκα και με τους καθηγητές που συνάντησα. Δεν φανταζόμουν ότι θα ήταν έτσι σε καμία περίπτωση.» Σήμερα είναι 38 ετών, είχε εγκαταλείψει το σχολείο στα 14.
«Αποφασίσαμε να έρθουμε στο σχολείο να γραφτούμε γιατί έπρεπε να πάρουμε το απολυτήριο.» δηλώνει ο Ματθαίος Καλπακίδης και σπεύδει να σημειώσει «Το απολαμβάνω, έχουμε αξιόλογους καθηγητές, εξαιρετική διευθύντρια. Είμαστε όλοι εργαζόμενοι, οι περισσότεροι με οικογένειες, οπότε καταλαβαίνει ο ένας τον άλλον.»
Συμμαθητές πατέρας και κόρη…
Ο Χαράλαμπος Κουλέλης περιχαρής κι εκείνος αποκαλύπτει ότι μπήκαν σε έναν άτυπο διαγωνισμό με την κόρη του, μαθήτρια επίσης, «ποιος θα έχει καλύτερες αποδόσεις, ενθουσιάστηκε! «Θα σε βοηθήσω» μου είπε «Ό,τι χρειάζεσαι να μου το πεις. Μπορούμε να διαβάζουμε μαζί. Το έκανα γιατί και η κόρη μου το ήθελε.» Αυτό που επιδιώκει η κα Μαρία Παναγιωτοπούλου με τους συναδέλφους της υπό την άριστη καθοδήγηση της Διευθύντριας τους είναι η Κοινωνική Μόρφωση. «Πρώτα από όλα να μπορούν να σταθούν στην κοινωνία» δηλώνει κι εξηγεί « Οι μεγάλοι δεν έχουνε αυτό το πρόβλημα. Προσπαθούμε να τους το μάθουμε αυτό, να αποκτήσουν μαθησιακές δεξιότητες. Γνώση, πληροφόρηση. Η κοινωνικοποίηση τους είναι το πιο σημαντικό που μπορεί να επιτευχθεί στο σχολείο. Παιδιά από διάφορες κοινωνικές τάξεις, μουσουλμάνοι, χριστιανοί, ΡΟΜΑ, όλοι αυτοί προσπαθούν να συνυπάρχουν αρμονικά σε ένα τέτοιο περιβάλλον που είναι ένας προθάλαμος για να βγούνε σωστοί άνθρωποι στην κοινωνία.»
« Η γνώση είναι δύναμη»
Ο Χουσεΐν Αντουλά, καπνοκαλλιεργητής στο επάγγελμα και οι συμμαθητές του περιμένουν πώς και πώς τον Απρίλιο. Τότε, στο Φεστιβάλ Ραδιοφώνου στο Βόλο, στις 11,12, και 13 Απριλίου θα εκπροσωπήσουν την Κομοτηνή με τον καλύτερο τρόπο. «Προσπαθούμε να τα καταφέρουμε, να είμαστε εντάξει σε όλα» δηλώνει και ο Αθανάσιος Καλογιαντσίδης εξηγεί ότι το Τριήμερο Φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί με συμμετοχή μαθητών από όλη την Ελλάδα και την Κύπρο. «Στο δικό μας περίπτερο θα παρουσιάσουμε το ραδιόφωνο, την ιστορία του τοπικού ραδιοφώνου και τον τόπο μας.Ο τίτλος είναι «Κάντο να ακουστεί: Ραδιόφωνο από τον τόπο μας κι ας είναι και μικρής εμβέλειας»».
Τέτοιους μαθητές έχει η κα Μαρία Παναγιωτοπούλου και νιώθει σίγουρη για το αποτέλεσμα των προσπαθειών των δικών της, μα κυρίως των δικών τους. « Η γνώση είναι δύναμη» δηλώνει και προσθέτει «Γνώση και δουλειά πάνε πάντα μαζί. Δεν είναι ποτέ αργά για το σχολείο.»
Φώτο: Η κα Μαρία Παναγιωτοπούλου με τους μαθητές της ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφίες: Μαρία Νικολάου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος