Κομοτηνή: Καρναβάλι μιας άλλης εποχής

Δίπλα στο εργαστήριο του δραστηριοποιούνταν ο Σγούρος, είχε το δικό του μαγειρείο. Ήταν η εποχή που ο κόσμος επέλεγε τα παϊτόνια για να κινηθεί. Ο γείτονας του,όπως λέει, ήταν η «ψυχή» του καρναβαλιού. Ο Γιώργος Βαρελάς, γυρίζει το χρόνο πίσω και μιλά με νοσταλγία για τις αποκριές μιας άλλης εποχής. «Πρώτα το καρναβάλι το είχε η Κομοτηνή, μετά το πήρε η Ξάνθη. Έπιναν και τραγουδούσαν και γύριζαν με τα παϊτόνια σε όλη την πόλη. Περνούσαν από όλα τα κεντρικά σημεία. Κάποιοι μάλιστα μεθούσαν με κρασί και κέφι.»

Οι εύθυμοι τύποι είχαν τα πρωτεία
Ο ίδιος και η παρέα του συμμετείχαν πάντα. «Οι εύθυμοι τύποι είχαν τα πρωτεία.» λέει και χαμογελά. Με ό,τι έβρισκε ο καθένας στο σπίτι του, ντυνόταν καρναβάλια, μεταμφιέσεις που προκαλούσαν το γέλιο και την περιέργεια. Γύριζαν την Κομοτηνή με τα παϊτόνια πειράζοντας τον κόσμο. Ξεκινούσαν από τη Λέσχη Κομοτηναίων, περνούσαν τη Βενιζέλου και κατέληγαν στο κέντρο. «Το περιμέναμε όλοι πως κι πως «Έρχονται τα καρναβάλια» λέγαμε και γελούσαμε. Πείραζε ο ένας τον άλλον, μουτζουρωνόμασταν στο πρόσωπο. Διασκεδάζαμε με την ψυχή τους. Η κομφετί στην Βενιζέλου ξεπερνούσε τους 25 πόντους. Τα αγόρια έριχναν στα κορίτσια και τα κορίτσια στα αγόρια. Εκεί ήταν η κεντρική βόλτα.»

Λείπει το κέφι;
Κι όταν το γλέντι τελείωνε στους δρόμους το κέφι συνεχίζονταν αμείωτο στις ταβέρνες της Κομοτηνής. Εκεί κατέληγαν οι παρέες, έπιναν, γελούσαν, τραγουδούσαν. Λείπει αυτό το κέφι σήμερα; ρωτάμε «Μαζί με εκείνο καρναβάλι που πήγε στην Ξάνθη, χάθηκε και το κέφι.» απαντά ο πάντα φιλόξενος συμπολίτης μας.

Φώτο: Γιώργος Βαρελάς Ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφία:Μαρία Νικολάου