Ήταν 2,5 χρόνια αεροσυνοδός. Είχε συμπληρώσει 1.100 ώρες πτήσης στον αέρα. Δούλευε στην πρώτη ιδιωτική, πολιτική, αεροπορική εταιρεία που είχε ιδρυθεί στην Ελλάδα, την Τ.Α.Ε. (Τεχνικές Αεροπορικές Εκμεταλλεύσεις). «Την είχε ιδρύσει ένας Αιγύπτιος μεγαλοεπιχειρηματίας, ονόματι Ζώτος. Τον Αύγουστο του 1946 ξεκίνησε να πραγματοποιεί δρομολόγια. Μετέπειτα, με την αγορά της από τον Ονάση, έγινε η Ολυμπιακή» δηλώνει η κα Λίλα Κατσιμίγα, η αεροσυνοδός της Κομοτηνής που έχει τη δική της ιστορία και γυρίζει το χρόνο πίσω, στις 7 Μαρτίου του 1948.
Εξήντα εννέα χρόνια πριν, όταν η κα Λίλα Κατσιμίγα, ως αεροσυνοδός, υποδέχτηκε την κυβερνητική αποστολή στο αεροπλάνο που θα την μετέφερε στη Ρόδο για την τελετή ενσωμάτωσης των Δωδεκανήσων με την Ελλάδα. Επικεφαλής της αποστολής ήταν ο Ντίνος Τσαλδάρης, αναπληρωτής Πρωθυπουργός, τον συνόδευαν η σύζυγός του και πολλοί Υπουργοί.
«Ήταν όλοι τους χαρούμενοι, αλλά ολιγόλογοι» δηλώνει σήμερα ενθυμούμενη εκείνες τις ώρες και παρουσιάζει τον αναπληρωτή Πρωθυπουργό «σκεφτικό» και «μετρημένο στις κινήσεις και στα λόγια του». «Στο αεροδρόμιο περίμενε αρκετός κόσμος. Δεν έμειναν πολύ ώρα. Δεν ακολούθησαν δεξιώσεις. Έγινε η τελετή κι επέστρεψαν πάλι στην Αθήνα με τον ίδιο κυβερνήτη, τον Σωτηρίου και το ίδιο αεροπλάνο» θυμάται σήμερα η γλυκύτατη κα Λίλα Κατσιμίγα, από τις πρώτες αεροσυνοδούς της χώρας.
Επτά Ντακότες (παλιά, μεταγωγικά αεροπλάνα με δύο κινητήρες) από τη Μέση Ανατολή είχε τότε στη δύναμη της η αεροπορική εταιρεία, με στρατιωτικούς πιλότους και επτά αεροσυνοδούς. «Οι αμοιβές ήταν εξαιρετικές. Έπαιρνα 3.000 το μήνα. Αργότερα, όταν διορίστηκα ως δασκάλα ο πρώτος μου μισθός ήταν 620 δραχμές» εξηγεί η κα Λίλα, μια ευγενική κυρία που παρά τα χρόνια της δέχεται πάντα καλόκαρδα και ζεστά τον επισκέπτη στο σπίτι της.
Η πτήση για τα Γιάννενα και η Ελένη Βλάχου
Τότε, λόγω και του Εμφυλίου, σε κάθε πόλη σχεδόν υπήρχε αεροδρόμιο, στη Λάρισα, στην Καλαμάτα, στα Γιάννενα, στη Θεσσαλονίκη, στην Καβάλα, στην Κομοτηνή, στην Αλεξανδρούπολη, στην Κρήτη. «Ζήσαμε πάρα πολύ ωραίες στιγμές» σημειώνει και θυμάται μια πτήση για τα Γιάννενα κατά τη διάρκεια μιας πολύ μεγάλης καταιγίδας, «παρέμεινα ψύχραιμη και χαμογελαστή. Έδινα κουράγιο στους επιβάτες. Την επόμενη μέρα η Ελένη Βλάχου, που ήταν και η ίδια επιβάτης στην πτήση, αφιέρωσε τη στήλη της σε εμένα γράφοντας κολακευτικά λόγια για τη δουλειά μου».
Δασκάλα στην Κομοτηνή
Όταν αργότερα άρχισε να εργάζεται σε Δημοτικό Σχολείο της Κομοτηνής δίδαξε στο μάθημα της ιστορίας και την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων στον εθνικό κορμό. «Ένα κομμάτι επέστρεφε στην Ελλάδα . Ήταν πολύ ωραία στιγμή και για μας. Ήμουν μέρος της ιστορίας και το έλεγα στους μαθητές μου» δηλώνει και σημειώνει τρυφερά «Αγαπούσα και τη δουλειά της αεροσυνοδού και τη δουλειά της δασκάλας. Μου λείπουν οι φωνές των παιδιών από το σχολείο. Είχα στην ψυχή μου τα παιδιά. Και τώρα κάθομαι στην αυλή και ακούω τις φωνές τους». Πάντα με μια ξεχωριστή συγκίνηση στη φωνή της διηγείται με όμορφο και συναρπαστικό τρόπο στιγμές από την ζωή της επιβεβαιώνοντας αυτό που όλοι γνωρίζουν στην Κομοτηνή, ότι δηλαδή ήταν και παραμένει πάντα “ένας γλυκός άνθρωπος”.
Φώτο: Λίλα Κατσιμίγα Φωτογράφος: Μαρία Νικολάου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος