Οι Χαλκοmaniacs από την Πετρούσα Δράμας στις καρδιές όλων

Μόλις έχει ολοκληρωθεί μια ακόμη εμφάνιση. Ιδρωμένοι, κουρασμένοι, αλλά κυρίως ευχαριστημένοι από τα χαμογελαστά πρόσωπα των πολιτών γύρω τριγύρω, από το κοινό τους. Οι Χαλκοmaniacs είναι μια παρέα από φίλους που τους ενώνει η μουσική. Εννέα συγχωριανοί από την Πετρούσα Δράμας, που το μόνο που εύχονται για το μέλλον είναι να συνεχίσουν να είναι μαζί.

Παρουσιάζουν διασκευές από Rock, Pop, Reggae αλλά και Ρεμπέτικα με έναν διαφορετικό ήχο και τρόπο και κλέβουν τις καρδιές όλων, καθώς κανείς δεν φεύγει αν δεν τους συγχαρεί μετά από κάθε εμφάνιση. «Ο κοινός μας παρανομαστής είναι η αγάπη για την μουσική» δηλώνουν και σημειώνουν πως το καλό είναι ότι παίζουν όλα τα είδη της μουσικής. «Παίζουμε τα πάντα, αγαπάμε αυτό που κάνουμε και θέλουμε να δίνουμε και να παίρνουμε από τον κόσμο. Το να δίνεις και να παίρνεις από τον κόσμο είναι το καλύτερο. Είναι κάτι που βγαίνει στις εμφανίσεις μας.» δηλώνουν.

Πριν Τέσσερα χρόνια έγινε η ιδιαίτερη αυτή «συνάντηση». Ο καθένας προερχόμενος από διαφορετικούς χώρους, αγρότες, επαγγελματίες, δημόσιοι υπάλληλοι, επιστήμονες. Ο καθένας με τις δικές του επιρροές προσπαθούν, όπως λένε, να βγάλουν ό,τι καλύτερο. Με κορνέτες, τρομπέτες , τρομπόνι, σούζα, τύμπανα και ντραμς λίγα μόνο από τα όργανα που κρατούν στα χέρια τους και τα ζωντανεύουν με την πνοή, την κίνηση, το χορό. «Ό,τι νομίζουμε ότι μπορεί να έρθει στα μέτρα μας το παίρνουμε και το «ενσωματώνουμε» στην ομάδα» εξηγούν στους έκπληκτους μουσικόφιλους που τους προσεγγίζουν κοιτώντας περίεργα όλα αυτά τα όργανα που τους δίνουν πνοή.

«Είναι πολύ ωραίο να βλέπεις χαμόγελα, να βλέπεις τον κόσμο να διασκεδάζει όταν παίζεις και μετά να φεύγει με πολύ ωραία διάθεση, διαφορετική από αυτή που ήρθε πριν από εσένα.» δηλώνουν και εύχονται για το μέλλον «Επειδή ο καθένας μας έχει τις δικές του δυσκολίες, να μείνουμε ενωμένοι. Ο καθένας έχει τη δική του ματιά, τα δικά του προβλήματα, όσο είμαστε ενωμένοι, βάζουμε στόχο και χαιρόμαστε τη μουσική.»
Φώτο: Οι Χαλκοmaniacs από την εμφάνισή τους στην Κομοτηνή ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφίες:Μαρία Νικολάου