Από τα 18 του χρόνια ο κ. Κώστας Ταβουλτσίδης ασχολείται με την ποίηση. Στα 42 του χρόνια σήμερα θυμάται ακόμη την μέρα του θανάτου του Οδυσσέα Ελύτη. Φοιτητής στην Κρήτη είδε πως ακόμη και στα πρωτοσέλιδα των αθλητικών εφημερίδων αναγράφονταν στίχοι γνωστών ποιημάτων του μεγάλου Έλληνα ποιητή.
«Τότε, είπα μέσα μου: «αυτός είναι πολύ σημαντικός άνθρωπος, θέλω σαν κι αυτόν να γίνω» Βέβαια είχα το σαράκι, καθώς από μικρός έγραφα στίχους και στα 18 μου αποφάσισα να γίνω ποιητής. Τώρα δεν με ενδιαφέρει τι ποιητής τελικά θα γίνω ή έγινα. Η ποίηση μου έδωσε το ωραίο ταξίδι και το πάω, σιγά – σιγά, τόσα χρόνια, προσπαθώντας. Νομίζω ότι βελτιώνω την τέχνη μου και γίνομαι καλύτερος. Ήταν μια πολύ ευτυχής συγκυρία η έκδοση αυτού του βιβλίου. Και η συνεργασία με τον Βαγγέλη Κοντόπουλο επίσης. Ωρίμασε με τα χρόνια η συνεργασία αυτή και βγήκε ένας δίσκος με πολλούς να βοηθούν ανιδιοτελώς. Μια Συλλογή από τα 24 χρόνια ποίησης που κυκλοφορεί σε έντυπη μορφή, συνοδευόμενη από ένα cd με τους στίχους εκεί, μελοποιημένους.»
«Ένα κοινό, όχι μεγάλο, που ασχολείται με την ποίηση υπάρχει. Το ζήτημα είναι πώς η ποίηση θα προσεγγίσει τον κόσμο και θα τον ξαναφέρει κοντά της» δηλώνει κι εξηγεί ότι « Η ποίηση δεν είναι κάτι εξωφρενικό. Όλη η Ελλάδα γράφει. Οι ποιητές είναι εκατοντάδες, κυκλοφορούν εκατοντάδες βιβλία ποιητικά στην Ελλάδα κι αυτό είναι καλό. Κυκλοφορεί, όμως, και πολύ παραποίηση με αποτέλεσμα να χαθεί η αληθινή ποίηση. Επίσης, η υπερβολική σοβαροφάνεια απωθεί τον κόσμο.»
Όπως εξηγεί ο ποιητής από την Ξάνθη, αυτό που θέλει είναι να προσεγγίσει τους ανθρώπους που δεν διαβάζουν ποίηση. «Θέλω να τους δείξω, τα τελευταία χρόνια τουλάχιστον, τον κόσμο της ποίησης. Ακόμη και στα νεαρά παιδιά που μάθανε στο σχολείο να την φοβούνται την ποίηση, καθώς την διδάχτηκαν με λάθος τρόπο. Υπάρχουν πολλά που κάνουν απωθητική την ποίηση , όμως,από την ποίηση κάτι καλύτερο δεν υπάρχει.» δηλώνει και σημειώνει πως στα ποιήματά του μιλά για ό,τι απασχολεί την ζωή ενός ανθρώπου, ποιήματα: ερωτικά, κοινωνικά, ποιήματα για τον ρατσισμό, τον εθνικισμό, την χειραγώγηση των ανθρώπων, την εκμετάλλευση, σατυρικά κ.α. Ποιήματα, όπως: «Κι έτσι μια μέρα νέος πολύ, τα πέταξα όλα, νιάτα, ομορφιά , εξυπνάδα, δυνατότητες, πιθανότητες και πήγα και πάω και πάω. Τρελός στη φωτιά και καίγομαι και ξανακαίγομαι και καταστρέφομαι κι ολοσχερώς αυτοπυρπολούμαι για της ποιήσεως το ελάχιστο δυνάμωμα για της ποίησης το ελάχιστα περισσότερο φως.»
«Ο ποιητής είναι ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος. Όλοι οι άνθρωποι μπορεί να είναι ποιητές στις μεγάλες στιγμές της ζωής τους, στην γέννηση των παιδιών τους, στον θάνατο και στον έρωτα. Θρηνούν ή χαίρονται ποιητικά.» δηλώνει και διαβεβαιώνει πως όλες οι εποχές είναι ποιητικές. «Υπάρχει ποίηση, είναι παντού, αρκεί να μπορέσεις να την ανακαλύψεις και να την ακολουθήσεις.»
Φώτο: Κώστας Ταβουλτσίδης, ποιητής ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφία:Μαρία Νικολάου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος