Κομοτηνή: «Το Πανεπιστήμιο είναι η πνοή του τόπου»

“Τι θα ήταν η Κομοτηνή χωρίς το Δημοκρίτειο;” αναρωτιέται ο Κομοτηναίος επαγγελματίας κ.Κωνσταντίνου σπεύδοντας να δώσει ο ίδιος την απάντησή «Το Πανεπιστήμιο είναι ένα μεγάλο ευεργέτημα για τον τόπο. Αν δεν είχαμε το Πανεπιστήμιο, η Κομοτηνή θα ήταν πεθαμένη εδώ και χρόνια.»

Παρατηρεί την κίνηση των φοιτητών και των συγγενών τους, βλέπει την πόλη χρόνο το χρόνο να αλλάζει χάρη στη δική τους παρουσία κι υπολογίζει κι εκείνος τα πολλά οφέλη που προκύπτουν από την λειτουργία του Δ.Π.Θ.. «Είναι η πνοή της Κομοτηνής» λέει σημειώνοντας πως ο πρωτογενής τομέας στη Ροδόπη περνά δύσκολες μέρες κάτι που φαίνεται από τις μειωμένες αγορές των αγροτών. «Οι μέρες είναι δύσκολες για όλους. Οπότε, η παρουσία των φοιτητών είναι ανάσα. Λένε ότι μόνο τα café δουλεύουν, δεν είναι έτσι, ό,τι εισπράττουν οι ιδιοκτήτες τους τα δίνουν σε άλλους επαγγελματίες για να προμηθευτούν τα είδη που καταναλώνουν (ποτά, ξηρούς καρπούς, καφές), οπότε το χρήμα κινείται. Όσο κινείται το χρήμα, αυτό είναι καλό!»

Άλλοτε πίσω από το πάγκο του κι άλλοτε στο εργαστήρι του ο κος Κωνσταντίνου χάρη στη δουλειά του έχει γνωρίσει πολύ κόσμο. Οι πελάτες του είναι από όλα τα μέρη της χώρας, αλλά αρκετά συχνά και από το εξωτερικό. «Χάρη στο Πανεπιστήμιο» λέει ξανά «η Κομοτηνή και η Θράκη γενικότερα έχει γίνει γνωστή. Ήρθαν σπούδασαν οι γονείς, όταν ήταν νέοι, τώρα έρχονται τα παιδιά τους. Έρχονται συγγενείς για να ζήσουν από κοντά την ορκωμοσία ή για να δουν τα παιδιά τους, έτσι βλέπουν και τον τόπο μας. Έρχονται πάντα «φορτωμένοι». Ό,τι κι αν αφήσουν είναι κέρδος.»

Τα χρόνια πέρασαν και η εμπειρία της αγοράς μεγάλη. Έτσι, με το που μπαίνει κάποιος πελάτης στο μαγαζί του, καταλαβαίνει αμέσως από πού έχει έρθει. «Παλιά η Θράκη ήταν τόπος εξορίας. Ευτυχώς σιγά σιγά αυτό εκλείπει.» δηλώνει και προτείνει την καλύτερη αξιοποίηση και προβολή των αρχαιοτήτων της Θράκης. “Τότε να δείτε τουριστική κίνηση, αλλά πάντα οι διοικούντες δυστυχώς είναι «κάτω από το αυλάκι». Η Θράκη δεν είναι στις προτεραιότητές τους».
Φώτο: Ο κος Κωνσταντίνου εν ώρα δουλειάς ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφία: Μαρία Νικολάου