O Βαγγέλης Παπαναστασίου με καταγωγή από τον Απαλό Αλεξανδρούπολης βρίσκεται από πολύ μικρός στο χώρο της παραδοσιακής μουσικής. Από πολύ μικρός στο χορό και στα μουσικά ακούσματα. Ήταν δώδεκα ετών όταν πρωτο-έπαιξε κλαρίνο κι από τότε μέχρι σήμερα δεν το άφησε ποτέ. «Τελείωσα φούγκα και έχω δίπλωμα βυζαντινής μουσικής.Ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στην Αθήνα όπου βρέθηκα από τα 19 μου και έμεινα εκεί για 21 χρόνια» δηλώνει ο ίδιος και παρουσιάζει τα βήματά του μακριά από τη γενέτειρα.
Πηγαία κι αυθεντική αγάπη
Στο Θέατρο Λαϊκών και Παραδοσιακών Χορών συνεργάστηκε με τη Δόμνα Σαμίου, το Χρόνη Αηδονίδη, τον Δοϊτσίδη Καρυοφύλλη, τον Αντώνη Κυρίτση, την Φιλιώ Περγάκη κ.α. . «Ασχολούμουν πολλά χρόνια με όλα τα είδη της Παραδοσιακής Μουσικής. Ήμουν πολύ τυχερός γιατί βρέθηκα στο θέατρο της Δώρα Στράτου και άκουσα πάρα πολλά ακούσματα κι ασχολήθηκα πολλά χρόνια μ’ αυτά. Δίδαξα και σε μουσικά σχολεία. Για παράδειγμα ήμουν πολλά χρόνια στα Γυμνάσια και Λύκεια Ηλιού, Παλλήνης, Αλίμου και Πειραιά. Πριν τέσσερα χρόνια ήρθα στην Αλεξανδρούπολη , αλλά λόγω της δουλειάς εξακολουθώ να ταξιδεύω σε όλη την Ελλάδα. Αγαπάμε αυτό που κάνουμε είναι αυθεντικό, είναι πηγαίο.»
Οι Ολυμπιακοί αγώνες και ο Τσέστος
Από την πολύχρονη αυτή ενασχόληση δεν έλειψαν οι χαρές, «πολλές χαρές, πάρα πολλές» λέει ο ίδιος και προσθέτει «Μόνο που παίζεις ένα παραδοσιακό κομμάτι και βλέπεις τον κόσμο να χαμογελάει, να αισθάνεται χαρούμενα και να ξεχνάει έστω για λίγο όλες τις λύπες που έχει η ζωή σου δίνει μεγάλη χαρά.» Χαρακτηρίζει τον εαυτό του τυχερό που το 2004 έπαιξε στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων, όταν στο κατάμεστο στάδιο και σε όλο τον κόσμο παρουσιάστηκε ο Θρακιώτικος χορός, Τσέστος. «Αυτό ήταν μεγάλη τιμή για μένα και τεράστια χαρά και για τους δικούς μου και για όλη την Ελλάδα που ακούστηκε μια παραδοσιακή μελωδία του τόπου μας σε όλο τον κόσμο.» λέει ο Θρακιώτης μουσικός.
Με εξαίρεση την ΕΡΤ…
Μιλώντας για το σήμερα παρατηρεί πως πολλά έχουν αλλάξει «Σίγουρα ο τρόπος έχει αλλάξει. Η παράδοση έχει πολλές πτυχές. Δυστυχώς στην παραδοσιακή μουσική έχουν μπει και πολλοί αλεξιπτωτιστές της παράδοσης, που δεν είναι παραδοσιακοί μουσικοί. Δεν σημαίνει ότι επειδή ο άλλος παίζει κλαρίνο είναι και παραδοσιακός. Γι αυτό και βλέπουμε σε όλη την Ελλάδα και πολλά «γυφτο-πανηγύρια». Ο κόσμος όμως έχει την δυνατότητα να επιλέξει. Δυστυχώς τα ραδιόφωνα με εξαίρεση την ΕΡΤ και την Εκκλησία της Ελλάδος, δεν παίζουν παραδοσιακή μουσική παίζουν κάτι άλλο, το βαφτίζουν παραδοσιακή μουσική και ο πολύς κόσμος δεν ακούει αυθεντική παραδοσιακή μουσική παρά μόνο σε πολύ λίγες εκπομπές, όπως του Λιάβα «Το αλάτι της γης» ή η εκπομπή του Μελίκη στην ΕΡΤ3. Είναι πολύ λίγες αυτές οι εκπομπές. Ο τρόπος δυστυχώς άλλαξε. Το καλό είναι ότι με την τεχνολογία σήμερα, αν θέλει κανείς να ακούσει και να βρει που παίζει ο κάθε μουσικός που θεωρεί ότι έχει μια ποιότητα, μπορεί να το βρει.»
Όσον αφορά τέλος στο μέλλον που βλέπει να έχει ο χώρος που υπηρετεί ο κος Παπαναστασίου είναι ξεκάθαρος «Πρέπει τα παιδιά, οι νέοι να μάθουν τις ρίζες τους, να μάθουν την παραδοσιακή μουσική, τον παραδοσιακό χορό» λέει και προσθέτει « είναι πολύ υγιές στοιχείο το γεγονός ότι μαζεύονται τα παιδιά, βρίσκονται , έχουν τα ίδια κοινά και μαθαίνουν και τις ρίζες τους.»
Φώτο:Βαγγέλης Παπαναστασίου ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφία:Μαρία Νικολάου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος