Δεκαοχτώ χρόνια εργάζεται σε κρεοπωλείο. Μητέρα τριών παιδιών χειρίζεται με την ίδια επιδεξιότητα τόσο τα μαχαίρια της κουζίνας της, όσο και αυτά του κρεοπωλείου που διατηρεί με τον σύζυγό της. «Έχω μάθει πια» δηλώνει η κυρία Ελένη και παραδέχεται ότι ακόμη και σήμερα, μια γυναίκα, όταν εξασκεί ένα τέτοιο επάγγελμα, συγκεντρώνει πάνω της τα περίεργα βλέμματα των υπολοίπων. Όχι, όμως, για πολύ, καθώς έχει ήδη κερδίσει το σεβασμό και την αγάπη τους, μα πάνω από όλα την εμπιστοσύνη τους.
«Είναι δύσκολο να έχεις δική σου επιχείρηση, αλλά είναι ωραίο» δηλώνει και σημειώνει ότι της αρέσει το επάγγελμά της γιατί σχετίζεται με το φαγητό και το ελληνικό τραπέζι, όπως της αρέσει και η επικοινωνία με τον κόσμο, με τους πελάτες της. Μέχρι πριν λίγο καιρό παρήγαγαν με το σύζυγό της και τα κρέατα που πωλούσαν, τώρα τα προμηθεύονται από τους κτηνοτρόφους της γύρω περιοχής. «Ευτυχώς η περιοχή μας καλύπτει τις ανάγκες» δηλώνει και προσθέτει με νόημα «ακόμη» ανησυχεί κι εκείνη για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η κτηνοτροφία της περιοχής και την απογοήτευση που κυριαρχεί στις τάξεις των κτηνοτρόφων.
Ντόπια κρέατα, εξασφαλισμένη ποιότητα, όχι όμως και η σιγουριά ενός βέβαιου μισθού. «Όταν έχεις δική σου δουλειά, δεν έχεις και την βεβαιότητα ενός σταθερού εισοδήματος. Κάθε κίνησή σου δεν σημαίνει ότι θα είναι και κερδοφόρα. Μπορεί να έχεις ζημιά. Το κρέας είναι κάτι που που μπορεί να σε «πουλήσει», προτού να το πουλήσεις. Αλλοιώνεται. Πρέπει να το διαχειριστείς σωστά καλύπτοντας τις προδιαγραφές υγείας και ασφάλειας των πελατών.» εξηγεί έχοντας πια πολύχρονη εμπειρία. «Ό,τι προσφέρω το κάνω με πολύ αγάπη, επιμέλεια και φροντίδα προς τον πελάτη. Σέβομαι μόνο που μπαίνει στον μαγαζί μου ακόμη κι αν δεν πάρει τίποτα. Μια καλημέρα είναι πολύ σημαντική, αρκεί να τη λες με την ψυχή σου.» τονίζει η έμπειρη κρεοπώλισσα .
Αναφερόμενη στην οκτάχρονη κρίση την χαρακτηρίζει «πολύ δύσκολη φάση» κι εξηγεί . «Δουλεύουμε, αλλά όχι για μας. Κάνουμε θυσίες χωρίς να κερδίζουμε κάτι για το σπίτι μας. Δυστυχώς δουλεύουμε για το κράτος κι αυτό είναι άδικο. Γιατί κανείς δεν με βοηθά αν δουλεύω με κρύο με ζέστη. Αν δουλεύω την Κυριακή ή αν εργάζομαι 12 ώρες συνεχόμενα. Κανείς δεν το κοιτά αυτό.» καταλήγει μην κρύβοντας τον προβληματισμό της.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος