Ο Βαγγέλης Καρακύργιος, είναι πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου της Παραδημής, λογιστής στο επάγγελμα κι εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα. Από έξι χρονών παιδάκι θυμάται, όπως λέει, τον εαυτό του να είναι μέσα στις δράσεις του χωριού, «όπου χορός, έθιμα, παραδόσεις κι εγώ εκεί» λέει κι αποκαλύπτει «Οπότε, από μικρό παιδί ήθελα να γίνω πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Παραδημής, ήρθε και η εμπειρία και το πέτυχα!». Υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με την «Κοινωνία Πολιτών» ετοιμάζεται για την επίτευξη ενός ακόμη στόχου, την εκλογή του στο δημοτικό συμβούλιο.
«Η Παραδημή είναι ένα χωριό προσφυγικό. Έχουν έρθει το 1922 οι περισσότεροι κάτοικοι του. Είναι Αρβανίτες, είναι το μοναδικό χωριό με Αρβανίτες. Στις γειτονιές πολλές μεγάλες κυρίες τα ξέρουν και τα μιλάνε τα Αρβανίτικα» δηλώνει και στο ερώτημα μας, αν ο ίδιος τα μιλά; Απαντά: «Δυστυχώς έχασα τον πατέρα μου και έπαψαν να ακούγονται μέσα στην οικογένεια. Όμως σαν μικρό παιδί τα έχω αυτά τα ακούσματα.»
Βάζει στόχο με τους συνεργάτες του να αναδείξουν στο Δήμο Κομοτηνής τους Αρβανίτες της περιοχής, μέσα από την προβολή εθίμων και τη διοργάνωση εκδηλώσεων. «Προσπαθούμε με κάποια τραγούδια να μάθει ο κόσμος και τη διάλεκτο. Πανηγύρια, δραστηριότητες ψυχαγωγικές κ.α.» δηλώνει «Υπάρχει ενδιαφέρον από τους νέους του χωριού;» ρωτάμε τον νεαρό πρόεδρο κι εκείνος απαντά «Γενικά οι νέοι αδιαφορούν λιγάκι, αλλά πού θα πάει θα βρούμε τον τρόπο. Έχει κάποιους νέους που εξακολουθούν να μένουν στο χωριό. Όσο τους δίνεις αφορμές και διοργανώνεις κάτι, τόσο έρχονται και σε στηρίζουν.»
Μιλά με πίστη κι αισιοδοξία ότι μπορεί να επιτευχθεί το ξαναζωντάνεμα της υπαίθρου. «Μπορούμε όλοι μαζί να το παλέψουμε και να συμβεί» λέει και σημειώνει πως «Όλα τα χωριά μπορεί να ξαναζωντανέψουν. Πολλοί, ειδικά τα χρόνια της κρίσης, έχουν στραφεί προς τον αγροτουρισμό. Λίγη βοήθεια αν έχουν από το δήμο ή το κράτος, θα γυρίσουν ξανά. Κάθε νέος θέλει να παλέψει για τη ζωή του και θα κάνει κάθε προσπάθεια για να το κάνει. Αρκετά άτομα έχουν γυρίσει. Το παλεύουν, αν και αντιμετωπίζουν τις γνωστές δυσκολίες, γραφειοκρατία, υψηλή φορολόγηση .»
Δηλώνει αισιόδοξος και χαρούμενος άνθρωπος. «Μ’ αρέσει να κάνω τους ανθρώπους να χαμογελάνε. Δεν μπορώ να υποσχεθώ μαγικές λύσεις. Όμως κάνοντας μικρές παρεμβάσεις και βλέποντας χαμόγελα από μια γιαγιά για παράδειγμα, επειδή αντικαταστήσαμε μια λάμπα στη γειτονιά της, αυτή θα είναι μεγάλη ικανοποίηση για μένα. Θα προσπαθήσουμε να τα λύσουμε τα προβλήματα που ταλαιπωρούν τους κατοίκους.»
Τέλος, μιλώντας για την απόφαση της συμμετοχής στο συνδυασμό του κ. Γκαράνη δηλώνει πως συζητά με τα μέλη του Συλλόγου, ακούει και καταγράφει τα προβλήματα . « Αποφάσισα να κατέβω στις εκλογές και να διεκδικήσουμε την επίλυση τους. Η αλλαγή μπορεί να έρθει με την εκλογή νέων ανθρώπων, με μεγαλύτερη εξωστρέφεια, με διάθεση για δουλειά, μπορεί να επιτευχθεί κάτι καλό. Μπορεί να γίνει πιο όμορφη η Κομοτηνή, να δώσει λίγο χαρά. Έχει τη δική της ζωή η Κομοτηνή, έχουμε πράγματα που έλκουν, όπως η διασκέδαση και η νεολαία.» δηλώνει κι αναφερόμενος στο θέμα των αδέσποτων και στην αντιμετώπισή του εξηγεί «Το πρόβλημα με τα αδέσποτα απασχολεί κι άλλες πόλεις. Έχω μεγάλη εμπειρία με τα σκυλιά, η προηγούμενη δουλειά μου ήταν στη φύλαξη στρατοπέδων και τα σκυλιά τα έβλεπα σαν συνεργάτες, δουλεύαμε μαζί. Ο δήμος θα κάνει πράγματα που θα βοηθήσουν και τα σκυλιά και τους ανθρώπους να συνυπάρχουν». Επίσης, σημειώνει την ανάγκη να δείξει η Κομοτηνή για ποιο λόγο αξίζει να έρθει κάποιος στην πόλη. «Να δώσει μια αίγλη διαφορετική, πιο έντονη» μην παραλείποντας να προτρέψει: «Να είναι αισιόδοξοι, με ένα χαμόγελο όλα διορθώνονται, απλά πρέπει να υπάρχει και υπομονή και δουλειά.»
Φώτο: Βαγγέλης Καρακύργιος ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφία: Μαρία Νικολάου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος