Η πολυπληθής θεατρική ομάδα του 1ου ΕΠΑΛ Τυρνάβου βρέθηκε νωρίτερα σήμερα στο στούντιο της ΕΡΤ Λάρισας και τα παιδιά με τους καθηγητές τους μοιράστηκαν με τους ακροατές την εμπειρία τους, αλλά και τις σκέψεις τους.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το 1ο ΕΠΑΛ Τυρνάβου ανεβάζει θεατρική παράσταση. Αυτή τη φορά η θεατρική του ομάδα, που αποτελείται από μαθητές και μαθήτριες όλων των ειδικοτήτων και όλων των τάξεων, προετοιμάζεται για τον Αμλετ τον Γ’.
Οι ηθοποιοί, οι υπεύθυνοι των σκηνικών, της μουσικής, οι σκηνοθέτες και η ομάδα προώθησης της παράστασης – που “τρέχει” μάλιστα δικό της blog για τα τεκταινόμενα της θεατρικής ομάδας- μας εξήγησαν τί ευθύνες και τί έργο έχουν αναλάβει. Μας προσκάλεσαν στην παράσταση που θα ανέβει τον Μάιο πρώτα στον Τύρναβο και έπειτα και στη Λάρισα και κυρίως επιβεβαίωσαν, με όσα είπαν, ότι η ενασχόληση με το θεατρικό, τους έδεσε, τους έφερε κοντά με παιδιά που δεν γνώριζαν, με μαθητές άλλης θρησκείας και άλλης καταγωγής.
Μια συμπαγής ομάδα, πειθαρχημένη και αγαπημένη, που κάνει πρόβες πάντα μετά το πέρας του σχολικού ωραρίου. Και μέσα από την κοινή επιθυμία να ανεβάσουν μια αξιόλογη παράσταση, παραμέρισαν τις όποιες διαφορές, έγιναν φίλοι, συνεργάτες και έμαθαν την αξία της ομάδας.
Λίγα λόγια για το έργο
Ο Άμλετ ο Β’ είναι μια τρελή κωμωδία που έγραψε ο Σαμ Μπόμπρικ και είναι βασισμένη στο κλασικό έργο του Σαίξπηρ. Οι χαρακτήρες του έργου αναδεικνύουν σε υπερθετικό βαθμό τα βασικά ανθρώπινα χαρακτηριστικά καθώς και τις αδυναμίες τους. Η προσέγγιση αυτή αποτελεί τη βάση πάνω στην οποία «γεννιούνται» κωμικές καταστάσεις και παράγεται πηγαίο χιούμορ. Ταυτόχρονα, παρουσιάζονται απροκάλυπτα όλες τις κοινωνικές, πολιτιστικές και πολιτικές συμβάσεις της ανθρώπινης κοινωνίας απογυμνωμένες από το πέπλο της υποκρισίας.
Το σενάριο του Μπόμπρικ καθώς και η μελέτη του κλασικού έργου του Σαίξπηρ αποτέλεσαν μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πρώτη ύλη για την δημιουργία του Άμλετ του Γ’.
Η κεντρική ιδέα του σεναρίου βασίζεται στην άποψη ότι το σχολείο αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο για την οικοδόμηση ενός καλύτερου κόσμου, περισσότερο δημοκρατικού και ειρηνικού που θα διασφαλίζει πλήρως τα ατομικά δικαιώματα όλων των πολιτών και ιδιαίτερα των παιδιών, σε κάθε γωνία του πλανήτη μας. Το χιούμορ και η υπερβολή υιοθετούνται ως στοιχεία που προκαλούν το ενδιαφέρον και ταυτόχρονα «ερεθίζουν» την σκέψη, κρατώντας τους θεατές σε διανοητική εγρήγορση.
Ειδικότερα, ο Άμλετ ο Γ΄ αποτελεί μία μεταφορά των ανατρεπτικών χαρακτήρων του έργου του Μπόμπρικ στο σχολικό συγκείμενο. Αφορμή, η επιθυμία του Άμλετ (όπως και στην κλασική έκδοση του έργου) να ξαναπάει στο σχολείο. Καταλύτης για να πάρει αυτή την απόφαση ο Άμλετ, είναι ένας νέος χαρακτήρας, το φάντασμα του Διογένη του Κυνικού, ενός από τους πιο ανατρεπτικούς φιλόσοφους της αρχαιότητας. Πολλοί μάλιστα τον χαρακτηρίζουν ως τον πρώτο αναρχικό της ιστορίας. Ρυθμιστής της πλοκής της ιστορίας αναδεικνύεται ο Λαέρτης, όχι ως gay καρικατούρα του Μπόμπρικ αλλά ως αριστερός αναρχικός με το υποκοριστικό όνομα Λαέ-Λαός.
Η πρώτη ημέρα στο σχολείο και ο λόγος που εκφωνούν οι επίσημοι, η σχολική παράσταση, οι μαθητικές εκλογές, τα μαθητικά πάρτι και οι σχολικές εκδρομές εναλλάσσονται στην πλοκή του έργου και υπηρετούν τον τελικό στόχο. Ο Διογένης διαχειρίζεται το θυμικό του Άμλετ και την ασταθή συναισθηματική του κατάσταση, για να αναβιώσει στο σχολείο τις αρχές και τους κανόνες της Δημοκρατίας που υπήρχαν στην Αρχαία Ελλάδα. Με εμβόλιμες αναφορές στους διαλόγους, αποφθεγμάτων για την Δημοκρατία και την Παιδεία σημαντικών ανθρώπων που άφησαν το αποτύπωμα τους στην Ιστορία, όπως και με την έμμετρη τροποποίηση της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού (1989), οι θεατές αντιλαμβάνονται τον καθοριστικό ρόλο του σχολείου και της εκπαίδευσης για την ποιότητα της Δημοκρατίας. Στην κορύφωση της κωμωδίας που έρχεται στο τέλος, με την μονομαχία του Λαέρτη και του Άμλετ και τις συνομωσίες αλληλοεξόντωσης των βασικών πρωταγωνιστών, επέρχεται η τελική ανατροπή…
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος