Οι διαδηλώσεις στο Καπιτώλιο στις 6 Ιανουαρίου που κατέληξαν σε εξέγερση, ανέδειξαν πώς το λευκό εθνικιστικό κίνημα αναμιγνύεται με αντικυβερνητικούς εξτρεμιστές, συνωμοσιολόγους, οπαδούς του Ντόναλντ Τραμπ και άλλους. Έχει αποδειχθεί εδώ και καιρό, ότι η λευκή τρομοκρατία συνιστά μεγάλη απειλή. Τα πράγματα όμως μπορεί να αλλάξουν στο μέλλον, με τον νέο πρόεδρο στον Λευκό Οίκο και το τέλος της πανδημίας. Παρόλο που η πολιτική των ΗΠΑ και των συμμάχων θα έχει σημαντικό αντίκτυπο στην απειλή των λευκών εθνικιστών, πολλά θα εξαρτηθούν από γεγονότα που είναι πέρα από τον έλεγχο αυτών των κυβερνήσεων.
Το λευκό εθνικιστικό κίνημα φαίνεται να κερδίζει έδαφος παγκοσμίως. Οι οπαδοί του “Great Replacement”, («Η Μεγάλη Αντικατάσταση»), μιας δημοφιλούς σε αυτούς τους κύκλους θεωρία η οποία εμφανίστηκε στη Γαλλία το 2011. Η θεωρία αυτή, ισχυρίζεται ότι υπάρχει σχέδιο αντικατάστασης του χριστιανικού, λευκού πληθυσμού στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, από μουσουλμάνους, μαύρους, ισπανόφωνους και άλλους μετανάστες. Η παγκοσμιοποίηση υπερβαίνει τις ιδέες. Οι μαζικές δολοφονίες του Anders Behring Breivik το 2011 στη Νορβηγία δημιούργησαν τον τύπο ενός άνδρα, ο οποίος στέλνει ένα μανιφέστο και στη συνέχεια ανολιγει πυρ και σκοτώνει αθώους ανθρώπους. Το 2019 ο Brenton Tarrant στη Νέα Ζηλανδία σκότωσε 51 ανθρώπους σε δύο τζαμιά και το μετέδωσε ζωντανά στο Facebook Live.
Όπως υποδηλώνει η επιλογή του Tarrant το κίνημα στο σύνολό του εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα κοινωνικά μέσα, τα οποία είναι δωρεάν και προσβάσιμα, καθιστώντας τα ιδανικά για την δικτύωση αλλά και την μετάδοση προπαγάνδας. Αυτή η τεχνολογική μετατόπιση ωστόσο, έχει κάνει το λευκό, εθνικιστικό κίνημα πιο διαδεδομένο, αποδυναμώνοντας τις μικρές ιεραρχίες που υπήρχαν, και συνδέοντας μεμονωμένα άτομα τα οποία ήταν απομονωμένα στο παρελθόν. Ευτυχώς οι εταιρείες κοινωνικών μέσων και οι χρηματοοικονομικές υπηρεσίες είναι πρόθυμες να αποκλείσουν τους εθνικιστές, αλλά πολλοί ειδικοί υποστηρίζουν ότι θα μπορούσαν να γίνουν περισσότερα.
Πολλοί από τους πιο επικίνδυνους λευκούς εθνικιστές είναι άτομα που δεν έχουν σχέση με κάποια γνωστή ομάδα, αλλά είναι οπαδοί της προπαγάνδας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή ασχολούνται γενικά με το κίνημα. Εκτός από τον Breivik και τον Tarrant, άτομα που δεν είχαν κάποια σχέση με το κίνημα, έχουν διαπράξει τις πιο θανατηφόρες επιθέσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες τα τελευταία χρόνια, όπως ο Robert Bowers που σκότωσε 11 ανθρώπους σε συναγωγή στο Πίτσμπουργκ το 2018 ή ο Patrick Crusius ο οποίος σκότωσε 22 ανθρωπους μέσα σε ένα κατάστημα Walmart στο Ελ Πάσο, το 2019.
Όπως υποδηλώνουν οι στόχοι αυτών των δολοφόνων, η ατζέντα των ρατσιστών είναι απίστευτα διαδεδομένη, γεγονός που την καθιστά αδύναμη αλλά και επικίνδυνη ταυτόχρονα. Τα άσχημα νέα είναι ότι οι λευκοί εθνικιστές δεν στοχεύουν μόνο τους παραδοσιακούς εχθρούς όπως οι εβραίοι και οι μαύροι, αλλά και οι μουσουλμάνοι, οι ισπανόφωνοι, οι αριστεροί, η κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ και άλλοι υποτιθέμενοι εχθροί των λευκών. Η ατζέντα των λευκών εξτρεμιστών έχει επίσης μετατραπεί σε μια ευρύτερη αντικυβερνητική ατζέντα που την υιοθετούν πολιτοφυλακές και κινήματα όπως το boogaloo bois, δημιουργώντας ένα ετερόκλητο μείγμα ατόμων και μικρών ομάδων.
Μερικοί λευκοί εθνικιστές είναι αντικυβερνητικοί και αντίστροφα, ωστόσο υπάρχουν πολλές αντικυβερνητικές ομάδες που δεν έχουν πολλά κοινά με τους εθνικιστές. Το γεγονός αυτό αποδυναμώνει το κίνημα και αυξάνει τις εσωτερικές διαφωνίες, δημιουργώντας έναν συνασπισμό μειονοτικών ομάδων, καθεμία με έννομο συμφέρον να σταματήσει τους λευκούς υπέρμαχους.
Η ατζέντα των υπέρμαχων της λευκής υπεροχής έχει επίσης μετατραπεί σε μια ευρύτερη αντικυβερνητική ατζέντα. Το τέλος της προεδρίας του Τραμπ εγείρει πολλά επιπλέον ερωτήματα σχετικά με το μέλλον του λευκού κινήματος. Παρόλο που το FBI και το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας παρακολουθούσαν πολύ περισσότερο τους λευκούς εξτρεμιστές κατά τη διάρκεια της θητείας του Τραμπ, η εμμονή της κυβέρνησής του με κινήματα όπως η Antifa, εμπόδισε αρκετές φορές τις προσπάθειες εναντίον των λευκών εθνικιστών.
«Υπάρχει κάποια απροθυμία μεταξύ των πρακτόρων να πραγματοποιήσουν μια έρευνα που στοχεύει σε αυτό που ο πρόεδρος αντιλαμβάνεται ως βάση του. Είναι ένα αδιέξοδο για τον πράκτορα ή τον επόπτη του FBI. Ακόμη και ορισμένοι από τους ανώτερους συμβούλους του Τραμπ επέκριναν τον πρόεδρο ότι δεν καταδίκασε τους λευκούς εξτρεμιστές», δήλωσε ένας πρώην πράκτορας του FBI.
Ωστόσο, η φαινομενικη υποστήριξη του Τραμπ επέτρεψε στους λευκούς υπερασπιστές να πιστεύουν ότι είχαν ένα σύμμαχο στην κυβέρνηση και έτσι απέφευγαν να χρησιμοποιούν βία. Μελέτες σχετικά με τη βία στην Ευρώπη έδειξαν ότι χώρες χωρίς ισχυρά αντι-μεταναστευτικά κόμματα είχαν συχνά περισσότερηα περιστατικά βίας κατά των μεταναστών. Η έλλειψη ενός ισχυρού κέντρου επέτρεψε στις ριζοσπαστικές ομάδες να εκμεταλλευτούν τον θυμό ανθρώπων οι οποίοι δεν είχαν απαραίτητα σχέση με αυτό το κίνημα.
Οι λευκοί εθνικιστές, όπως και άλλα βίαια κινήματα, είναι στο στόχαστρο της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας των ΗΠΑ. Ο νεοεκλεγμένος πρόεδρος Τζο Μπάιντεν έχει ήδη καταστήσει σαφές ότι δεν στηρίζει τις λευκές εθνικιστικές ομάδες, και μετά την εξέγερση του Καπιτωλίου, αυτό θα είναι προτεραιότητα. Εάν η διοίκησή του κινηθεί αποφασιστικά εναντίον των βίαιων μελών αυτών των ομάδων, θα μπορούσε να μειώσει σημαντικά την απειλή αυτή. Δεδομένης της παγκόσμιας φύσης του κινήματος, είναι απαραίτητο για τις Ηνωμένες Πολιτείες να συνεργαστούν με τους συμμάχους τους σε όλο τον κόσμο για να αποτρέψουν τη συνεργασία τέτοιων ομάδων. Αυτή είναι μια προσέγγιση που έχουν επιτύχει οι Ηνωμένες Πολιτείες κατά των τζιχαντιστικών οργανώσεων. Ο εντοπισμός και καταχωρισμός περισσότερων λευκών εξτρεμιστικών οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό, ως τρομοκρατικές ομάδες, θα ήταν επίσης ένα άλλο χρήσιμο βήμα.
Τέλος, το zeitgeist μπορεί επίσης να αλλάξει. Επιτρέποντας περισσότερη μετανάστευση μεταμουσουλμάνων, επιβάλλοντας περιορισμούς για την αντιμετώπιση της COVID-19 και άλλες αλλαγές πολιτικής, πιθανόν να επηρεάσουν τα θέματα και τους εχθρούς στα οποία θα εστιάσουν οι λευκοί εθνικιστές.
Οι ισχυρισμοί του Τραμπ ότι έγινε εκλογική νοθεία, μπορεί να οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερη αντικυβερνητική στάση (ή ίσως θυμό εναντίον των ισπανόφωνων και μαύρων που ψήφισαν «παράνομα»), ακόμη και μετά το τέλος των εκλογών. Καθώς προκύπτουν νέες κρίσεις, θα πρέπει να περιμένουμε αλλαγές και στο λευκό εθνικιστικό κίνημα.
*Άρθρο του DANIEL BYMAN, καθηγητής στην Σχολή Διεθνούς Υπηρεσίας Walsh στο Πανεπιστήμιο Georgetown και βασικός συνεργάτης στο Brookings Institution.
ΠΗΓΗ: Brookings
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος