Σε δύσβατο μονοπάτι το σχέδιο «αναγέννησης» της Ιταλίας

Array

Πέρασαν σχεδόν δύο μήνες από την μεγάλη άρση του εγκλεισμού των Ιταλών (κοινώς lockdown). Τα καταστήματα είναι πλέον όλα ανοιχτά και η κινητικότητα στους δρόμους είναι σε επίπεδα προ-CoViD-19, αν και με ορατή παρουσία μασκών και εφαρμογή αποστασιοποιητικών μέτρων. Αν λοιπόν η πρώτη αίσθηση θα μπορούσε να είναι αυτή της μερικής επιστροφής στην κανονικότητα, η αλήθεια είναι πως η Ιταλία ζει μια πρώτη φάση διατοπικής προσαρμογής σε μία νέα πραγματικότητα και παρακολουθεί με μεγάλη ανησυχία τον σκοτεινό ορίζοντα και τα μαύρα σύννεφα να πυκνώνουν.

Το προσωρινό κλείσιμο των καταστημάτων και των εταιρειών ήταν για πολλούς το τελικό χτύπημα. Ο εγκλεισμός κατά την διάρκεια του πανδημικού CoViD-19 έπληξε σημαντικά την ήδη εύθραυστη οικονομία της Ιταλίας, κάτι που είχε προαναγγείλει από τις αρχές Απριλίου και ο πρώην Πρωθυπουργός Matteo Renzi (τώρα αρχηγός του ποσοστιαία μονοψήφιου κεντροαριστερού κόμματος Italia Viva) ο οποίος και πίεζε ώστε να ανοίξουν οι επιχειρήσεις και να αποφευχθεί μία βαθιά ύφεση.

Εντός ολίγων εβδομάδων οι αριθμοί της κρίσης ήρθαν και από άλλα χείλη. Από τον οίκο Fitch και την Ιταλική Εθνική Τράπεζα (Bankitalia) και, πρόσφατα, από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, επιβεβαιώνοντας ομόφωνα ότι η Ιταλία οδεύει ολοταχώς προς βαθιά ύφεση, με συρρίκνωση του ΑΕΠ κοντά στο -13% για το 2020. Η πτώχευση της χώρας θα συμπαρασύρει κατά μεγάλο ποσοστό πολλές οικογένειες της μεσαίας τάξης, ως την κατεξοχήν πιο ευάλωτη κοινωνική κατηγορία σε περιόδους οικονομικών αλλαγών. 

Ο Πρωθυπουργός Giuseppe Conte φαίνεται να έχει πλήρη αντίληψη του προβλήματος που έπληξε τον πλανήτη και πως αυτή η κρίση είναι με διαφορά η χειρότερη οικονομική κρίση που η Ιταλία αντιμετωπίζει από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Γι’ αυτό και τα οικονομικά μέτρα που πάρθηκαν εν μέσω εγκλεισμού είναι πρωτόγνωρα για την χώρα και έγιναν αποδεκτά από τους Ιταλούς, με τον Conte να κυριαρχεί στις πιο πρόσφατες δημοσκοπήσεις. Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός όμως γνωρίζει πως τα μέτρα αυτά προφανώς δεν είναι αρκετά σε μακροχρόνιο ορίζοντα και για τον λόγο αυτό σπεύδει να πάρει πρωτοβουλίες που θα επιτρέπουν την οικονομική αναγέννηση της Χώρας.

Με την ευκαιρία του πρόσφατου Συνεδρίου του Επιτελικού Κράτους, ο Conte έδωσε αντικρουόμενα μηνύματα. Έδειξε πως δεν φοβάται τον διάλογο με επιχειρηματικούς συνδέσμους, συλλόγους και κρατικές οργανώσεις που έχουν πληγεί σημαντικά από την κρίση. Απέδειξε πως ένα μέρος της αντιπολίτευσης της Δεξιάς (ειδικά Salvini και Meloni) δεν είναι διατεθειμένοι να συγκρουστούν σε μετωπικό διάλογο με την Κυβέρνηση, αλλά προτιμούν είτε μια Κοινοβουλευτική επίθεση, είτε μέσω των κοινωνικών δικτύων (social media).

Η άλλη όψη του νομίσματος είναι πως ο Giuseppe Conte φαντάζει ως ο ‘δικηγόρος των ανακοινώσεων’. Για παράδειγμα, υπήρξε καθυστέρηση στην καταβολή του επιδόματος κρίσης σε δεκάδες χιλιάδες ελεύθερους επαγγελματίες (που μάλλον φαίνεται να ήταν ευθύνη του λογισμικού της εθνικής υπηρεσίας πρόνοιας) η οποία και απογοήτευσε αρκετούς. Παράλληλα, μέχρι και οι σύμμαχοί του δηλώνουν πολύ συχνά πως κάποιες δημόσιες ανακοινώσεις είναι προσωπικές του πρωτοβουλίες και όχι προσυμφωνημένες – από εδώ και το παρατσούκλι του Conte ως ‘Βασιλιάς Ήλιος’, όπως αναφέρουν κατά καιρούς και τα Ιταλικά ΜΜΕ.

Αξιοσημείωτο είναι ότι κατά την διάρκεια του Επιτελικού Κράτους επενέβη διαδικτυακά και η Τρόικα, που συνεχάρη την Κυβέρνηση για την διαχείριση της υγειονομικής κρίσης δίνοντας όμως παράλληλα και σαφείς οδηγίες για τον δρόμο που θα πρέπει να ακολουθηθεί για την αναγέννηση της χώρας, όπως επενδύσεις και βελτίωση του δημόσιου τομέα. Παρεμβάσεις που φέρουν μυρωδιά έμμεσου μνημονίου και γι’ αυτό δικαιολογημένα πυροδότησαν σφοδρή κριτική κατά του Πρωθυπουργού.

Παράλληλα και άμεσα συνδεδεμένο με την Τρόικα, ένα άλλο καυτό μέτωπο της Κυβέρνησης Conte είναι το Recovery Fund που αναμένεται να εκδοθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση, που για την Ιταλία ενδέχεται να είναι της τάξης των 170 δις Ευρώ. Παρά την στάση των χωρών frugals (με επικεφαλής την Ολλανδία) που ζητούν καθαρή δανειοδότηση μόνο για υγειονομικές δαπάνες, ο Giuseppe Conte και το επιτελείο του πιέζουν ώστε αυτή η οικονομική ‘δύναμη πυρός’ να χρησιμοποιηθεί ως μία μοναδική χρυσή επενδυτική ευκαιρία για την αναδιοργάνωση της Ιταλίας.

Ακολουθώντας το μότο ‘δημόσια έργα ίσον κυκλοφορία ζεστού χρήματος’ και εν αναμονή του πλήρους σχεδίου που θα ανακοινωθεί τον Σεπτέμβριο στο Ιταλικό Κοινοβούλιο, στις 7 Ιουλίου η Κυβέρνηση έσπευσε να ανακοινώσει μια ενδελεχή λίστα δημοσίων έργων για το αμέσως επόμενο διάστημα. Συγκεκριμένα, ξεκινούν ή ολοκληρώνονται περίπου 130 έργα στρατηγικού χαρακτήρα, από οδικές και σιδηροδρομικές αρτηρίες (πχ. σιδηρόδρομος υψηλής ταχύτητας ή TAV) έως φράγματα και έργα σημαντικής ασφάλειας (πχ. το φράγμα προστασίας της Βενετίας από την παλίρροια, MOSE).

Το συνολικό κόστος των έργων ανέρχεται στα 200 δις, τα 70 εκ των οποίων ενδέχεται να έρθουν από το Ευρωπαϊκό Recovery Fund – ή τουλάχιστον αυτό ευελπιστεί η Κυβέρνηση του Giuseppe Conte. Ελπίδα που έρχεται αντιμέτωπη με την στάση των frugals, οι οποίοι ήδη εξέφρασαν τον φόβο παρέμβασης της μαφίας στα δημόσια έργα. Γι’ αυτό η Κυβέρνηση ανακοίνωσε πως όλα τα μεγάλα έργα θα έχουν ειδικό επίτροπο.

Ο Conte δήλωσε σε πολλές περιπτώσεις πως δεν υπολογίζει το πολιτικό κόστος των κινήσεων του. Παρόλα αυτά, ο ίδιος έχει πλήρη επίγνωση της θέσης του. Ο Conte είναι καθηγητής νομικής, τεχνοκράτης και δέχτηκε το αίτημα να κυβερνήσει την χώρα το 2018 από την τότε συμμαχία Λέγκα (δεξιά) – Κίνημα 5 Αστέρων, ενώ τώρα η συμμαχία είναι Δημοκρατικό Κόμμα (αριστερά) – Κίνημα 5 Αστέρων, με τον Salvini (Λέγκα) να κυριαρχεί στην αντιπολίτευση. Ο Giuseppe Conte δηλώνει λαϊκιστής και μια πρόσφατη δημοσκόπηση τον αναδεικνύει ως τον πιθανότερο αρχηγό του Κινήματος 5 Αστέρων, ουσιαστικά προκαλώντας μία έντονη ανησυχία εντός της συμμαχίας, η οποία πολλές φορές έδειξε να οδεύει την χώρα σε πρόωρες εκλογές.

Μέσα σε αυτό το δαιδαλώδες πλαίσιο, το Κυβερνητικό σχέδιο ανάπλασης και αναγέννησης της Ιταλίας βαδίζει σε δύσβατο μονοπάτι. Το στοίχημα του Conte φαίνεται να είναι ένα πραγματικό all-in με κύριο στόχο την ‘μοντερνοποίηση’, την επίπλευση της χώρας εν μέσω κρίσης, αλλά και την τήρηση των μέχρι τώρα υποσχέσεών του.

Με τι κόστος όμως; Προσωπικό; Πολιτικό; Ή ολόκληρης της χώρας;

(ανταπόκριση από Ιταλία Κρίστιαν Μαυρής)

Όλες οι Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο,  στο ertnews.gr
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος