Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Cambridge διαπίστωσαν ότι η υπερβολική δραστηριότητα σε μία συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου συνδέεται με την κατάθλιψη, το άγχος και τις καρδιακές παθήσεις.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η αυξημένη δραστηριότητα σε μια περιοχή του συναισθηματικού εγκεφάλου που ονομάζεται “φλοιός της πρόσθιας μοίρας της έλικας του προσαγωγίου” (sgACC), θα μπορούσε να προκαλέσει αυξημένα αρνητικά συναισθήματα, να μειώσει την αίσθηση της ευχαρίστησης και να αυξήσει τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων σε καταθλιπτικούς και ανθρώπους που πάσχουν από αγχώδεις διαταραχές.
«Διαπιστώσαμε ότι η υπερβολική δραστηριότητα στην περιοχή sgACC προάγει την αντίδραση ‘μάχη-ή-φυγή’ του σώματος αντί για την ‘ανάπαυση και πέψη’, ενεργοποιεί το καρδιαγγειακό σύστημα και αυξάνει τον κίνδυνο», δήλωσε ο Laith Alexander, ένας από τους κύριους συγγραφείς από το Τμήμα Φυσιολογίας, Ανάπτυξης και Νευροεπιστήμης του Πανεπιστημίου του Cambridge.
Τα αποτελέσματα της νέας μελέτης που δημοσιεύθηκε χθες, 26 Οκτωβρίου στο περιοδικό Nature Communications, υποδηλώνει ότι η sgACC είναι μια κρίσιμη περιοχή για την κατάθλιψη και το άγχος και η στοχευμένη θεραπεία με βάση τα συμπτώματα ενός ασθενούς θα μπορούσε να οδηγήσει σε καλύτερα αποτελέσματα.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι η υπερβολική δραστηριότητα στην περιοχή sgACC αυξάνει τον καρδιακό ρυθμό και τα επίπεδα κορτιζόλης και διογκώνει την αντίδραση που είχαν οι σκιουροπίθηκοι στους οποίους έγιναν τα πειράματα, στην απειλή.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν σκιουροπίθηκους ως πειραματόζωα γιατί οι εγκέφαλοί τους έχουν πολλά κοινά στοιχεία με τους ανθρώπινους εγκεφάλους, συμπεριλαμβανομένης της περιοχής sgACC. Σε αυτήν την περιοχή οι επιστήμονες χορήγησαν μικρές ποσότητες φαρμάκου για να την διεγείρουν και να την ενεργοποιήσουν.
«Οι περιοχές του εγκεφάλου που προσδιορίσαμε ότι επηρεάστηκαν κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας απειλών διέφεραν από αυτές που είχαν επηρεαστεί κατά τη διαδικασία της ανταμοιβής», δήλωσε η καθηγήτρια Άντζελα Ρόμπερτς στο Τμήμα Φυσιολογίας, Ανάπτυξης και Νευροεπιστήμης του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, η οποία ηγήθηκε της μελέτης.
«Αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί τα διακριτά εγκεφαλικά δίκτυα μπορεί να εξηγήσουν τη διαφορική ευαισθησία των συμπτωμάτων που σχετίζονται με την απειλή και την ανταμοιβή στη θεραπεία», πρόσθεσε.
Για να μελετήσουν την διαδικασία επεξεργασίας απειλής και άγχους, οι ερευνητές εκπαίδευσαν τους σκιουροπίθηκους έτσι ώστε να συσχετίζουν έναν ήχο με την παρουσία ενός ψεύτικου φιδιού, που στην πραγματικότητα αποτελεί απειλή για τα συγκεκριμένα ζώα. Μόλις εκπαιδεύτηκαν οι σκιουροπίθηκοι, οι ερευνητές «ακύρωσαν» τον συσχετισμό, παίζοντας τον ήχο χωρίς όμως να εμφανίζουν το φίδι. Με αυτόν τον τρόπο ήθελαν να μετρήσουν την ταχύτητα με την οποία τα πειραματόζωα μπορούν να «ρυθμίσουν» την αντίδρασή τους μπροστά σε μια απειλή.
Ομοίως, όταν τα ζώα αντιμετώπισαν μια πιο αβέβαιη απειλή με τη μορφή ενός αγνώστου, ήταν πιο ανήσυχα λόγω της υπερβολικής ενεργοποίησης της περιοχής sgACC.
Οι ερευνητές έχουν αποδείξει στο παρελθόν ότι η κεταμίνη, ένα αντικαταθλιπτικό ταχείας δράσης, μπορεί να βελτιώσει τα συμπτώματα της ανηδονίας, της αδυναμίας δηλαδή ενός ανθρώπου να αισθανθεί ευχαρίστηση από οποιαδήποτε δραστηριότητα.
Ωστόσο, διαπίστωσαν ότι η κεταμίνη δεν μπόρεσε να βελτιώσει τις υπερβολικές αντιδράσεις που είχαν τα πειραματόζωα όταν είδαν τον άγνωστο, μετά την υπερβολική ενεργοποίηση της περιοχής sgACC του εγκεφάλου τους.
«Έχουμε οριστικά στοιχεία για τη διαφορική ευαισθησία των διαφόρων συμπτωμάτων στη θεραπεία. Η κεταμίνη κατάφερε να αντιστρέψει τα συμπτώματα της ανηδονίας αλλά όχι του άγχους», σχολίασε η Roberts.
ΠΗΓΗ: Openaccessgovernment, Nature
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος