Κάθε μέρα κατακλυζόμαστε από πληροφορίες τις οποίες χρησιμοποιούμε για να διαμορφώσουμε τις πεποιθήσεις μας κι αυτή η καθημερινή διαδικασία επηρεάζει τις αποφάσεις και τις ενέργειές μας. Ο τρόπος με τον οποίο διαμορφώνουμε τις πεποιθήσεις μας είναι πολύ σημαντικός όσον αφορά στον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούμε με το περιβάλλον μας. Ωστόσο αυτή η διαδικασία δεν είναι αντικειμενική. Οι περισσότεροι άνθρωποι προτιμούν να συγκρατούν τις θετικές κι όχι τις αρνητικές ειδήσεις.
Ο Neil Garrett, ένας μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Princeton Neuroscience Institute, διερευνά τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι επεξεργάζονται τις πληροφορίες και τους παράγοντες που επηρεάζουν αυτή τη διαδικασία, χρησιμοποιώντας διαφορετικές προσεγγίσεις όπως η πληροφορική, η συμπεριφορική οικονομία και η εγκεφαλική απεικόνιση (brain imaging).
Συναντήσαμε τον Neil Garret στο Emtech France, το μεγαλύτερο ευρωπαϊκό συνέδριο για τις αναδυόμενες τεχνολογίες, που οργανώνει το MIT Technology Review στην Τουλούζη.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα ερευνών που πραγματοποίησε ο Neil Garrett, οι άνθρωποι τείνουν να είναι αισιόδοξοι και να ανταποκρίνονται περισσότερο στις θετικές ειδήσεις παρά στις αρνητικές. Αλλάζει αυτή η προκατάληψη με την ηλικία; “Έκανα πολλές μελέτες πάνω σε αυτό το θέμα όπου εξέτασα ανθρώπους ηλικίας 9 έως 90 ετών. Αυτό που προέκυψε είναι ότι ανεξάρτητα από την ηλικία του καθενός, οι άνθρωποι τείνουν να συγκρατούν και επομένως να ευνοούν τις θετικές πληροφορίες. Καθώς ο άνθρωπος μεγαλώνει, από την εφηβεία στη μέση ηλικία, η ευαισθησία του στις αρνητικές πληροφορίες αυξάνεται, αλλά όταν φτάνει στην τρίτη ηλικία, μειώνεται».
Στρες και επεξεργασία της πληροφορίας
Σύμφωνα με τον Garrett, το στρες είναι ένας σημαντικός παράγοντας. Για παράδειγμα, τα επίπεδα του στρες στους πολύ νέους ή τους ηλικιωμένους είναι χαμηλά, αλλά στους μεσήλικες είναι υψηλότερα. Είναι γνωστό άλλωστε ότι το άγχος προκαλεί πολλές αλλαγές στο σώμα και τον εγκέφαλο του ανθρώπου.
“Ήθελα να δω κατά πόσο τα αγχωτικά περιβάλλοντα μπορούν να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο ενσωματώνουμε τις πληροφορίες”, λέει ο Βρετανός νευροεπιστήμονας και γι’αυτό αναζήτησε μια ομάδα που έχει μεταβλητά επίπεδα άγχους. Επέλεξε να συνεργαστεί με μια ομάδα πυροσβεστών από το Κολοράντο. Τους ζήτησε να αξιολογήσουν την πιθανότητα να τους συμβούν αρνητικά περιστατικά όπως για παράδειγμα να τους διαρρήξουν το σπίτι ή να τους κλέψουν την πιστωτικής κάρτα. Μετά τους έδωσε τον μέσο όρο μιας τέτοιας πιθανότητας που ήταν είτε υψηλότερος είτε χαμηλότερος από αυτόν που είχαν δηλώσει οι πυροσβέστες. Στη συνέχεια τους ρώτησε ξανά για να δει ποιό ποσοστό είχαν συγκρατήσει. Αυτό που έδειξε αυτή η έρευνα είναι ότι όταν μπαίνουμε σε ένα αγχωτικό περιβάλλον, η ευαισθησία μας στις αρνητικές πληροφορίες αυξάνεται και μπορεί να επηρεάσει και τους ανθρώπους με τους οποίους συναναστρεφόμαστε.
“Φυσικά αυτό μπορεί να έχει πολύ θετικό αντίκτυπο, μπορεί να ενισχύσει το κίνητρο, να αυξήσει την επιμονή και την παραγωγικότητα και να ωφελήσει την υγεία. Τα αισιόδοξα άτομα ζουν περισσότερο, γιατρεύονται πιο γρήγορα μετά από εγχειρήσεις και έχουν χαμηλότερη πιθανότητα κατάθλιψης». Ωστόσο, υπάρχουν και μειονεκτήματα. Για παράδειγμα, οι καπνιστές υποτιμούν την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου.
“Πώς μπορούν λοιπόν οι άνθρωποι να αλλάξουν τη συμπεριφορά τους δεδομένου ότι έχουν αυτή την προκατάληψη της αισιοδοξίας; Το να λέμε στους καπνιστές ότι εάν συνεχίσουν να καπνίζουν θα αρρωστήσουν, συχνά δεν έχει κανένα αντίκτυπο. Αν όμως τους δώσουμε άμεσα κίνητρα για να κόψουν το κάπνισμα τότε είναι πιο πιθανό να ανταποκριθούν “. Τι προτείνει λοιπόν ο Neil Garrett; Άμεσα κίνητρα και όχι μελλοντικά και την αντικατάσταση ενός αρνητικού με ένα θετικό.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος