Το μεταναστευτικό αποτελεί χρόνιο πρόβλημα για την Ιταλία. Όπως και στην περίπτωση της Ελλάδας, η Ιταλία φαντάζει σαν πέρασμα στη Μεσόγειο, σε μία γεωγραφικά ευνοϊκή θέση όσον αφορά στη ροή των μεταναστών. Κατά καιρούς λοιπόν, και ειδικά τα τελευταία 30 χρόνια, η Ιταλία προσέλκυσε κύματα μεταναστών είτε από τα Βαλκάνια, ειδικά την Αλβανία, είτε από την Βόρεια Αφρική μέσω Τυνησίας και Λιβύης.
Τον Αύγουστο της φετινής χρονιάς, η Ιταλία ήταν η πρώτη Ευρωπαϊκή χώρα σε αριθμό εισερχομένων προσφύγων μεταναστών, με περίπου 20 χιλιάδες αφίξεις. Οι περισσότεροι δηλώνουν προερχόμενοι από Τυνησία και Μπαγκλαντές, ενώ πολλοί δηλώνουν από Υποσακχάριες χώρες όπως την Ακτή Ελεφαντοστού.
Τα κέντρα υποδοχής και περίθαλψης, ειδικά στην Λαμπεντούζα, αντιμετωπίζουν συχνά τον κορεσμό και αυτό δημιουργεί διαρκώς προβλήματα ανάμεσα στους φιλοξενούμενους των υποδομών κράτησης και που κατά καιρούς αντιδρούν με ταραχές κι επεισόδια μέσα στα ίδια τα κέντρα.
Οι ιταλικές κυβερνήσεις κατά διαστήματα έθεσαν το ζήτημα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία όμως δεν έδειξε την ανάλογη ή την αρμόζουσα συμπαράσταση που αναμενόταν. Γι’ αυτό και ο μέσος Ιταλός νιώθει πως η Ευρώπη, στο μεταναστευτικό, δεν απεδείχθη στο ύψος των περιστάσεων.
Αυτή η πικρή αίσθηση αντανακλάται και στο εκλογικό κλίμα με την αύξηση της ξενοφοβίας. Μην ξεχνάμε πως το 2018 ο Ματέο Σαλβίνι, γνωστός για τις τοποθετήσεις του, έγινε υπουργός Εσωτερικών και λίγο αργότερα πέρασε το νομοσχέδιο ονόματι ‘Ασφάλεια’ μέσα στο οποίο ουσιαστικά στοχοποιούσε τις ΜΚΟ.
Με αυτό το νομοσχέδιο, το κράτος απαγορεύει την πρόσδεση οποιουδήποτε πλοίου ΜΚΟ με διασωθέντες πρόσφυγες μετανάστες σε ιταλικό λιμάνι, με ποινή την κατάσχεση του ίδιου του πλοίου και την σύλληψη όλου του πληρώματος. Πρόσφατα το νομοσχέδιο άλλαξε εν μέρει, αν και παγώνουν τα αιτήματα ασύλου μέχρι τον Απρίλιο του 2021.
Γενικότερα, η Ιταλία έχει μεριμνήσει για την κατασκευή κέντρων πρώτης υποδοχής σε πολλά μέρη της επικράτειας. Ειδικότερα σε καιρό πανδημίας, σε αυτά τα κέντρα τίθεται ένα καθεστώς καραντίνας για τους νεοεισερχόμενους. Περί τα τέλη Ιουλίου μία ομάδα περίπου 180 φιλοξενούμενων δραπέτευσε από το κέντρο υποδοχής της Caltanissetta της Σικελίας, και για ένα διάστημα επικράτησε ένταση στην περιοχή για τον φόβο αύξησης κρουσμάτων CoViD-19 από αυτό το σπάνιο επεισόδιο – πράγμα που τελικά δεν έγινε. Αυτό προκάλεσε και διπλωματικό εσωτερικό επεισόδιο μεταξύ κεντρικής κυβέρνησης και Σικελίας, με τον κυβερνήτη της περιφέρειας κ. Musumeci να απειλεί να κλείσει τα κέντρα στην περιφέρειά του.
Εν αναμονή λοιπόν των εξελίξεων σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, η Ιταλία κινείται παράλληλα για να αποφύγει περαιτέρω κύματα προσφύγων στο άμεσο μέλλον.
Πριν από λίγες μέρες ο Ιταλός Υπουργός Εξωτερικών Di Maio παρευρέθηκε στην Λιβύη για να ‘ξεσκονίσει’ μία παλαιότερη συμφωνία της εποχής Berlusconi. Η συμφωνία αυτή θα μπορούσε να συμπεριληφθεί με τη φράση ‘περισσότερο πετρέλαιο, λιγότερους μετανάστες’ και περιέχει την δημιουργία του ‘αυτοκινητοδρόμου της φιλίας’ – αποτέλεσμα χειραψίας μεταξύ Berlusconi και Gheddafi – το οποίο και ενδέχεται να κατασκευαστεί στην Λιβύη με σημαντική συμμετοχή Ιταλών βιομηχάνων.
(ανταπόκριση από Ιταλία Κρίστιαν Μαυρής)
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος