Και οι εκπαιδευτικοί είναι γονείς!

Και οι δάσκαλοι είναι γονείς και κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, έχουν τα δικά τους άγχη, τις δικές τους ανησυχίες, όχι μόνο για τους μαθητές που θα έχουν στην τάξη και για τις επιδόσεις που θα έχουν οι ίδιοι ως εκπαιδευτικοί, αλλά και για τα δικά τους παιδιά, την ομαλή ένταξη και προσαρμογή τους στο σχολείο. Αυτές τις αγωνίες που καταλαμβάνουν κάθε μητέρα, με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, εκφράζει, με άμεσο και ειλικρινή τρόπο, στο άρθρο της στο ert.gr η ειδική παιδαγωγός Ελεάνα Σγούρου.

Πρώτη φορά… Πρώτη!

Ήταν πέρσι, τέτοια εποχή, όταν ο μεγάλος μας γιος θα πήγαινε A’ Δημοτικού, σε ολοκαινούργιο σχολείο… Η αγωνία μου μεγάλη… «Θα τα καταφέρει το παιδί;», «Θα διαβάζει;», «Θα είναι καλός μαθητής;», «Θα είναι καλή η δασκάλα;»…
Ένα χρόνο μετά, και έχοντας περάσει ένα καλοκαίρι που – παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε- μου έδωσε την ευκαιρία να αξιολογήσω ψύχραιμα την πρώτη «επίσημη ακαδημαϊκή χρονιά» όχι μόνο του κανακάρη μας, αλλά και δική μου, κατέληξα σε κάποιες βασικές οδηγίες πλεύσης, γιατί «δοκίμασα και πέτυχα», «δοκίμασα και απέτυχα», «έπαθα και (μάλλον) έμαθα»!

Το Μεγάλο Σχολείο

Η χρήση δραματικών εκφράσεων που «προετοιμάζουν» το παιδί για την είσοδό του στο δημοτικό καλό είναι να αποφεύγονται, καθώς μετατρέπουν την ήδη υπάρχουσα αγωνία του παιδιού σε άγχος! Το γνωστό «Μεγάλωσες και φέτος θα πας στο ‘’μεγάλο σχολείο’» μπορεί να αντικατασταθεί από μια ειλικρινή κουβέντα για τη δική σας πρώτη μέρα στο «διαφορετικό σχολείο». Μια άλλη ιδέα είναι να διαβάσετε μαζί του βιβλία σχετικά με τη μετάβαση από το νήπιο στην Α’ Τάξη του Δημοτικού Σχολείου.

Το θρανίο – γραφείο ΜΟΥ!

Το παιδί στο σπίτι είναι πολύ σημαντικό να έχει το δικό του χώρο μελέτης, το θρανίο του ή «γραφείο»!
Ο χώρος αυτός θα πρέπει να είναι καθαρός και οργανωμένος με μόνο τα απολύτως απαραίτητα επάνω: 2 μολύβια, 2 γόμες (ο αριθμός 2 είναι σημαντικός γιατί εάν πέσει το 1 μολύβι, για παράδειγμα, το παιδί δεν θα σκύψει για να το πιάσει χάνοντας έτσι και τον χρόνο και τη συγκέντρωσή του), 1 χάρακα και στο ένα μέρος (π.χ. αριστερό) τις εργασίες προς ολοκλήρωση, οι οποίες θα μεταφέρονται αμέσως στο άλλο μέρος (π.χ. δεξί) μετά την ολοκλήρωσή τους.
Και – προς Θεού –ΌΧΙ καρέκλες με ροδάκια!

Και οι εκπαιδευτικοί είναι γονείς!

Το σενάριο που θέλει το παιδί να «μελετάει» στο τραπέζι της κουζίνας παρέα με τον απορροφητήρα και τη μαμά να εκτελεί χρέη μαγείρισσας και… δασκάλας-παιδαγωγού είναι αναποτελεσματικό, για τον απλούστατο λόγο ότι επιφέρει εκνευρισμό και στα δύο μέρη! Επίσης, πηγές θορύβου (όπως τηλεόραση) διασπούν την προσοχή και τη συγκέντρωση του παιδιού κατά τη διάρκεια της μελέτης και καλό θα είναι αυτές να… περιμένουν σιωπηλές μέχρι τα παιδιά να πάνε τουλάχιστον για… ύπνο!

Για πηγές θορύβου όπως μικρότερα αδέλφια η μόνη λύση είναι να τα απασχολούμε εμείς οι ενήλικες σε ξεχωριστό δωμάτιο είτε παίζοντας «τους μάγειρες», «τους σιδερωτές» κ.λπ., είτε παίζοντας το «δικό σου σχολείο» εναλλάσσοντας ρόλους δασκάλου – μαθητή, είτε παίζοντας κάτι τέλος πάντων που δεν παράγει πολύ… θόρυβο!

Προσωπική Υπόθεση Μαθητή: Σχολείο

Δεν γινόμαστε το «δεκανίκι» του παιδιού στο διάβασμα, αλλά του δίνουμε να καταλάβει από την αρχή της σχολικής χρονιάς ότι είναι δική του υπόθεση και υποχρέωση η διεκπεραίωση της μελέτης (στο σπίτι ή στο ολοήμερο)! Πολύ βοηθητική είναι η δημιουργία ενός ημερήσιου (ή/και εβδομαδιαίου αργότερα μέσα στη χρονιά) προγράμματος που θα περιλαμβάνει τη μελέτη και τις εξωσχολικές δραστηριότητές του. Εξίσου σημαντικό, βέβαια, είναι να γίνει ξεκάθαρο στο παιδί ότι πάντα θα είμαστε κοντά του όταν θα χρειαστεί βοήθεια, αλλά δεν θα είμαστε από πάνω του.

Δραστηριότητες Ναι – ΥπερΔραστηριότες Όχι

Και μιας και αναφέρθηκα παραπάνω στην κατηγορία «εξωσχολικές δραστηριότητες», να τονίσω την αδιαπραγμάτευτη ανάγκη και το θεμελιωμένο δικαίωμα του παιδιού στο ελεύθερο παιχνίδι και στην αυτοδιάθεση του ελεύθερου χρόνου του, που μπορεί να τον «ξοδέψει» ακόμα και στο να μην κάνει… τίποτα. Το να φορτώνουμε ένα παιδάκι της πρώτης σχολικής ηλικίας με «Αγγλικά, πιάνο, αθλητισμό, εικαστικά, θεατρικό παιχνίδι, γιόγκα, μπαλέτο» ενώ ήδη έχει παρακολουθήσει, στην καλύτερη των περιπτώσεων, ένα τετράωρο σχολικό πρόγραμμα είναι, αν μη τι άλλο, εξουθενωτικό!

Κάνε παιδί μου… λάθος!

Είναι κοινώς αποδεκτό ότι τα παιδιά μας είναι πολύ ικανά και έξυπνα! Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να τα φτάνουμε στα όρια των δυνατοτήτων τους ή να τους ζητάμε να κάνουν περισσότερα από όσα αντέχουν (εσκεμμένα δεν χρησιμοποιώ τη λέξη «μπορούν», γιατί αυτό είναι δεδομένο για τα περισσότερα παιδιά αυτής της νέας φουρνιάς). Το παιδί δεν είναι, και δεν πρέπει να γίνει επ’ ουδενί, το μέσον εκπλήρωσης των δικών μας φιλοδοξιών και των ανεκπλήρωτων ονείρων μας. Έχει τις δικές του διαφορετικές ανάγκες, τους δικούς του στόχους και τον δικό του ρυθμό. Μην ξεχνάτε, λοιπόν, να του τονίζετε πόσο περήφανοι είστε γι΄ αυτό όταν κατακτά κάποιον στόχο, ακόμα κι όταν προσπαθεί ειλικρινά αλλά τα αποτελέσματα είναι απογοητευτικά γι’ αυτό. Εξάλλου ο δρόμος για τη μάθηση περνά μέσα από τα λάθη, και όταν επιτρέπουμε στο παιδί μας να κάνει λάθος και να βιώσει την απογοήτευση, τότε του προσφέρουμε περισσότερες πιθανότητες να εξελιχθεί σε έναν ευτυχισμένο ενήλικα.
Επιπλέον, η ανοιχτή παραδοχή ότι κι εμείς οι ενήλικες κάνουμε λάθη και δεν είμαστε «αυθεντίες» βοηθάει το παιδί στον δικό του αγώνα για δημιουργία, ενθαρρύνοντάς το στην ανάληψη νέων προκλήσεων και την καταβολή προσπάθειας χωρίς το φορτίο του λανθάνοντος ανταγωνισμού. Ακούστε λοιπόν, νιώστε και εμπιστευτείτε το παιδί σας, πρώτα με την καρδιά και μετά με το μυαλό σας κι αυτός ο δρόμος μόνο καλό μπορεί να κάνει στο παιδί και στη σχέση σας μ’ αυτό!

Η εμπειρία και η αγάπη αξίζουν την εμπιστοσύνη μας

Στο αμέσως επόμενο άτομο που πρέπει να δείξετε εμπιστοσύνη είναι η Κυρία! (Συνήθως την πρώτη τάξη την αναλαμβάνουν γυναίκες εκπαιδευτικοί, γι’ αυτό και χρησιμοποιώ τη θηλυκή εκπρόσωπο του επαγγέλματος). Η πλειοψηφία των δασκάλων στα δημοτικά σχολεία είναι άνθρωποι με κατάρτιση, που αγαπούν και νοιάζονται αληθινά τα παιδιά μας. Γι’ αυτό αν η δασκάλα σάς προτείνει να επισκεφθείτε κάποιον ειδικό για αξιολόγηση σε τομείς που έχει εντοπίσει δυσκολίες, όπως ο λόγος και η ομιλία, η κίνηση, η συμπεριφορά, η επεξεργασία του λόγου που εκδηλώνεται κυρίως στην ανάγνωση, στη γραφή και στην ορθογραφία, αλλά και στη μάθηση των μαθηματικών, τότε θα πρέπει να λάβετε σοβαρά υπ’ όψιν σας τις ανησυχίες της και να της προσφέρετε τη συνεργασία σας. Λογοπαιδικός, εργοθεραπεύτρια/ης, παιδοψυχολόγος, ειδικός/ή παιδαγωγός είναι ειδικότητες που δεν θα πρέπει να τρομάζουν κανέναν γονιό. Ο κατάλληλος ειδικός, μαζί με τη δασκάλα, την οικογένεια και το παιδί μπορούν να κάνουν θαύματα, αφού, όσο πιο έγκαιρη είναι η παρέμβαση, τόσο καλύτερη είναι η πρόγνωση. Η ισχύς εν τη ενώσει!

Και στη δική μας περίπτωση υπήρξαν στιγμές έντονες, που αμφισβήτησα τη δασκάλα του γιου μου και θύμωσα μαζί της… (γιατί ακόμα και για μια «ειδική», όπως λέει ο τίτλος αυτού που σπούδασα και επαγγέλλομαι, είναι δύσκολο να αποδεχτεί ότι «υπάρχει πρόβλημα» μέσα στο σπίτι της). Από τη στιγμή, όμως, που ξεπεράσαμε το στάδιο της άρνησης και είδαμε το πρόβλημα, ως οικογένεια πήραμε την απόφαση και πράξαμε… τα δέοντα! Γι’ αυτό και μόνο ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας την Κυρία της πρώτης τάξης που δίδαξε στον γιο μας, όχι μόνο «γράμματα», αλλά και μαθήματα ζωής για να βγει δυνατότερος «εκεί έξω»! …Και μαζί μ’ αυτόν κι εμείς οι υπόλοιποι της οικογένειας.

Και ο μπαμπάς στο «παιχνίδι»

Αν και τις περισσότερες φορές ο ρόλος του μπαμπά μοιάζει να είναι… ανύπαρκτος, δεν είναι έτσι! Πολλοί άντρες εμπλέκονται ενεργά στη διαδικασία μάθησης των βλασταριών τους –όταν το ωράριο της εργασίας τους επιτρέπει κάτι τέτοιο. Αλλά κι όταν γυρνάνε από τη δουλειά, όταν το παιδί είναι έτοιμο να πάει για ύπνο, η συνδρομή του μπορεί να… ξαφνιάσει θετικά και καταλυτικά. Πώς; Δεν ξέρω πώς, αλλά γίνεται! Κάτι λέει ο πατέρας στο παιδί πριν κοιμηθεί και την άλλη μέρα το παιδί τελειώνει τη μελέτη σε χρόνο dt ή κάθεται μια ώρα το Σαββατοκύριακο και επιβλέπει το διάβασμά του και την επόμενη βδομάδα το πιτσιρίκι πετάει στην ορθογραφία και στα μαθηματικά!
Τέλος, σημαντικό είναι να μην ξεχνάμε να είμαστε οικογένεια! Η κάθε οικογένεια έχει τον δικό της μοναδικό και ξεχωριστό τρόπο, που πηγάζει από τη μοναδικότητα και τη διαφορετικότητα των μελών που την απαρτίζουν. Η λέξη-κλειδί είναι «ΜΑΖΙ»!

ΜΑΖΙ, λοιπόν, για μια χαρούμενη και δημιουργική νέα σχολική χρονιά στο «κάπως διαφορετικό σχολείο»! Καλή αρχή στα πρωτάκια, στους γονείς και στους δασκάλους τους!

Και μια τελευταία εξομολόγηση… Ένα από τα συμπεράσματα που έβγαλα κάνοντας την αξιολόγηση της περσινής σχολικής χρονιάς, ήταν ότι η μαμά (εγώ δηλαδή) είχα, αν όχι περισσότερο, ίδιο άγχος με τον πρωτότοκο γιο μας. Θέλω να πιστεύω ότι θα είμαι πιο αποτελεσματική «μαμά-παιδιού-που-πάρει-πρώτη δημοτικού» με το δεύτερο αγόρι μας σε δύο χρόνια από τώρα!
Και πάλι ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ σε όλους!

Ελεάνα Σγούρου
Ειδική παιδαγωγός

Όλες οι Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο,  στο ertnews.gr
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος