Το Πάσχα στη Σύρο είναι μία από τις πιο ιδιαίτερες εμπειρίες που μπορεί να ζήσει ο επισκέπτης στις Κυκλάδες, ειδικά τις χρονιές εκείνες που συμπίπτει το Ορθόδοξο με το Καθολικό, με τις δύο κοινότητες να εντυπωσιάζουν με τα έθιμα και τις παραδόσεις. Φέτος όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Το νησί δεν έχει επισκέπτες και η αρχοντική Ερμούπολη έχει ερημώσει. Οι άνθρωποι είναι κλεισμένοι στα σπίτια τους και περιμένουν υπομονετικά να περάσει η μπόρα. Στις περιγραφές τους διακρίνεται ο φόβος αλλά και η ελπίδα.
της Τόνιας Τζώρτζη *
Πάσχα στη Σύρο της απομόνωσης
Αγναντεύουμε τον ορίζοντα και ελπίζουμε για το μέλλον.
Νιώθω ότι η κρίση της πανδημίας που βιώνουμε όλοι στα νησιά, ο καθένας με τον τρόπο του, αναδεικνύει ακόμη περισσότερο τα προβλήματα της νησιωτικότητας.
Το Πάσχα είναι ίσως η καλύτερη εποχή να επισκεφθεί κανείς τη Σύρο. Την ομορφαίνει ακόμη περισσότερο η άνοιξη! Η Ερμούπολη ζωντανεύει ακόμη περισσότερο. Τα καφέ και οι ταβέρνες βγάζουν τα τραπεζάκια τους έξω, στο λιμάνι καταφθάνουν συνεχώς σκάφη, ξενοδοχεία και μαγαζιά γεμάτα κόσμο και οι Συριανοί επί ποδός υποδέχονται τους επισκέπτες που έρχονται να ζήσουν ένα ξεχωριστό Πάσχα.
Φέτος, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά.
Μετά από 17 χρόνια σχεδόν, η φετινή χρονιά με βρίσκει ξανά στη Σύρο, αυτή τη φορά σε ένα υπέροχο χωριό, τα Χρούσσα.
Η απομόνωση κατά κάποιον τρόπο είναι επιλογή και όχι αναγκαστικό μέτρο θα έλεγα. Εδώ οι συνθήκες διαφέρουν αρκετά σε σχέση με αυτό που βιώνει ο κόσμος στην Ερμούπολη, πόσο μάλλον με αυτό που περιγράφουν οι φίλοι στην Αθήνα. Έχω την τύχη να μπορώ να εργαστώ από το σπίτι, να απολαμβάνω την άνοιξη και τις βόλτες στο βουνό, να καλλιεργώ το μποστάνι μου και η μετάβασή μου στην πόλη να περιορίζεται στις αγορές των απαραίτητων αγαθών.
Η ανησυχία όμως δεν παύει να υπάρχει. Μετά την ανακοίνωση του πρώτου επιβεβαιωμένου κρούσματος στο νησί, πολλοί νιώσαμε και φόβο και αγωνία. Οι πιθανότητες να εμφανιστούν περισσότερα κρούσματα ήταν πολύ μεγάλες, ευτυχώς όμως μέχρι στιγμής όλα έχουν πάει καλά. Εκείνες τις μέρες μάλιστα περνούσα αρκετές ώρες στο νοσοκομείο και έτσι μάσκα, γάντια και οινόπνευμα δεν έλειπαν ποτέ.
Ως πρωτεύουσα, η Σύρος διαθέτει νοσοκομείο και δημόσιες υπηρεσίες που εξυπηρετούν τις ανάγκες όλων των Κυκλάδων. Ο περιορισμός των δρομολογίων στο νησί αφενός ήταν ένα μέτρο πρόληψης και ανακούφισης, παράλληλα όμως αποτέλεσε και λόγο ανησυχίας για την επάρκεια βασικών αγαθών, όπως πόσιμο νερό, τρόφιμα και καύσιμα. Ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα νησιά είναι η αυτονομία, η οποία δοκιμάζεται επίσης σε κάθε απαγορευτικό λόγω κακοκαιρίας ή ακύρωσης δρομολογίων.
Προσωπικά νιώθω ότι η κρίση της πανδημίας που βιώνουμε όλοι στα νησιά, ο καθένας με τον τρόπο του, αναδεικνύει ακόμη περισσότερο τα προβλήματα της νησιωτικότητας και ενισχύει την ανάγκη να αναθεωρήσουμε το «μοντέλο ανάπτυξης» που θέλουμε για τα νησιά μας, την έντονη εξάρτηση από τον τουρισμό, τις σημαντικές ελλείψεις σε αυτονομία, ασφάλεια και υγεινομικές υποδομές, την ποιότητα ζωής. Είναι ευκαιρία λέξεις όπως «αειφορία» και «βιώσιμη νησιωτικότητα» να επανέλθουν στην καθημερινότητα των νησιωτών και στην ατζέντα της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Οι μέρες που θα έρθουν θα είναι πολύ δύσκολες, κυρίως για τα νησιά. Θα αργήσουμε να συνέλθουμε, αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Ευκαιρία, λοιπόν, να μπουν στο τραπέζι σημαντικά ζητήματα. Σε πολιτικό αλλά και σε προσωπικό επίπεδο.
Εύχομαι υγεία, δύναμη και επιμονή!
*Η Τόνια Τζώρτζη είναι συνεργάτης του δικτύου ΔΑΦΝΗ που στόχο έχει να παραμείνουν τα νησιά τόποι ευημερίας και ανάπτυξης, ενώ παράλληλα καταπιάνεται με τον Ταρσανά της Σύρου.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος