Του Γιώργου Χ. Παπαγεωργίου
Οι ενδείξεις ότι είναι εφικτός ο συμβιβασμός μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών για την προστασία της πρώτης κατοικίας είναι σαφείς και όλα δείχνουν ότι μέσα στις επόμενες ημέρες θα υπάρξει συμφωνία για το νέο πλαίσιο διαχείρισης των κόκκινων δανείων.
Η αλήθεια, όμως, είναι ότι το σύστημα θα κριθεί στην πράξη, όχι τόσο από τα κριτήρια προστασίας του «νόμου Κατσέλη», αλλά από εάν θα γίνουν από τις τράπεζες ουσιαστικές και ρεαλιστικές ρυθμίσεις των μη εξυπηρετούμενων δανείων.
Όλες οι τράπεζες θα κληθούν να προχωρήσουν σε μαζικές προτάσεις για διευθέτηση όσων δανείων βρίσκονται σε καθυστέρηση πέραν του τριμήνου.
Εάν οι δανειολήπτες αποδέχονται τη ρύθμιση και την τηρούν, το ζήτημα θα κλείνει εκεί, τουλάχιστον σε πρώτη φάση.
Αντίθετα, εάν η ρύθμιση δεν γίνεται αποδεκτή, ο δανειολήπτης θα έχει ως μόνη διέξοδο την προσφυγή στη δικαιοσύνη με βάση το νόμο Κατσέλη για να αποφύγει τον πλειστηριασμό της πρώτης κατοικίας.
Η προστασία αυτή δεν είναι «αυτόματη», αφού θα πρέπει πρώτα το δικαστήριο να αποφανθεί ότι ο δανειολήπτης βρίσκεται σε πραγματική αδυναμία. Είναι ενδεικτικό ότι πριν τις αλλαγές στο νόμο Κατσέλη, απορρίπτονταν ένας σημαντικός αριθμός αιτήσεων προστασίας, της τάξης του 40%.
Μέχρι στιγμής, διαφαίνεται ότι ο συμβιβασμός μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών θα καταλήξει σε κριτήρια για την προστασία της πρώτης κατοικίας, τα οποία θα καλύπτουν το 50%-60% όσων έχουν στεγαστικό δάνειο, γεγονός που αποτελεί σαφή πρόοδο σε σχέση με την αρχική επιδίωξη των δανειστών για κάλυψη μόνο του 17%.
Όμως και πάλι το σύστημα θα αφήσει αρκετούς δανειολήπτες εκτός προστασίας.
Επομένως, ο νόμος Κατσέλη δεν αποτελεί «πανάκεια».
Η πλειονότης των κόκκινων δανείων θα πρέπει να διευθετηθεί μεταξύ της τράπεζας και του δανειολήπτη. Εάν οι τράπεζες υιοθετήσουν μια ευέλικτη τακτική, δίνοντας τη δυνατότητα στα νοικοκυριά να εξυπηρετήσουν τα δάνεια ανάλογα με τις πραγματικές δυνατότητές τους, το πρόβλημα μπορεί να εκτονωθεί χωρίς να καταλήξει σε μαζικούς πλειστηριασμούς, οι οποίοι, τελικά, δεν συμφέρουν κανένα.
Σε επόμενη φάση, εάν η οικονομία ανακάμψει και τα εισοδήματα αυξηθούν, η διαχείριση του προβλήματος θα είναι ευχερέστερη.
Μέχρι στιγμής οι ίδιοι οι τραπεζίτες δηλώνουν και δημοσίως ότι δεν έχουν συμφέρον να προχωρήσουν σε πλειστηριασμούς.
Όμως στην πράξη η διαχείριση των κόκκινων δανείων θα γίνει με βάση συγκεκριμένους ποσοτικούς και ποιοτικούς στόχους, τους οποίους θα καθορίζουν για κάθε τράπεζα οι εποπτικές αρχές, δηλαδή κυρίως η Τράπεζα της Ελλάδος αλλά και το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Τα κόκκινα δάνεια θα χωριστούν σε κατηγορίες, με βάση τις οποίες θα καθορίζεται και η αντιμετώπισή τους από την πλευρά της τράπεζας, η οποία θα έχει συγκεκριμένους στόχους ανάκτησης να καλύψει κάθε μήνα.
Οι στόχοι αυτοί θα αποτελούν ένα σημαντικό παράγοντα πίεσης η οποία αναλόγως θα επηρεάζει και τη στρατηγική των ρυθμίσεων που θα προτείνονται στους δανειολήπτες.
Μένει να φανεί, λοιπόν, σε ποιο βαθμό το νέο σύστημα προστασίας και ρυθμίσεων από τις τράπεζες θα επιτρέψει μια ομαλή διαχείριση του προβλήματος, έτσι ώστε να αποφευχθούν και στην πράξη οι πλειστηριασμοί.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος