Μεγάλα ονόματα της τζαζ δίνουν ραντεβού από αυτή την Παρασκευή 10 Ιουλίου και για 10 μέρες στη σκηνή του πιο μεγάλου ευρωπαϊκού φεστιβάλ του είδους. To Jazz à Juan κλείνει φέτος 55 χρόνια και το γιορτάζει δεόντως. Ο Lionel Richie και ο Santana, ο Al Jarreau και η Melody Gardot,ο Chic Corea σε μια πιανιστική «μάχη» απέναντι στον Herbie Hancock, οι Snarky Puppy από το Μπρούκλιν, οι ανερχόμενοι βρετανοί Gogo Penguin, αλλά και οι ήδη καταξιωμένοι Avishai Cohen και Marcus Miller.
Το πρώτο Jazz à Juan (1960) που δημιουργήθηκε προς τιμήν του διάσημου Sidney Bechet, ήταν προπομπός για άλλα φεστιβάλ που κατέκλυσαν ολόκληρη την Ευρώπη.
Ο Claude Nobs, ιδρυτής του μεγάλου φεστιβάλ που είναι το Montreux, είπε: «Αν δεν είχα περάσει από την Αντίμπ, το φεστιβάλ του Montreux δεν θα υπήρχε»
Η ιδέα ήταν επαναστατική. Για πρώτη φορά, το κοινό μπορούσε να ανακαλύψει τους καλλιτέχνες της τζαζ. Πάνω στη σκηνή. Από κοντά. Και με ντεκόρ το πιο όμορφο τοπίο που μπορεί να υπάρχει κάτω από ένα πευκοδάσος και με θέα τη Μεσόγειο.
Έχοντας φιλοξενήσει ήδη από το 1960 τους θρύλους της τζαζ, το φεστιβάλ της Antibes Juan – les – Pins έχει διττό ρόλο. Πρώτον, ένα πλούσιο πρόγραμμα, πιστό στην αυθεντική τζαζ. Αλλά, επίσης και ίσως πάνω απ’ όλα, παραμένει ένα πραγματικό εργαστήριο, όπου ο καθένας μπορεί να «μετρήσει» ότι η τζαζ παραμένει μια ζωντανή μουσική.
Ξεκινώντας από το 1960, με τη συναυλία του Charles Mingus, στη συνέχεια γεννιέται ο έρωτας μεταξύ του Ray Charles και του πευκοδάσους, ακολουθούν η αποκάλυψη του Miles Davis το 1963, το ντουέτο μεταξύ Ella Fitzgerald και μιας ακρίδας …
Το 1968, μετά τη «βόμβα» Coltrane και ενώ η διαμάχη μαίνεται σε όλα τα μέτωπα, έρχεται η εποχή του free style, πριν από την περίοδο ακμής της τζαζ ροκ και του fusion το 1976, την εντυπωσιακή συλλογή από πιανίστες το 1981 (Petrucciani, McCoy Tyner, Chick Corea και Keith Jarrett), η αποκάλυψη του Al Jarreau, το φοβερό ντουέτο μεταξύ Stanley Clarke και Miroslav Vitous το 1986, αυτό της Sarah Vaughan με τον Michel Legrand, οι ικανότητες του Carlos Santana ή της μεγάλης Jessie Norman…Χωρίς να ξεχνάμε φυσικά τη μυθική συναυλία των τριών πιο πιστών μεταξύ των πιστών:
Dizzy Gillespie, Stan Getz και Sonny Rollins.
Το Jazz à Juan είναι η ποικιλία των ειδών και των προγραμμάτων, αλλά και των μουσικών, αρχάριων που γίνονται διάσημοι, καινοτόμων εικονομάχων, κλασικών και σύγχρονων της μεγάλης οικογένειας της τζαζ.
Κανένα άλλο φεστιβάλ δεν έχει κάνει περισσότερα για την αναγνώριση της fusion και αυτοσχεδιαστικής μουσικής σε όλο τον κόσμο: στο Juan, το κοινό έχει την Αφρική στην καρδιά του, το “Som do Brasil” χορεύει μαζί με τους Λατίνους της Κούβας, ο Tito Puente μαγεύει τη Γαλλία με το mambo του, ενώ ο John McLaughlin και ο Shakti ανοίγουν το δρόμο για την Ινδία.
Αυτό το φεστιβάλ θεωρείται σημείο συνάντησης και εξομοίωσης της τζαζ της Νέας Ορλεάνης, του γκόσπελ, των Blues, του swing, του Bebop, της Λάτιν τζαζ, του cool jazz, του Hard Bop, της free jazz, της jazz- Ροκ, της σύγχρονης τζαζ ή electro-Jazz.
Ιστορικές συναυλίες αποτελούν πλέον σημείο αναφοράς στην μνήμη της ευρωπαϊκής τζαζ, αλλά ταυτόχρονα οικοδομούν και το μέλλον, όπως αποδεικνύεται από τις πρόσφατες εμφανίσεις του Roy Hargrove, Richard Bona, Thomas Dutronc, Norah Jones και Jamie Cullum. Από το 1960 η τζαζ μουσική στο Jazz à Juan έχει δώσει δείγματα σε όλη την τεράστια ποικιλομορφία της, με την προσφορά καλλιτεχνών, νέων και σούπερ σταρ, καινοτόμων, κλασικών και μοντέρνων.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος