“Με χίλιους τρόμους γενναίος”: γράφει ο Διαμαντής Αξιώτης

ΕΝΑΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ,

 ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ
Επιμέλεια: Μαρία Σφυρόερα

ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ Ο ΦΟΒΟΣ:

Στα δεκαεννέα διηγήματα της συλλογήςΜε χίλιους τρόμους γενναίος” κυριαρχεί ο φόβος, στις διάφορες μορφές του, στη ζωή των ηρώων:

Ένας δόκιμος αξιωματικός με ένα κλιμάκιο 7 στρατιωτών βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε ένα απομακρυσμένο φυλάκιο της Βορείου Ελλάδος παραμονή Χριστουγέννων. Η περίοδος αυτή είναι η χειρότερη της κάθε θητείας, με το ενδεχόμενο πάντα μήπως κάποιος τινάξει τα μυαλά του στον αέρα.

Παράνομοι οικονομικοί μετανάστες μπαινοβγαίνουν στην Ελλάδα με προορισμό να ορθοποδήσουν οικονομικά και επιπλέον να εκπληρώσουν τις υποσχέσεις τους απέναντι στη μάνα και τη σύζυγό τους. Μόνο που η απληστία των άλλων τους επιφυλάσσει τραγικό τέλος.

Άστεγοι των συσσιτίων εξιστορούν την πορεία της πρότερης ζωής τους, τότε που το χρήμα έρρεε άφθονο από τις τσέπες τους. Ένας απ’ αυτούς, ο Όμηρος με κομμένη τη δεξιά κνήμη κυκλοφορεί με αμαξίδιο, ενώ βρίσκεται σε διαρκή αντιπαράθεση προς τον αρχαίο συνώνυμό του Ποιητή, καθώς η πορεία του παραπαίει στα ασαφή όρια ανάμεσα στην πραγματικότητα και στο όνειρο.

Ο νάνος κλόουν Κάρλος ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο, μεταπηδώντας με άνεση από την πραγματικότητα στον μύθο, μέχρι να συναντήσει την κόμισα Πάντα Ωραία των ονείρων του.

Ώριμες κυρίες ερωτεύονται τον κηπουρό τους, βιώνοντας την τελευταία αναλαμπή του πόθου τους.

Η χορογράφος Βανέσα αγνοεί τα όνειρα και τα πάθη της μικρής Βενίσα από το Καλιβάτσι της Αλβανίας, η οποία στο τέλος επιχειρεί ένα άλμα στο κενό.

Ο δάσκαλος Δανιήλ Χατζής βρίσκεται απέναντι στη νεκρή Αριάδνη της Κωνσταντινούπολης και στην κατατρεγμένη από την Πόλη Ιουλία. Την επιλογή του θα καλύψει μια κόκκινη, αναστάσιμη ομπρέλα.

Πρόσωπα κυκλοφορούν σε αρχαιολογικούς χώρους και σε κελιά φυλακών, πρόσωπα-μοντέλα φωτογράφισης και άλλα με προσωπείο απάτης, πρόσωπα μοναχικά χωρίς ιδιαίτερα χαρακτηριστικά λειτουργούν ως φορείς εννοιών, όπως οι διαπροσωπικές σχέσεις σε ένα ευρύτατο φάσμα: μνήμη και λήθη, ανεκπλήρωτοι έρωτες, πόθοι και προδοσία, αναζήτηση επικοινωνίας, πόνος, τρέλα, μοναξιά, αδικία, τιμωρία. Έγκλημα. Ζωή και θάνατος.

Μεταξύ όλων αυτών παρεμβαίνουν στο εδώ-και-τώρα των διηγημάτων στοιχεία από το μυθικό – ιστορικό παρελθόν ενός κειμενικού κόσμου, τον οποίο αντιπροσωπεύουν, μεταξύ άλλων, ο Ήφαιστος, ο Διόνυσος, η Αριάδνη, η Μύρινα, η Υψιπύλη, οι δίδυμοι Κούροι της Κορίνθου με τις κομμένες δεξιές κνήμες, αλλά και ο Ριχάρδος ο Γ’. Επίσης στοιχεία από μύθους των Ιρλανδών, των Ουαλών, των Κελτών, καθώς και της Ανατολής.

Παράλληλα, τοπόσημα από την αντικειμενική πραγματικότητα, όπως: στρατώνες, ένα εγκαταλελειμμένο εικονοστάσι, το ξενοδοχείο Capri για τους άστεγους των Αθηνών, αποδυτήρια σταδίου, κελιά φυλακών, το Καβείριο, η σπηλιά του Φιλοκτήτη, αρχαία θέατρα, πύργοι, Συμμαχικό Νεκροταφείο πεσόντων κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο στη Λήμνο, καθώς και παλιά καφενεία ή λιμάνια που αποτελούν οδοδείκτες για αντικειμενικές και κυρίως για εσωτερικές διαδρομές.

Διαμαντής Αξιώτης

“Με χίλιους τρόμους γενναίος”: γράφει ο Διαμαντής ΑξιώτηςΗ συλλογή διηγημάτων του Διαμαντή Αξιώτη Με χίλιους τρόμους γενναίος κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κίχλη (σελ.: 208, τιμή: 13,00 €).

Στο εξώφυλλο: φωτογραφία της Μαρίας Κοσσυφίδου.

Παρουσίαση του βιβλίου από τον συγγραφέα στη «Βιβλιοθήκη του Πρώτου» μπορείτε να ακούσετε εδώ.

Ο ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΑΞΙΩΤΗΣ γεννήθηκε στην Καβάλα, όπου και ζει. Έχει εκδώσει ποιητικές συλλογές, συλλογές διηγημάτων, τέσσερα μυθιστορήματα και ανθολογίες ποίησης και διηγήματος. Υπήρξε υπεύθυνος, επί σειρά ετών, λογοτεχνικών περιοδικών, καθὼς επίσης και ραδιοφωνικών εκπομπών. Κείμενά του έχουν παρουσιαστεί στo θέατρο.

“Με χίλιους τρόμους γενναίος”: γράφει ο Διαμαντής Αξιώτης

Όλες οι Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο,  στο ertnews.gr
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος