«Ο Λαβύρινθος της Κυψέλης», ένα εφήμερο art project σε μία από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές της Αθήνας ξεκινά σήμερα και θα διαρκέσει έως τις 18 Οκτωβρίου.
To πρότζεκτ πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Οργανισμού Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ και της πλατφόρμας του δήμου Αθηναίων, συνΑθηνά και αναπτύσσεται σε μία διαδρομή, που ξεκινά από το εσωτερικό του πειραματικού χώρου τέχνης bhive (Μηθύμνης 18), και συνεχίζεται στην ευρύτερη περιοχή της Κυψέλης, σε 7 συνολικά σημεία.
Έργα τέχνης σε δημόσιους χώρους μεταμορφώνουν το αστικό τοπίο, ακόμα κι έναν απλό περίπατο στον δρόμο. Οκτώ καλλιτέχνες σε άδεια οικόπεδα, μαγαζιά, ταράτσες και υπόγεια δημιουργούν εφήμερα έργα τέχνης, σε μια διαδρομή που ξετυλίγεται όπως ο μίτος, και μας καλούν να βγούμε από τον «Λαβύρινθο της Κυψέλης» μέσα από δρόμους γεμάτους ανθρώπους, περφόρμανς χορού και μουσικής, εικαστικές εγκαταστάσεις και urban vegetable gardens.
Αναλυτικό πρόγραμμα
«Open Experience»: performance κάθε Τρίτη και Παρασκευή (20:00 – 21:30). Στον δεύτερο όροφο του bhive, οι θεατές καλούνται να γίνουν μέρος ενός δρώμενου, που απευθύνεται στις αισθήσεις. Τα όρια μεταξύ καλλιτέχνη και θεατή χαλαρώνουν, «διαμορφώνοντας», επί 90 λεπτά, ένα περιβάλλον, όπου η διάκριση μεταξύ περφόρμερ και κοινού, αρχηγών και οπαδών γίνεται δυσδιάκριτη, σε μια «in vivo» ανταλλαγή αρχών σε πραγματικό χρόνο, με πολλαπλές πιθανότητες δράσης και αντίδρασης.
«Walking the Labyrinth»: κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Σάββατο και Κυριακή (19:00 – 22:00). Ο «Λαβύρινθος της Κυψέλης» ξετυλίγεται ανάμεσα στα έργα των καλλιτεχνών: Κωνσταντίνου Πάτσιου, Γιάννη Αντωνίου, Σταύρου Αποστολάτου, Αναστασίας Μπρουζιώτη, Γιάννη Τσιγκρή, Γεράσιμου Αβλάμη, Τζένης Αρσένη, Διονύση Χριστοφιλογιάννη, Χάριετ Σάμερ.
«Temenos»: Κωνσταντίνος Πάτσιος (19:00). Μια εγκατάσταση από ετερόκλητα υλικά: ένας πλαστικός κίονας, το καροτσάκι ενός σούπερ μάρκετ γεμάτο γύψινα γλυπτά, βούδες, νάνους, το σκίτσο μιας νεκροκεφαλής σε baroque κορνίζα. Το «Temenos», στο εσωτερικό του bhive, φαντάζει σαν ένας σύγχρονος δωρικός ναός με pop αναφορές, σε κυψελιώτικο σαλόνι.
«Fish on the Roof»: Γιάννης Αντωνίου, Σταύρος Αποστολάτος, Αναστασία Μπρουζιώτη, Γιάννης Τσιγκρής (19:20). Στην ταράτσα του bhive, 4 σώματα εκτεθειμένα στο περιβάλλον επιβιώνουν σε έναν κόσμο, που αλλάζει συνεχώς. Οι δράσεις συμπλέκονται με τους ήχους της πόλης και αντίστροφα. Ένας απόηχος της ίδιας τους της ύπαρξης. Σε μια σχέση με τα πάντα και τους πάντες, απευθύνονται στους περιοίκους σαν μέρος της πραγματικότητας που βιώνουν, πάνω στον «ανοιχτό – κλειστό» μικρόκοσμό τους. Το κοινό παρακολουθεί από απόσταση, σαν θεατής σε αρένα, ψηλά από τις γειτονικές ταράτσες, τον αγώνα επιβίωσης ή συνύπαρξης μέχρι τελικής πτώσης.
«Rethink about shared spaces in new ways»: Γεράσιμος Αβλάμης (19:50). Κατασκευές με όχι μόνιμο χαρακτήρα είναι το ζητούμενο της φυσικής αρχιτεκτονικής, που προτείνει ο καλλιτέχνης σε ένα περιφραγμένο οικόπεδο (επί της Δροσοπούλου και Τενέδου γωνία), όπου στήνει ένα αλλόκοτο μηχανικό φυτό ανάμεσα σε άλλα αληθινά, καθώς και μια αυτοσχέδια ορχηστρική performance. Οι θεατές, γύρω από τον φράχτη, βιώνουν τη χρήση του, προσπερνώντας την καταχρηστική ιδιωτικότητα. Γιατί αυτό, που μπορούμε να μοιραστούμε, είναι καλύτερο από αυτό, που είναι μοιρασμένο!
«23»: Γιάννης Τσιγκρής (20:15). Ένα άδειο μαγαζί (στο νούμερο 78 της οδού Ι. Δροσοπούλου) δανείζεται το σχήμα και τον ρυθμό του σώματος ενός χορευτή – χορογράφου και, ανάμεσα στις αντανακλάσεις μας, καθώς βλέπουμε το θέαμα έξω από τη βιτρίνα, σταδιακά ο χώρος μετατρέπεται σε κύβο – σπαζοκεφαλιά!
«Facing loss…»: Τζένη Αρσένη (20:35). Στο υπόγειο της οδού Θήρας, η καλλιτέχνις μάς προσκαλεί σε μία ιστορία με ήρωες τις αναμνήσεις, εκείνες των παιδικών και των νεανικών μας χρόνων, όπου η προσωπική γίνεται μνήμη συλλογική. Οι ήχοι, οι εικόνες, οι αισθήσεις τού τότε, μέσα από την οπτική τού τώρα, σε μία κλίμακα ζωής. Η εγκατάστασή είναι ένα ταξίδι σε εκείνα, που πιστέψαμε πως θα κρατήσουν για πάντα.
«Μoving Pictures by Alma Libre. Co»: Αναστασία Μπρουζιώτη (20:55). Τρεις χορεύτριες κι ένας μουσικός, στον κήπο του υπογείου της οδού Θήρας, πειραματίζονται, συνδυάζοντας ήχο και κίνηση, εμπνευσμένοι από την εικόνα του Κέρβερου, του σκύλου με τα τρία κεφάλια και την ουρά σαν κεφαλή δράκου. Οι τρεις αυτές προσωπικότητες, καταδικασμένες σε σχέση εξάρτησης και συναισθήματα που εναλλάσσονται, οδηγούνται συχνά σε καταστάσεις εκτός ελέγχου.
«HOME(less)»: Διονύσης Χριστοφιλογιάννης – Γιάννης Αντωνίου – Χάριετ Σάμερ (21:15). Το Ίδρυμα «Η άλλη Αρκαδία» φιλοξενεί τον Διονύση Χριστοφιλογιάννη στη Φωκίωνος Νέγρη 16, με μία εικαστική εγκατάσταση, όπου γλυπτική, ζωγραφική και performance συνδιαλέγονται. Η έκθεση «HOME(less)», μια έμμεση αναφορά στον λευκό μοντερνισμό του Λε Κορμπυζιέ, σε επιμέλεια Κωνσταντίνου Αργιανά, αποτελεί ένα σχόλιο για τη σύγχρονη κοινωνική, οικονομική και πολιτική συνθήκη, όπου ένα από τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, το δικαίωμα στην κατοικία, τίθεται υπό διαρκή αμφισβήτηση.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος