Ο Roberto Vecchioni και “Ο βιβλιοπώλης του Σελινούντα”: γράφει ο Δημήτρης Παπαδημητρίου

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ, ΜΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Επιμέλεια: Μαρία Σφυρόερα

«Ο βιβλιοπώλης του Σελινούντα» είναι ένα μυθιστόρημα με τονισμένα τα στοιχεία του μύθου. Εισάγει τον αναγνώστη του σε μια ακούσια αντανακλαστική άσκηση των λειτουργιών του νου και των αισθήσεων. Καθώς η διήγηση, παρά τις περί αντιθέτου συνδηλώσεις, πλανιέται σε ένα φάσμα άχωρο και άχρονο, καταλήγει ουδέτερη και άφυλη, συνεπώς και πάντα επίκαιρη. Είναι ένας ύμνος στη γνώση, στην καλλιέργεια, στη μάθηση που γεννά την ελευθερία. Πρόκειται για την ίδια ελευθερία που συντονίζει το νου, την καρδιά και την ψυχή, στον πάντα μοναδικό και μοναχικό αγώνα έκφρασης ιδεών και συναισθημάτων.

Ζούμε πλέον όλοι στον Σελινούντα. Ο λόγος οδεύει σταδιακά αλλά αναπόδραστα, στην πρόσληψη εκείνων των νηπιακών χαρακτηριστικών, που σε πολύ παλιούς χρόνους, με αντίθετη όμως φορά, είχαν εγγυηθεί τον θρίαμβό του πάνω στην ημιμάθεια και την πνευματική ένδεια. Σε τούτη τη σύγχρονη μορφή πτωχείας, την λεξιπενία, αναφέρεται και ο Vecchioni.

Πρόκειται για μια νουβέλα ή ίσως παραμύθι (;) βαθιά μεταφορικό και συνολικά διδακτικό. Οι επιρροές του συγγραφέα συμβάλλουν καθοριστικά στη δομή του, με αποσπάσματα μεγάλων λογοτεχνικών έργων τα οποία δανείζουν χωρίς αξιώσεις επιστροφής την αίγλη τους στο μικρό αυτό στολίδι.

Παρά την ουδέτερη χρονικότητα που χαρακτηρίζει το σκηνικό του «βιβλιοπώλη», είναι σαφείς οι αναγωγές στο σύγχρονο πλαίσιο απαξίωσης του λόγου, γραπτού και μη. Καθώς από τη συλλογική μνήμη ξεθωριάζουν πλέον οι λέξεις στην ετυμολογική τους διάσταση και η χρήση τους γίνεται ζήτημα μιας φθίνουσας μειονότητας, οδεύουμε και προς την απώλεια των αξιών που αυτές νοηματοδοτούν. Η γλώσσα, η επικοινωνία και η χρήση φθόγγων σε διάταξη, των οποίων τα νοήματα συμβατικά πάλαι ποτέ ορίσαμε, είναι εν τέλει το ύψιστο διακύβευμα σε μια εποχή που η αφαιρετικότητα από αισθητική προσέγγιση έχει εξελιχθεί σε φθοροποιό βακτήριο.

Δημήτρης Παπαδημητρίου

Ο Roberto Vecchioni και “Ο βιβλιοπώλης του Σελινούντα”: γράφει ο Δημήτρης Παπαδημητρίου
Το βιβλίο του Ρομπέρτο Βεκιόνι Ο βιβλιοπώλης του Σελινούντα κυκλοφορεί, σε μετάφραση του Δημήτρη Παπαδημητρίου, από τις Εκδόσεις Κριτική στη σειρά Σύγχρονη Λογοτεχνία (σελ.: 128, τιμή: €10,00).

Εικαστικό εξωφύλλου Carl Spitzweg (1850), Ο βιβλιοφάγος, λάδι σε μουσαμά,
Μουσείο Georg Schäfer, © bpk-Bildagentur

Σχεδιασμός εξωφύλλου Χρήστος Κεντρωτής

Απόσπασμα από το βιβλίο:

Τον Νικολίνο, εγώ δεν τον ήξερα καθόλου˙ τον πέτυχα ένα απόγευμα αραγμένο σε μία κολόνα του θεάτρου της Σεγέστας, στις πρόβες μιας συναυλίας μου, αρχές του ’90. Η Σεγέστα είναι ένας λόφος μεταξύ γης και παραδείσου, αντανακλά τις Αιολίες νήσους και ρουφά απ’ τα άγρια αρώματα που στέλνουν το Αλκάμο και η Τυνδαρίς. Μες τη σιωπή που τυλίγει τη νύχτα, σου φαίνεται ότι σχεδόν ακούς τα βήματα των Τρώων, οι οποίοι ήταν οι πρώτοι που πάτησαν σε τούτη τη γη· κλείνοντας μόνον τα μάτια κι αφήνοντας το μυαλό σου να περιπλανηθεί, έχεις την αίσθηση ότι σε περιτριγυρίζουν οι ψυχές αυτών, που, μπροστά στη θάλασσα, το λιόγερμα, ταυτίζονταν και βασανίζονταν με την αιώνια οδύνη του Οιδίποδα και της Αντιγόνης.

Εκεί έκανα τις πρόβες μου στα τραγούδια κι αυτός ο άνθρωπος, ακουμπισμένος στην κολόνα, τα επαναλάμβανε ένα προς ένα μαζί με μένα. Κάποια στιγμή μάλιστα, μου υπενθύμισε ακόμα και στίχους που είχα ξεχάσει.

Μου έκανε εντύπωση που κανείς δεν τον είχε απομακρύνει από τη σκηνή, όπως συμβαίνει συνήθως, καθώς περνούσε μάλιστα η ώρα, προσπάθησα να καταλάβω τι συναισθήματα μου προξενούσε η παρουσία του. Δεν ήταν μπελάς, όπως όταν κάποιος φαντασιόπληκτος ονειροπόλος τρυπώνει εκεί για να σε φάει με τα μάτια, ένας θεός ξέρει γιατί, όμως δεν ήταν ούτε ενόχληση, ούτε φόβος˙ περισσότερο θα ’λεγα πως επρόκειτο για ένα άγχος υποκινούμενο από περιέργεια, σα να με καλούσε μια εσωτερική φωνή να τον γνωρίσω, διότι όχι, δεν ήταν ο συνήθης γοητευμένος θεατής, αλλά ένα είδος μαντατοφόρου, κάποιος μεσολαβητής, που είχε έρθει για να μου φέρει ειδήσεις, ποιος ξέρει από πού. Αφέθηκα υπερβολικά σ’ αυτό το φανταστικό ταξίδι στο οποίο με υπέβαλε ο τόπος, βυθιζόμενος συνειδητά σε μια ατμόσφαιρα ελληνικής τραγωδίας.

Ο Roberto Vecchioni και “Ο βιβλιοπώλης του Σελινούντα”: γράφει ο Δημήτρης ΠαπαδημητρίουΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕAΣ

Ο Roberto Vecchioni (Ρομπέρτο Βεκιόνι) γεννήθηκε στην Καράτε Μπριάντσα της Βόρειας Ιταλίας. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο Καθολικό Πανεπιστήμιο του Μιλάνου. Έχει πλούσιο έργο τόσο στη μουσική όσο και στα γράμματα. Ως τραγουδοποιός έχει αφήσει, για πάνω από μισό αιώνα, το ιδιαίτερο στίγμα του στη μουσική σκηνή της Ιταλίας κερδίζοντας την αγάπη του κοινού. Η πολύχρονη ενασχόλησή του με τις ανθρωπιστικές σπουδές και τη διδασκαλία στη μέση και στην ανώτατη εκπαίδευση αντανακλάται στη μουσική και λογοτεχνική του παραγωγή. Είναι συγγραφέας των βιβλίων Viaggi del tempo immobile (1996), Le parole non le portano le cicogne (2002), Diario di un gatto con gli stivali (2006), Scacco a Dio (2009) και Il mercante di luce (2014). Ο βιβλιοπώλης του Σελινούντα έχει ήδη μεταφραστεί στη γαλλική και την ισπανική γλώσσα. Στην πλοκή του μυθιστορήματος βασίστηκε το ομώνυμο τραγούδι του Vecchioni «Ιl libraio di Selinunte» το οποίο μπορείτε να ακούσετε εδώ.
Προσωπική ιστοσελίδα συγγραφέα: http://www.vecchioni.org/

Ο Roberto Vecchioni και “Ο βιβλιοπώλης του Σελινούντα”: γράφει ο Δημήτρης ΠαπαδημητρίουΟ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗΣ

Γεννημένος στην Αθήνα το 1972, ζω και εργάζομαι στον Βόλο. Απόφοιτος της Νομικής Θεσσαλονίκης στα νιάτα μου και σήμερα μεταπτυχιακός φοιτητής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας με εξειδίκευση στην Προϊστορική Αρχαιολογία. Ομιλώ τρεις γλώσσες από συγκυρίες και τα ιταλικά από έρωτα. Ο βιβλιοπώλης του Σελινούντα είναι η πρώτη μεταφραστική μου δουλειά.

Όλες οι Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο,  στο ertnews.gr
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος