Το σπουδαιότερο φωτογραφικό φεστιβάλ της Γαλλίας, Les Rencontres de la photographie d‘Arles (Οι φωτογραφικές συναντήσεις της Αρλ) που άνοιξε τις πύλες του, γιορτάζει φέτος τα 50 του χρόνια φιλοξενώντας 50 εκθέσεις και θα διαρκέσει έως τις 22 Σεπτεμβρίου.
Φέτος, το φεστιβάλ είναι αφιερωμένο στους ιδρυτές του και εστιάζει σε τέσσερις αλληλοσυνδεόμενες θεματικές: «Το σώμα μου είναι ένα όπλο», «Στα άκρα», «Ζώντας» και «Οικοδομώντας την εικόνα». Το πρόγραμμα επικεντρώνεται πρωτίστως σε καθιερωμένους αλλά και ανερχόμενους φωτογράφους, οι οποίοι απαθανατίζουν έναν κόσμο σε αναταραχή ενώ ταυτόχρονα καταγράφουν μια αντι-κουλτούρα όπου η καθημερινή ζωή είναι μια πράξη αντίστασης ενάντια στην καθιερωμένη τάξη.
Το ανθρώπινο σώμα ως όπλο
Στο επίκεντρο αυτής της ενότητας, βρίσκεται το αφιέρωμα στην Τσέχα φωτογράφο Libuše Jarcovjáková, τη «Nαν Γκόλντιν της Κομμουνιστικής Τσεχοσλοβακίας, όπως έχει χαρακτηριστεί. Το έργο της απαθανατίζει την υπόγεια, περιθωριοποιημένη Πράγα κατά τη διάρκεια της παρουσίας της Σοβιετικής Ένωσης.
Στην ίδια ενότητα συμμετέχει και η Ευαγγελία Κρανιώτη, που ζει και δουλεύει στη Γαλλία, με την έκθεση «Οι ζωντανοί, οι νεκροί και αυτοί που είναι στη θάλασσα». Η Ελληνίδα φωτογράφος διερευνά τα σύνορα του κόσμου και καταγράφει με τον φακό της τα θύματα του ανθρώπινου εμπορίου. Στο έργο της «Exotica, Erotica, etc», που έγινε και ντοκιμαντέρ, εστιάζει στους ανθρώπους της Μεσογείου και της οργανικής τους σχέσης με τη θάλασσα. Το ντοκιμαντέρ της «Obscuro Barroco», εστιάζει στη μεταμόρφωση του Ρίο ντε Τζανέιρο σε μια πόλη των άκρων. Η ταινία αναζητά απαντήσεις για την ταυτότητά μας μέσα από το φύλο, το καρναβάλι και τις πολιτικές διαμάχες, θέτοντας ερωτήματα σχετικά με την επιθυμία μεταμόρφωσης του σώματος, τόσο σε προσωπικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο.
Στο «Beirut Fictions», Αφρικανοί και Ασιάτες υπηρέτες βρίσκονται παγιδευμένοι σε μια ξένη χώρα, τον Λίβανο, χωρίς καμία ελπίδα ενσωμάτωσης. Τέλος, στο «Era Incognita», οι ζωντανοί μεταναστεύουν στο σπίτι των νεκρών, στη νεκρόπολη του Καΐρου, λόγω της κρίσης στέγασης στην Αίγυπτο. Στην δουλειά της Κρανιώτη, τα πρόσωπα και τα σώματα συναντιούνται και αντανακλούν το ένα το άλλο μέσα στους ωκεανούς, υφαίνοντας την χαρτογραφία μιας ευάλωτης και περιθωριοποιημένης ομάδας που τοποθετεί στο κέντρο. Αυτή της τοιχογραφίας μιας κοινότητας ξένων που ξεπερνά τα σύνορα της Μεσογείου, μήτρα των εξόριστων.
Η Ευαγγελία Κρανιώτη είναι υποψήφια για το βραβείο Prix de la de la Photo Madame Figaro Arles 2019.
«Ζώντας»: Η Μεγάλη Βρετανία και το σπίτι ως πολιτικός χώρος
Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι παρόν στο φεστιβάλ με αριστουργήματα από τη συλλογή του Μάρτιν Παρ που αποκτήσαν πρόσφατα η Tate και το Ίδρυμα Luma. Από τις εκθέσεις που ξεχωρίζουν είναι και η «Μητέρες, κόρες και αδελφές» που παρουσιάζει τη δουλειά του Τομ Γούντ, φωτογράφου των δρόμων, των λεωφορείων και των παμπ της Λίβερπουλ. Επίσης, μέσα από τον φακό 33 φωτογράφων, η έκθεση «Σπίτι, γλυκό σπίτι», διερευνά την οικία ως πολιτικό χώρο από το 1970 μέχρι σήμερα.
Η ομαδική έκθεση με τίτλο «Τείχη Εξουσίας: Τεχνητά εμπόδια σε όλη την Ευρώπη», διερευνά τα 28 νέα φυσικά εμπόδια που χωρίζουν τα έθνη και τις περιοχές της Ευρώπης. «Υπάρχουν πολλοί φωτογράφοι σήμερα που χρησιμοποιούν τη φωτογραφική μηχανή τους ως ένα ισχυρό όπλο», εξηγεί ο διευθυντής του φεστιβάλ, Σαμ Στουρτζέ. «Δεν έχουν απαραίτητα τις λύσεις, αλλά εξετάζουν προσεκτικά τον κόσμο και βοηθά πολύ να τον δούμε μέσα από τα μάτια τους».
ΠΗΓΗ: Theartnewspaper
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος