Συνέντευξη στη Δώρα Χειράκη
Ένα από τα πιο γνωστά και αγαπημένα έργα του Tenesse Williams, “Το γλυκό πουλί της νιότης”, φιλοξενείται φέτος στη σκηνή του θεάτρου Άλμα σε σκηνοθεσία Αναστασίας Ρεβή, με πρωταγωνιστές τους Κατερίνα Μαραγκού και Όμηρο Πουλάκη.
Το έργο διαδραματίζεται σε μια πόλη του αμερικανικού Νότου γύρω στα 1959, μέσα σ’ ένα βίαιο, ρατσιστικό περιβάλλον όπου κυριαρχεί μόνο το δίκαιο του ισχυρού. Δύο τραγικοί ήρωες συνυπάρχουν και μάχονται με τι επιθυμίες τους, τα πάθη τους και τον χρόνο, που κάθε άλλο παρά γενναιόδωρος είναι μαζί τους…
Ο Όμηρος Πουλάκης μάς υποδέχτηκε στα καμαρίνια του θεάτρου και μας μίλησε για όσα θα δούμε στην παράσταση, για τον τρόπο που πορεύεται στη ζωή του, τα προβλήματα της γενιάς του, ενώ αποκαλύπτει τις συμβουλές που θα έδινε σε έναν ηθοποιό ο οποίος κάνει τώρα τα πρώτα του βήματα, αλλά και τα επόμενα σχέδιά του.
« “Το γλυκό πουλί της νιότης” είναι ένα από τα πλέον σημαντικά στην εργογραφία του Ουίλιαμς. Χωρίζεται σε τρεις πράξεις και σε πέντε εικόνες. Η “ναρκωμένη” δραματουργία του συσχετίζεται με τις θεματικές που αγγίζει το έργο. Την πτώση, την παρακμή, τη φθορά, τον χρόνο, το θέαμα, την επιθυμία, τον έρωτα. Μια κοινωνία βουτηγμένη στην παρακμή της ευμάρειας και δύο ” εξόριστοι ” της ζωής σε μια συνομιλία ανάμεσα στο τραγικό και το γκροτέσκο, ανάμεσα στο κενό και στο ανέφικτο της ολοκλήρωσης» αναφέρει ο ηθοποιός.
-Ποιος είναι ο Τσανς Γουέιν που υποδύεστε;
Είναι μια αποτύπωση της αδυναμίας που διακρίνει τη νεότητα στο να συλλάβει πως ο ορίζοντας του βίου, κι ας μοιάζει απεριόριστος, είναι εντούτοις περατός και σαδιστικά βραχύς. Μια μορφή που αντιλαμβάνεται βήμα-βήμα τη βαθιά οριοθέτηση που θέτει ο χρόνος στα ανθρώπινα πεπραγμένα.
-Η φθορά του χρόνου είναι κάτι που σας προβληματίζει ;
Αν μιλάμε για τη σωματική φθορά, δεν θα έλεγα πως με προβληματίζει σε σημαντικό βαθμό χωρίς ωστόσο να με αφήνει και παντελώς αδιάφορο. Αν πάλι μιλάμε για τη συνολικότερη διαφοροποίηση που επισυμβαίνει πάνω μας και εντός μας καθώς και για την ενεργητική μας συμμετοχή σε αυτήν, τότε η απάντηση είναι ναι, σε αρκετά μεγάλο βαθμό.
-Αυτό που, έως τώρα, χαρακτηρίζει την πορεία σας είναι: προσεκτικά βήματα σε δουλειές, σχεδόν ανύπαρκτη κοσμική ζωή. Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα ενός καλά οργανωμένου “σχεδίου” ή είναι απόρροια του χαρακτήρα σας ;
Στην πραγματικότητα δεν γνωρίζω την απάντηση. Αλλά θα μπορούσα να πω πως ίσως, ίσως, και να είναι ένα καλά οργανωμένο σχέδιο του χαρακτήρα μου, απέναντι και σε μένα τον ίδιο, ώστε να κατορθώσει να εκδηλωθεί δίχως υπερβολή, αλλά και δίχως συστολή.
-Τι προβλήματα αντιμετωπίζει η δική σας γενιά ηθοποιών σε αυτή τη δύσκολη εποχή που διανύουμε;
Υπάρχουν ορισμένα αναντίρρητα και γνωστά, τα οποία ήταν παρόντα και πριν τα τελευταία πέντε χρόνια. Μια αφηρημένη αντίληψη για την έννοια της τέχνης σαν κάτι το θολά υψηλό, στρεβλά διασυνδεδεμένη με μια υποτιμητική αντίληψη για την έννοια της εργασίας σαν κάτι το πεζό και χυδαίο.
Εκεί εδράζεται σημαντικός αριθμός προβλημάτων, όπως για παράδειγμα η απλήρωτη και η καλοπληρωμένη εργασία ως αυτονόητη συνθήκη.
Ταυτόχρονα υπάρχει ένα επίσης μείζον ζήτημα. Συμπεριφορές, απόψεις, καθώς και χρήση εργαλείων, που καλλιεργούν και οξύνουν εσωτερικούς ανταγωνισμούς ανάμεσα σε καλλιτέχνες που δραστηριοποιούνται στον χώρο των παραστατικών τεχνών.
Αυτά τα δύο αποτελούν -κατά τη γνώμη μου- βασικά πεδία από τα οποία προκύπτουν αγκυλώσεις, αναστολές, τριβές που εντείνουν μια συνολική οπισθοδρόμηση. Και όσοι διατηρούν τα αντίστοιχα ηνία, στον βαθμό που εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τους παραπάνω τρόπους, είναι συνυπεύθυνοι για την κατασπατάληση του πλούσιου ταλέντου και των πολλών ικανοτήτων που διακρίνουν τους ανθρώπους στον χώρο.
-Αν σας ζητούσε να τον συμβουλέψετε ένας ηθοποιός που έχει μόλις βγει από τη σχολή, τι θα του λέγατε;
Δεν νιώθω ότι μου αναλογεί να συμβουλέψω μια ύπαρξη που ξεκινά ένα τόσο ηδονικό και επώδυνο ταξίδι. Ωστόσο, έχω κιόλας δεχθεί αντίστοιχη ερώτηση. Και το μόνο που μέχρι στιγμής εντόπισα πως θα μπορούσα να πω είναι το εξής: “Να λαμβάνεις τη γνώση και να τη μοιράζεσαι. Να τη διεκδικείς και να την προσφέρεις. Παρά τα εμπόδια, παρά τις προσβολές, παρά το οτιδήποτε. . . να διεκδικείς να μάθεις και να μοιράζεσαι τη γνώση.”
-Έχετε μεγαλώσει σε μια έντονα πολιτικοποιημένη οικογένεια. Θεωρείτε ότι κάθε πολίτης οφείλει να είναι πολιτικοποιημένος;
Το πολιτικό πεπραγμένο μάς εμπεριέχει και μάς διαμορφώνει και εμείς το συνδιαμορφώνουμε με τη σκέψη μας, την πράξη μας, την κουβέντα μας. Το να συζητάμε τα πολιτικά μας σκεπτικά, να λέμε απόψεις, προτάσεις, να ρωτάμε, να αντιπαραθέτουμε επιχειρήματα, είναι σημαντικοί παράγοντες, που ανασυνθέτουν εξακολουθητικά την ύπαρξή μας ως σύνολα.
-Αυτή την περίοδο συμμετέχετε σε τρεις νέες ταινίες. Μιλήστε μας γι’ αυτές…
Η πρώτη είναι το “Silent” του Γιώργου Γκικαππέπα, που θα διαγωνιστεί στο διεθνές πρόγραμμα του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και ήταν χαρά μου να συνεργαστώ τόσο με τον Γιώργο όσο και με την Κίκα Γεωργίου. Πρόκειται για την ιστορία μιας σοπράνο που χάνει τη φωνή της, δίχως υπαρκτό φαινομενικά λόγο.
Η δεύτερη, ο «Νοτιάς» του Τάσου Μπουλμέτη, η οποία εκτυλίσσεται στη δεκαετία του ‘70 και αναφέρεται στην ιστορία ενός φοιτητή, που η αγάπη του για το σινεμά λειτουργεί σαν δίοδος και προσωπικό κέλυφος, απέναντι στα πολιτικά συμβάντα του καιρού του και στις προσωπικές του σχέσεις.
Η τρίτη είναι το “Punk” του Γιάννη Κορρέ. Καταγράφει την ιστορία του Ντάνι μέσα σε ένα σύμπαν σημερινό, αλλά και μυθικά φαντασιακό ταυτόχρονα. Μια γοητευτική, όπως τη βίωσα, συνεργασία, με γυρίσματα που πραγματικά θα θυμάμαι για τη δημιουργική τους ομορφιά.
Τέλος, σε λίγο καιρό θα αρχίσουμε γυρίσματα με τον Γιώργο Γεωργόπουλο για τη δεύτερή του ταινία, με τον οποίο είχαμε συνεργαστεί πριν κάποια χρόνια στην πρώτη του ταινία, με τίτλο “Tungsten”.
Συντελεστές:
Απόδοση: Μάριος Πλωρίτης
Σκηνοθεσία: Αναστασία Ρεβή
Σκηνικά / Κοστούμια: Μάιρα Βαζαίου
Παίζουν: Κατερίνα Μαραγκού (Αλεξάντρα ντε Λάγκο), Όμηρος Πουλάκης (Τσάνς Γουέην), Λευτέρης Βασιλάκης (Τζώρτζ Σκάντερ), Αργύρης Γκαγκάνης (Μπος Φίνλευ), Νικόλας Παπαδομιχελάκης (Τομ Φίνλευ), Αγγελική Μητροπούλου (Χέβενλυ Φίνλευ), Βέφη Ρέδη (Θεία Νόννι)
Φωτογραφίες: ndp
info
ΗΜΕΡΕΣ & ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:
Τετάρτη (λαϊκή απογευματινή) και Κυριακή στις 19.00, Πέμπτη στις 20.00, Παρασκευή & Σάββατο στις 21.00
ΤΙΜΕΣ: Τετάρτη (λαϊκή απογευματινή) 12 ευρώ, Πέμπτη 15 ευρώ, Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή 18 ευρώ (πλατεία), 15 ευρώ (αμφιθέατρο), μειωμένο για όλες τις ημέρες (φοιτητές, άνεργοι) 10 ευρώ
Προπώληση:
Στα ταμεία του θεάτρου Άλμα, Αγίου Κωνσταντίνου και Ακομινάτου 15 – 17Αθήνα, Τηλ. 210 5220100, Ώρες Ταμείου: Δευτέρα έως Κυριακή.10.30 – 13.30 και 17.00 -21.30
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος