«Τα κορίτσια της Νέας Υόρκης» της Ελίζαμπεθ Γκίλμπερτ: γράφει η Βασιλική Κοκκίνου

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ, ΜΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Επιμέλεια: Μαρία Σφυρόερα

«Η ζωή είναι πολύ μικρή και επικίνδυνη για να γίνεις κάτι άλλο από αυτό που είσαι»

Η αγαπημένη συγγραφέας του αυτοβιογραφικού μπεστ-σέλερ, Eat Pray Love, επιστρέφει στο μυθιστόρημα με μια συναρπαστική ιστορία η οποία στην αρχή διαδραματίζεται στον κόσμο του θεάτρου, στη Νέα Υόρκη, τη δεκαετία του 1940, για να φτάσει, παρακολουθώντας τις περιπέτειες της ηρωίδας, μέχρι τις μέρες μας. Είναι ένα νοερό ταξίδι στη μεγαλούπολη της ανατολικής ακτής, λίγο πριν οι ΗΠΑ εμπλακούν στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και εν συνεχεία στη μεταπολεμική Νέα Υόρκη των μεγάλων αλλαγών και της υπέρμετρης ανάπτυξης.

Η Βίβιαν Μόρις, με πρόσχημα την απάντηση σε ένα ερώτημα που της κάνει η Άντζελα, κάποια που ελάχιστα γνωρίζει, σχετικά με τις σχέσεις που είχε με τον πατέρα της −τον μοναδικό άντρα που αγάπησε η ηρωίδα του βιβλίου πραγματικά− ογδόντα εννέα ετών πια, κάνει μια αναδρομή στο παρελθόν της με ευχαρίστηση και λύπη συνάμα. Εξομολογείται πώς τα γεγονότα εκείνων των χρόνων άλλαξαν την πορεία της ζωής της κι ακόμη τον εντελώς ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο την προσέγγισε στη συνέχεια.

Η Βίβιαν, κόρη μιας εύπορης, συντηρητικής οικογένειας, μόλις έχει αποβληθεί από το κολέγιο Βάσαρ. Οι γονείς της, απογοητευμένοι και απηυδισμένοι, την στέλνουν στο Μανχάταν να ζήσει με τη θεία της, η οποία διατηρεί ένα ετοιμόρροπο θέατρο στο κέντρο της πόλης. Το Λίλι Πλέιχαους θα γίνει για τη Βίβιαν η «Αυλή των Θαυμάτων» και οι ένοικοί του ένας κόσμος φαντασμαγορικός που θα θαμπώσει και θα συναρπάσει το άβγαλτο κορίτσι. Σόουγκερλς, θεατρίνοι, μια μεγάλη κυρία του θεάτρου, ένας χαρισματικός πλέι μπόι ηθοποιός, ένας κυνικός συγγραφέας κι ένας ευαίσθητος σκηνοθέτης παρελαύνουν μπροστά στα έκπληκτα μάτια της, σε μια εποχή σεξουαλικής επανάστασης και πλήρως απελευθερωμένων, εκείνη την περίοδο, γυναικών.

Με την παρότρυνση των φιλενάδων της, και κυρίως της Σίλια Ρέι, μιας πανέμορφης μελαχρινής που την ομορφιά της «ακόμα κι ένας Αρειανός θα την παρατηρούσε από τον Άρη», η Βίβιαν θα ξεπεράσει τους ηθικούς φραγμούς της ανατροφής της και θα ριχτεί σε ένα ξέφρενο πανηγύρι των αισθήσεων, ρουφώντας το μεθυστικό κρασί της ζωής μέχρι την τελευταία σταγόνα. Όλα όμως θα ανατραπούν, όταν με ένα λάθος της θα ξεσπάσει ένα μεγάλο σκάνδαλο που θα έχει αντίκτυπο στη μετέπειτα ζωή της. Η πτώση της Βίβιαν, όταν έρχεται, είναι αναπόφευκτα ολοκληρωτική, καταδικαστική λόγω του φύλου της. Το ερώτημα είναι αν η ηρωίδα θα καταφέρει να το ξεπεράσει.

Χωρίς αμφιβολία Τα κορίτσια της Νέας Υόρκης είναι ένα αισθησιακό, λαμπερό, σκανδαλιστικό βιβλίο. Η Γκίλμπερτ ωστόσο δεν θα ήταν η γυναίκα που είναι −κάποια που λέει μόνο αλήθειες και κάνει αυτό που την προστάζει η καρδιά της– αν επέτρεπε στις ηρωίδες της να καταστραφούν από την αποδοκιμασία της κοινωνίας. Και σ’ αυτό ακριβώς το σημείο αποκαλύπτεται το αληθινό νόημα του μυθιστορήματος. Γιατί η αληθινή ζωή της Βίβιαν αρχίζει μετά το σκάνδαλο και την ταπείνωσή της. Θα ήταν εύκολο να χαρακτηρίσει κανείς Τα κορίτσια της Νέας Υόρκης σαν ένα ευχάριστο, διασκεδαστικό ανάγνωσμα για να ξεφύγεις από την πραγματικότητα (και ευτυχώς υπάρχουν πολλά τέτοια), αλλά αν ρίξεις μια πιο προσεκτική ματιά, θα δεις μια πειστική διατριβή σχετικά με τις επικρίσεις και τις τιμωρητικές συμπεριφορές των οποίων γίνονται αποδέκτες οι γυναίκες, κι ακόμη ένα οργισμένο κάλεσμα για επαναφορά στην ευθεία οδό, απορρίπτοντας αναφανδόν τη γυναικεία σεξουαλικότητα.

«Πιστεύω ότι έχω κάποιο σκοτάδι μέσα μου, που κανείς δεν μπορεί να δει» παραδέχεται η Βίβιαν. «Είναι πάντοτε εκεί, απλησίαστο. Και το να πηγαίνω με όλους αυτούς τους άντρες ικανοποιεί αυτό το σκοτάδι».

Αυτό το σκοτεινό, απρόσιτο μέρος, ο Φρόιντ το ονόμαζε «το Εκείνο» της προσωπικότητάς μας. «Ό,τι ελάχιστο γνωρίζουμε γι’ αυτό» είπε ο Αυστριακός νευρολόγος «το έχουμε μάθει από την έρευνα των ονείρων και τη δημιουργία νευρωσικών συμπτωμάτων. Τα περισσότερα είναι αρνητικά στοιχεία και μπορούν να περιγραφούν μόνο ως η αντίθεση του Εγώ. Όλοι προσεγγίζουμε «το Εκείνο» με αναλογίες: το αποκαλούμε χάος, ένα καζάνι γεμάτο κοχλάζουσες ενορμήσεις, δεν παράγει μια ολοκληρωμένη θέληση, παρά μόνο μια προσπάθεια να ικανοποιήσει τις ενστικτώδεις ενορμήσεις που υπόκεινται στην αρχή της ευχαρίστησης».

«Κάποια στιγμή στη ζωή της η γυναίκα κουράζεται να νιώθει συνεχώς ντροπιασμένη» δηλώνει η Βίβιαν. «Έπειτα από αυτό είναι ελεύθερη να γίνει αυτό που πραγματικά είναι».

Τα κορίτσια της Νέας Υόρκης σύντομα θα γίνουν ταινία. Η Warner Bros Pictures εξασφάλισε τα δικαιώματα μεταφοράς της ιστορίας στη μεγάλη οθόνη. Η βραβευμένη παραγωγός της ταινίας, Σου Κρολ, δήλωσε για Τα κορίτσια της Νέας Υόρκης: «Η Ελίζαμπεθ Γκίλμπερτ δημιούργησε έναν πρωτότυπο, διασκεδαστικό και απίστευτο κόσμο με τολμηρούς χαρακτήρες, τόσο ζωηρά σκιαγραφημένους που πραγματικά αισθάνεσαι τις προσδοκίες, τη συγκίνηση και τη μαγεία του να ζεις στη Νέα Υόρκη εκείνη την εποχή. Το σενάριο έχει αναλάβει η υποψήφια για Grammy σεναριογράφος Μισέλ Άσφορντ. Τα κορίτσια της Νέας Υόρκης είναι το δεύτερο βιβλίο της συγγραφέως που μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη μετά την τεράστια επιτυχία του Eat Pray love, το 2010, με πρωταγωνίστρια την Τζούλια Ρόμπερτς».

Βασιλική Κοκκίνου

Τα κορίτσια της Νέας Υόρκης της Ελίζαμπεθ Γκίλμπερτ κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Μίνωας, σε μετάφραση της Βασιλικής Κοκκίνου (σελ. 664, τιμή: €18,80).

Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Η Ελίζαμπεθ Γκίλμπερτ γεννήθηκε στο Κονέκτικατ των ΗΠΑ το 1969. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και όταν αποφοίτησε ταξίδεψε σε ολόκληρη την Αμερική. Οι εμπειρίες που αποκόμισε από τα ταξίδια της αποτέλεσαν την έμπνευση για το πρώτο της βιβλίο. Η συλλογή διηγημάτων Pilgrims εκδόθηκε το 1993 και ήταν υποψήφια για το βραβείο PEN/Hemingway.
Η συγγραφέας εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη και εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε διάφορα έντυπα, Spin, GQ, New York Times Magazine. Για την αρθρογραφία της ήταν τρεις φορές υποψήφια για το βραβείο The National Magazine Award, ενώ το άρθρο της στο GQ για τις εμπειρίες της ως εργαζόμενης σε μπαρ στο Lower East Side της Νέας Υόρκης αποτέλεσε τη βάση για το φιλμ Coyote Ugly (ελληνικός τίτλος: Το μπαρ των ονείρων).
Το πρώτο της μυθιστόρημα, Stern Men, εκδόθηκε το 2000. Η συγγραφέας όμως έγινε ευρέως γνωστή με το αυτοβιογραφικό της μυθιστόρημα Eat Pray Love το 2006 (επετειακή έκδοση, Μίνωας 2019). Το βιβλίο ξεπέρασε τα 12.000.000 αντίτυπα παγκοσμίως και μεταφράστηκε σε περισσότερες από τριάντα γλώσσες.
Το 2010 γυρίστηκε σε ταινία με πρωταγωνίστρια την Τζούλια Ρόμπερτς, γνωρίζοντας εξίσου τεράστια αποδοχή. Το περιοδικό Times συμπεριέλαβε τη συγγραφέα στη λίστα με τους 100 πιο επιδραστικούς ανθρώπους στον κόσμο. Η επιτυχία συνεχίστηκε και με το αμέσως επόμενο βιβλίο της συγγραφέως, The signature of all things, το οποίο ψηφίστηκε ως το καλύτερο βιβλίο του 2013 από τους συντάκτες των New York Times.
Η Independent έγραψε για τα Κορίτσια της Νέας Υόρκης:«Είναι τόσο πολλά αυτά που θα λατρέψετε στο βιβλίο. Η ιστορία αφορά γυναίκες οι οποίες απορρίπτουν τα δεσμά του γάμου και μια συμβατική ζωή για να εξερευνήσουν τις επιθυμίες τους. Η φωνή της Βίβιαν είναι δυνατή και πολύ θα ήθελα να περάσω περισσότερο χρόνο μαζί της. Αυτό που αγάπησα στη Βίβιαν είναι ότι ακολουθεί το ρητό Carpe diem.
Η Ελίζαμπεθ Γκίλμπερτ μοιράζει τον χρόνο της ανάμεσα στη Νέα Υόρκη και στο Νιου Τζέρσεϊ. Προσωπική ιστοσελίδα: www.elizabethgilbert.com

• Νο 1 New York Times BEST SELLER
• ΑΜΑΖΟΝ BEST BOOK OF THE SUMMER 2019
• PUBLISHERS WEEKLY BEST BOOK 2019
• GUARDIAN MOST NOTABLE RELEASE 2019

Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΡΙΑ

Η Βασιλική Κοκκίνου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, αλλά μεγάλωσε και ζει στο Κερατσίνι. Μετά την αποφοίτησή της από την Ελληνογαλλική Σχολή Jeanne d’Arc του Πειραιά, συνέχισε τις σπουδές της στις ξένες γλώσσες (Γαλλικά και Αγγλικά), γεγονός που την ώθησε αργότερα να ασχοληθεί με τη μετάφραση. Η μεταφραστική δουλειά της αριθμεί εκατοντάδες βιβλία, πολλών σημαντικών κλασικών και συγχρόνων συγγραφέων όπως: Γκυστάβ Φλομπέρ, Τσαρλς Ντίκενς, Βιρτζίνια Γουλφ, Έμιλι Μπροντέ, Χέρμαν Μέλβιλ, Όσκαρ Ουάιλντ, Ιούλιος Βερν, Ναθάνιελ Χόθορν, Ελίζαμπεθ Γκάσκελ, Ζιλμπέρ Σινουέ, Στίβεν Πρέσφιλντ κ.ά. Έχει συνεργαστεί με πολλούς γνωστούς εκδοτικούς οίκους και οι μεταφράσεις της αφορούν βιβλία για παιδιά, εφήβους και ενήλικες. Το 2002 πήρε βραβείο μετάφρασης από την Ελληνική Εταιρεία Μεταφραστών Λογοτεχνίας για το βιβλίο Οι πύλες της φωτιάς, του Στίβεν Πρέσφιλντ.
Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές, Η Ελένη της φωτιάς και των ανέμων και Η αέναη πορεία του φεγγαριού. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, μέλος του Δ.Σ. της Ελληνικής Εταιρείας Μεταφραστών Λογοτεχνίας, πρόεδρος της Εταιρείας Τεχνών Επιστήμης και Πολιτισμού Κερατσινίου, και μέλος άλλων κοινωνικών φορέων. Για την προσφορά της στα κοινά έχει τιμηθεί επανειλημμένως από τη Δημοτική αρχή και φορείς της πόλης όπου διαμένει.