Το πασίγνωστο τραγούδι των Rolling Stones, με τίτλο «(I can’t get no) satisfaction…» («δεν μπορώ να βρω ικανοποίηση») γιορτάζει σήμερα 54 χρόνια κυκλοφορίας στο «μουσικό σύμπαν». Tα εύσημα για αυτήν την τεράστια μουσική επιτυχία ανήκουν πρωτίστως στον Κιθ Ρίτσαρντς, βασικό κιθαρίστα των Rolling Stones, αλλά και στον τραγουδιστή του συγκροτήματος, Μικ Τζάγκερ.
Το τραγούδι κυκλοφόρησε επίσημα στις 12 Ιουνίου του 1965, παρά τις αρχικές αμφιβολίες των δημιουργών του ότι θα άξιζε να ηχογραφηθεί και να ακουστεί από πλήθος ακροατών. Ωστόσο, η επιτυχία του ήταν τόσο μεγάλη, που όχι μόνο παραμένει επίκαιρο μέχρι σήμερα αλλά θεωρείται ίσως και ένας Ροκ «ύμνος» για το «αίσθημα της μη ικανοποίησης» που ταλανίζει, σαν από πάντα, εκατομμύρια ανθρώπους στον πλανήτη.
Ένα βράδυ που ο Ρίτσαρντς επέστρεψε κουρασμένος στο ξενοδοχείο έπειτα από μία συναυλία στη Φλόριντα των ΗΠΑ, άρχισε να πειραματίζεται με μια μελωδία που είχε στο μυαλό του, παίζοντας κιθάρα και ηχογραφώντας το αποτέλεσμα σε ένα μαγνητόφωνο. «Το θαύμα ήταν ότι εκείνο το μαγνητόφωνο Philips έμεινε ανοικτό να καταγράφει. Ξαναγύρισα πίσω την ταινία και ήταν δύο λεπτά του κομματιού και μετά άλλα 40′ με εμένα να ροχαλίζω», εξηγεί ο ίδιος.
Την επομένη, ο Ρίτσαρντς έδειξε στον συνομήλικό του τραγουδιστή του συγκροτήματος, Μικ Τζάγκερ, το τραγούδι, ο οποίος συμφώνησε να το δουλέψουν, αλλά χωρίς να είναι ιδιαίτερα σίγουρος για το ποιο θα ήταν αποτέλεσμα.
Μέχρι να δώσει στο τραγούδι την οριστική του εκδοχή, ο Κιθ Ρίτσαρντς το ηχογράφησε πολλές φορές, αρχικά στο Chess Studios του Σικάγου, μετά στα στούντιο της Rca στο Λος Άντζελες, όμως, όπως περιγράφεται και στους στίχους, «δεν μπορούσε να βρει ικανοποίηση» από το αποτέλεσμα. Μερικές ακόμα δοκιμές με τη βοήθεια της τεχνολογίας της εποχής, η απαραίτητη παραμόρφωση στον ήχο της κιθάρας και αυτό ήταν. Το τραγούδι ακουγόταν επιτέλους όπως έπρεπε, σύμφωνα με τα γούστα της μπάντας. Από τη στιγμή της ολοκλήρωσής του και έπειτα, το «(I can’t get no) satisfaction» ξεκίνησε τη δική του πορεία. Αλλά ακόμα και όταν πια είχαν μπροστά τους ένα ολοκληρωμένο αποτέλεσμα, οι Τζάγκερ και Ρίτσαρντς ήταν τα δύο μέλη των «Rolling Stones” που έδωσαν αρνητική ψήφο ως απάντηση στο ερώτημα για το αν το τραγούδι άξιζε να κυκλοφορήσει επίσημα από το συγκρότημα.
Τα άλλα τρία μέλη του γκρουπ, ο δεύτερος κιθαρίστας Μπράιαν Τζόουνς, που και αυτός δεν ήταν αρχικά ενθουσιασμένος γιατί «υπήρχε πολύ Κιθ Ρίτσαρντς σε αυτό το τραγούδι», ο μπασίστας Μπιλ Γουάιμαν και ο ντράμερ Τσάρλι Γουότς ψήφισαν τελικά «υπέρ» και το 45άρι με το «Satisfaction» κυκλοφόρησε στις 12 Ιουνίου του 1965. Μέχρι σήμερα εξακολουθεί να ενθουσιάζει γενιές και γενιές. Πολλές είναι μάλιστα οι διασκευές του τραγουδιού από αστέρες του πενταγράμμου, εκπροσώπους σχεδόν κάθε είδους μουσικής, που αξιοποίησαν -ο καθένας με τον δικό του τρόπο- τη μελωδία και τους στίχους του «(I can’t get no) satisfaction». Οι Rolling Stones εξακολουθούν να ερμηνεύουν ακόμα στις συναυλίες τους το τραγούδι που τους χάρισε τεράστια φήμη (και χρήματα).
Πηγές ΑΠΕ-ΜΠΕ/ Lettera43.it
Φωτογραφία: Mark Allan/Invision/AP, αρχείο
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος