Οι γιορτινές προτάσεις από το Μεταίχμιο

Ελληνική λογοτεχνία -κλασική, αστυνομική, ερωτική, ιστορική- αλλά και μεταφρασμένη, που ξεκινά από το σκληρό αστυνομικό και φτάνει έως τις …μεγάλες αφηγήσεις προτείνει για τα Χριστούγεννα το Μεταίχμιο.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Η ΠΑΠΙΣΣΑ ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΙ Ο ΑΦΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ

Ένα βιβλίο-σταθμός στην ελληνική λογοτεχνία, ένα κλασικό μυθιστόρημα που εξακολουθεί να γοητεύει και να «σκανδαλίζει». Ο συγγραφέας του Εμμανουήλ Ροΐδης εκμεταλλεύεται μια μεσαιωνική ιστορία (για το σκάνδαλο ενός θηλυκού Πάπα που γέννησε στη μέση του δρόμου), με σκοπό να στηλιτεύσει τον σκοταδισμό της εκκλησιαστικής εξουσίας και να παρωδήσει την κοινωνική υποκρισία.
Αν η πρόσληψη ενός βιβλίου είναι ένας ασφαλής δείκτης για να εντοπίσουμε τον κοινωνικό αντίκτυπο της λογοτεχνικής γραφής, τότε μπορούμε να υποστηρίξουμε με βεβαιότητα πως η εμφάνιση της Πάπισσας Ιωάννας του Εμμανουήλ Ροΐδη (1866) δεν σηματοδοτεί μόνο την κατάκτηση ενός ιδιαίτερου λογοτεχνικού ύφους, αλλά αποτελεί ταυτόχρονα ένα κρίσιμο επεισόδιο μιας ευρύτερης ιδεολογικής και πολιτισμικής αναμέτρησης, μέσα στα «ρομαντικά χρόνια». Από τη μια μεριά, ο εκκλησιαστικός αφορισμός, η εισαγγελική παρέμβαση, η λογοκρισία και η κατάσχεση του βιβλίου είναι εύγλωττες ενδείξεις για την οξύτητα των αντιδράσεων απέναντι στον Ροΐδη. Από την άλλη μεριά, η απάντησή του στην Ιερά Σύνοδο, οι «Επιστολές ενός Αγρινιώτου» και το «Υπόμνημά» του προς τους εφέτες του Πλημμελειοδικείου –ολόκληρο, δηλαδή, το αφηγηματικό «κύκλωμα» της Πάπισσας, που παρουσιάζεται στον ανά χείρας τόμο– μετατρέπει τελικά τον Ροΐδη από λόγιο εκφραστή ενός φιλελεύθερου πνεύματος σε συγγραφέα με αξιώσεις και κριτικό με απαιτήσεις.
Από την εισαγωγή του Γιάννη Παπαθεοδώρου

ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ

Σε ένα ορεινό χωριό της Ηπείρου, η ζωή κυλάει ήσυχα, σχεδόν ειδυλλιακά. Όλα δείχνουν πως η Μαρία έχει διαλέξει το ιδανικό περιβάλλον για να υπηρετήσει τη θητεία της ως αγροτική γιατρός και να ξεφύγει απ’ το τραυματικό παρελθόν της στην Αθήνα.
Ώσπου γίνεται ένας φόνος…
Ο αστυνόμος Περικλής Γαλάνης έρχεται απ’ τα Γιάννενα για να εξιχνιάσει τον μυστηριώδη θάνατο του δημάρχου Κωλέττη, ενός ξεχωριστού ανθρώπου που όλοι πίνουν νερό στο όνομά του. Το κίνητρο μοιάζει ακατανόητο, οι ύποπτοι πολλοί όσο και απρόβλεπτοι. Η υπόθεση περιπλέκεται καθώς ο Γαλάνης παλεύει να αντιμετωπίσει τα εμπόδια που του θέτει ο ντόπιος αστυνομικός και μια παράξενη κοινότητα με τα μυστικά της και τα ψέματά της.
Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα χαρακτήρων που συνδυάζει το σασπένς της αστυνομικής πλοκής με μια διεισδυτική ματιά στις ιδιαιτερότητες της ελληνικής επαρχίας. Ένα καυστικό σχόλιο για την «πραγματικότητα» της μικρής κλειστής κοινωνίας στη σύγχρονη Ελλάδα της κρίσης και μια ερωτική ιστορία που σιγοβράζει….

ΙΣΩΣ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ

Ο Πέτρος και η Βασιλική, οι ήρωες της ιστορίας, αν και φορτωμένοι πανίσχυρες βεβαιότητες, βολικά στερεότυπα και κοινές νευρώσεις, είναι ακόμη πολύ νέοι και λαίμαργοι για ζωή. Συναντιούνται, θαμπώνονται, παρασύρονται, ονειρεύονται, ερωτεύονται ο ένας τον άλλο, κάνουν σχέδια, και ύστερα… αρκεί μια παρεξήγηση και όλα πάνε στραβά.
Επιτέλους, αξίζει να τιμωρηθεί όποιος τολμά να ζητήσει λίγη αποδοχή χωρίς να κινδυνεύει να χάσει τον εαυτό του; Και με τον έρωτα; Τι γίνεται με τον έρωτα; Αν λίγη αποδοχή κοστίζει σε κάποιον ό,τι έχει και δεν έχει, ποιος μπορεί να ελπίζει πως διαθέτει αρκετή θέληση για να διεκδικήσει μια ιδέα έρωτα;
Το Ίσως την επόμενη φορά είναι ένα μυθιστόρημα για την ερωτική επιθυμία που φτωχαίνει μπροστά στην ολοένα μειούμενη ικανότητα των ανθρώπων σήμερα να συνυπάρξουν, εξαιτίας του φόβου πως θα χάσουν την ταυτότητά τους.
Εν ολίγοις, μια ερωτική ιστορία για τη μαζικότερη ασθένεια της εποχής, την απομάγευση του κόσμου, και το συνηθέστερο σύμπτωμά της, την εμμονή στη μοναχικότητα.

ΟΙ ΑΔΕΡΦΕΣ ΡΑΖΗ

Ανάμεσα στις δυο όχθες που τις χωρίζει νερό αγεφύρωτο, οι αδερφές Ραζή, Μέλπω, Τέτα και Χαρίκλεια, ζουν στη μια μεριά και ονειρεύονται την άλλη. Ευτυχισμένες οι μέρες στην Πόλη, πριν απ’ την Καταστροφή, δύσκολα τα πρώτα χρόνια όταν πέρασαν στην αντικρινή όχθη κι απ’ τη μια στιγμή στην άλλη μετατράπηκαν σε πολίτες δεύτερης κατηγορίας, πρόσφυγες.
Στην Ελλάδα καθεμιά ακολουθεί την πορεία της, χωρίς να πάψουν να είναι ενωμένες σαν γροθιά. Προσφυγιά, Κατοχή, Εμφύλιος, Χούντα. Γύρω τους άνθρωποι που η ιστορική στιγμή μετατρέπει σε ήρωες, θύματα, προδότες ή όλα εναλλάξ.
Όταν στη σκηνή εισβάλλει ορμητικά η Ινώ και συνδέεται ερωτικά με τον άντρα της Μέλπως Ραζή, οι ισορροπίες ανατρέπονται. Προσφυγάκι κι αυτή, αλλά φτωχαδάκι απ’ τα γεννοφάσκια, απλώνει το χέρι και δρέπει.

ΟΙ ΜΑΓΕΜΕΝΕΣ. LAS INCANTADAS

Θεσσαλονίκη, στα βάθη των αιώνων: Μια βασίλισσα ερωτευμένη παράφορα με τον Μεγαλέξανδρο τρέχει μες στη νύχτα να συναντήσει τον εραστή της. Τα μάγια του απατημένου συζύγου της όμως θα μαρμαρώσουν αυτή και τη συνοδεία της. Οι μορφές τους θα μείνουν για πάντα στη Στοά των Ειδώλων.
Περίπου χίλια οχτακόσια χρόνια αργότερα, στην ίδια πόλη, που οι κάτοικοί της λατρεύουν τρεις θεούς και μιλάνε αμέτρητες γλώσσες, ο παλαιογράφος Εμμανουέλ Μιλλέρ επιχειρεί, με τη συγκατάθεση του Σουλτάνου, να ξεριζώσει το αρχαίο μνημείο των «Μαγεμένων» και να τις πάει στη Γαλλία, να κοσμήσουν τα ανάκτορα και τα σπίτια των ευγενών.
Στην προσπάθειά του όμως αυτή, θα βρεθεί αντιμέτωπος με μια χούφτα ξεχωριστούς ανθρώπους: Τη Χάννα και τον Νικόλα, δυο ερωτευμένα παιδιά, που αγωνίζονται για τη ματαίωση της αρπαγής του μνημείου, ενώ παλεύουν για το δικαίωμά τους στην αγάπη. Τον γλύπτη Αλέξανδρο ∆ημητριάδη, που εμπνέεται από τους νεαρούς του φίλους, και ρίχνεται στη μάχη με αυτοθυσία. Και τον Νταβίντ εφέντη, τον αρχαιολάτρη Εβραίο, που δίνει τον δικό του αγώνα ενάντια στην εποχή, τη φυλή του και την κοινωνία, προσπαθώντας να κρατήσει κοντά τους τις «Μαγεμένες» και να αποτρέψει την επανάληψη μελλοντικών διωγμών.
Μια σαγηνευτική ιστορία, βασισμένη σε αληθινά γεγονότα, που σκαλίζεται με έρωτα και αίμα στα βυζαντινά τείχη, στα υγρά λιθόστρωτα, στις συναγωγές, στα παζάρια και στα γεμάτα θρύλους και ατμούς χαμάμ της Σαλονίκης.

ΠΟΣΟ ΘΑ ΖΗΣΕΙΣ ΑΚΟΜΑ, ΓΙΑΓΙΑ;

– Σου έφερα την εφημερίδα.
Ανοίγω τα μάτια. Με πήρε, φαίνεται, ο ύπνος κάτω από τη γλυσίνα.
Από πάνω μου στέκει ένα ψηλό πανέμορφο παλικάρι. Έχει ένα μικρό μούσι και πράσινα μάτια. Μοιάζει σαν να βγήκε από μυθιστόρημα του Σταντάλ. Είναι ο εγγονός μου ο Αντουάν. Πότε μεγάλωσε τόσο;
– Απόψε έχει πανσέληνο, λέει.
Κοιτάζω την εφημερίδα. Δευτέρα 7 Αυγούστου 2017. Τρομάζω.
Πώς έφτασα ως εδώ. Είχα υποσχεθεί στα παιδιά δεκατρία χρόνια. Αν και μου φαινότανε πάρα πολλά… τότε. Ποιος μου χάρισε γενναιόδωρα άλλα τέσσερα κι ίσως απομένουν και κάποια ρέστα ακόμα;
Κοιτάζω γύρω. Στην άλλη άκρη, κάτω από τη γλυσίνα που ξαναζωντάνεψε όλα αυτά τα χρόνια, στην αυλή του σπιτιού μας στις Μηλιές στο Πήλιο, ένα όμορφο κορίτσι με ξανθά σγουρά μαλλιά και πράσινα μάτια γράφει στον υπολογιστή. Τα λεπτά δάχτυλά της πετάνε σαν φτερά πεταλούδας. Πού εγώ – χτυπώ αργά αργά κάθε γράμμα και πολλές φορές το διπλανό απ’ αυτό που πρέπει. Είναι η εγγονή μου, η Άννα.
Τώρα πια τα εγγόνια μου είναι μεγάλα. Δεν ρωτάνε «πόσο θα ζήσεις ακόμα, γιαγιά;». Μόνο κάνουν σχέδια τι θα κάνουμε του χρόνου στην πανσέληνο.
Αν μου φαινότανε πολλά τα δεκατρία χρόνια, ο ένας χρόνος μοιάζει ακόμα πιο μακρινός.
Δεν λέω τίποτα, τους αγκαλιάζω και τους δυο και χαίρομαι τη στιγμή. Αποδώ και μπρος οι στιγμές μετράνε.

ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΝΙΚΑΩ ΕΓΩ

Ιστορία δεν είναι οι απόψεις των ιστορικών, είναι οι ζωές των ανθρώπων. Ένας ζαχαροπλάστης που φτιάχνει την καλύτερη κρέμα στην πόλη. Ένας Κρητικός χωροφύλακας που κάνει σαματά. Μία παρέα από φοιτητές και ο παλιός τους δάσκαλος. Ένας Γάλλος γιατρός που έζησε πολλά. Μία αρτίστα που κεντάει γιασεμιά στον ποδόγυρο. Ένας απότακτος Πελοποννήσιος με σχέδια κρυφά. Γονείς και παιδιά, φίλοι και συνεργάτες, αδέλφια, μοναχικοί λύκοι, ερωτευμένα ζευγάρια. Ένας φόνος, μία παρ’ ολίγον κατάχρηση και μερικά μυστικά. Από τη Θεσσαλονίκη του Μεγάλου Πολέμου ως τα capital control, οι ήρωες μας παίρνουν φόρα και προχωρούν μπροστά.
Χθες ο Γιωργάκης μού αποκάλυψε πως, όταν ήταν μικρός, τα άλλα παιδιά τον κορόιδευαν. Χαλούσαν τα λουλούδια που έπλαθε με τη λάσπη. Έκλαιγες; τον ρώτησα. Όχι, μου είπε, τι παράξενη ερώτηση. Πήγαινα σπίτι κι έπινα νερό. Η μάνα μου έλεγε πως είναι φάρμακο. Ξάπλωνα, έκλεινα τα μάτια κι έφτιαχνα μέσα στο κεφάλι μου τα πράγματα όπως ήθελα. Δεν καταλάβαινα και του ζήτησα εξηγήσεις. Να, δηλαδή, έφτιαχνα τη συνέχεια στο μυαλό μου. Στο τέλος νικούσα εγώ. Και τώρα το ίδιο κάνω, είπε και μου έδειξε τον πάγκο του. Κλείνω τα μάτια και σκέφτομαι πως φτιάχνω το μαγαζί, όλο από την αρχή. Κι είναι καλύτερο από πριν. Με έξι μεγάλα ράφια στη βιτρίνα, κρεμαστούς πολυέλαιους και σκαλιστά ασημένια κουτάλια. Στο τέλος νικάω εγώ.

ΞΕΝΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Η ΔΙΨΑ

Η ΕΝΔΕΚΑΤΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΟΥ ΧΑΡΙ ΧΟΛΕ
33 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΑΝΤΙΤΥΠΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ

«Σιωπηλές κραυγές φούντωναν μες στο κεφάλι του, κατέκλυζαν το δωμάτιο και το κορμί του. Κραυγές που ήθελαν να δραπετεύσουν, που έπρεπε να δραπετεύσουν. Μήπως αποτρελαινόταν; Σήκωσε το βλέμμα προς το τζάμι του παραθύρου. Το μόνο πράγμα που φαινόταν στο σκοτάδι ήταν η αντανάκλασή του. Ήταν εκείνος. Εκεί έξω ήταν εκείνος. Τους περίμενε. Τραγουδώντας. Βγείτε να παίξουμε! Ο Χάρι έκλεισε τα μάτια του. Όχι, δεν τους περίμενε. Τον περίμενε. Περίμενε τον Χάρι. Βγες να παίξουμε!»
Πλινκ: Ο ήχος του ταιριάσματος στο Tinder είναι ο τελευταίος που θα ακούσει η Ελίζε Χέρμανσεν πριν πέσει θύμα δολοφονίας μες στο διαμέρισμά της. Το νεκρό κορμί της θα βρεθεί από την αστυνομία σημαδεμένο και στραγγισμένο από αίμα.

Όταν μια ακόμα γυναίκα δολοφονείται, τα αντανακλαστικά του πρώην επιθεωρητή και νυν καθηγητή στην Αστυνομική Ακαδημία Χάρι Χόλε, θρυλικού διώκτη σίριαλ κίλερ, ενεργοποιούνται…
Άλλωστε ένας επαναλαμβανόμενος εφιάλτης στοιχειώνει τον ύπνο του, φωνές κατακλύζουν κάθε τόσο το μυαλό του: υπάρχει ένας δολοφόνος που ο Χάρι δεν κατάφερε να συλλάβει. Μήπως ήρθε η ώρα να αναμετρηθούν ξανά;

DNA

Ο φόνος ήταν η τιμωρία της. Ποια ήταν όμως η αμαρτία της γυναίκας που βρέθηκε νεκρή;
Μόνο η επτάχρονη κόρη του θύματος, που ήταν κρυμμένη στο δωμάτιο στη διάρκεια του φόνου, μπορεί να έχει την απάντηση.
Ο ντετέκτιβ Χούλνταρ, που μόλις έχει πάρει προαγωγή και νιώθει πελαγωμένος, θα απευθυνθεί στην ψυχολόγο Φρέγια για να τον βοηθήσει να προσεγγίσει το κοριτσάκι-μάρτυρα κλειδί. Τη συνεργασία τους όμως σκιάζει το πρόσφατο ερωτικό τους παρελθόν.
Τα πράγματα περιπλέκονται περισσότερο όταν μία ακόμα γυναίκα δολοφονείται και ένας ραδιοερασιτέχνης, λαμβάνοντας περίεργα μηνύματα που τον συνδέουν και με τα δύο θύματα, ξεκινά τη δική του έρευνα.
Ποιος θα καταφέρει να σπάσει τον κώδικα του δολοφόνου πρώτος; Ποια είναι η σκοτεινή και μυστηριώδης ιστορία που θέλει να τους πει; Ποιο θα είναι το επόμενο θύμα του;

ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΗ ΜΕΧΡΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΣ ΤΟΥ ΕΝΑΝΤΙΟΥ

ΜΙΑ ΝΤΕΤΕΚΤΙΒ ΣΤΑ ΠΡΟΘΥΡΑ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ
Μέσα Δεκεμβρίου και η περιοχή του Κέιμπριτζ έχει καλυφθεί από χιόνι. Η υπαστυνόμος Μανόν Μπράντσο προσπαθεί να αποκοιμηθεί ύστερα από ένα ακόμα καταστροφικό ραντεβού με μια online γνωριμία. Το σιγανό μουρμουρητό του ασύρματου της αστυνομίας είναι η μόνη της παρηγοριά.

ΜΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ
Μέσω των ραδιοκυμάτων φτάνει στα αυτιά της η αναφορά για την εξαφάνιση μιας γυναίκας: η πόρτα του θύματος μισάνοιχτη, αίμα στο πάτωμα της κουζίνας. Μόλις η υπαστυνόμος βλέπει τη φωτογραφία της Ίντιθ Χιντ, μεταπτυχιακής φοιτήτριας στο Κέιμπριτζ από μια πολύ καλά δικτυωμένη οικογένεια, ξέρει πως αυτή η υπόθεση θα πάρει διαστάσεις.

ΜΙΑ ΚΟΥΡΣΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ
Η Μανόν ξέρει ότι οι πρώτες 72 ώρες είναι οι πιο κρίσιμες: είτε θα βρεις την αγνοούμενη είτε θα πρέπει ν’ αρχίσεις να ψάχνεις για το πτώμα της.

Η ΜΑΓΙΣΣΑ

Η ΔΕΚΑΤΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΚ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΡΙΚΑ
20 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΑΝΤΙΤΥΠΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ

Ένα ειδυλλιακό αγρόκτημα έξω από τη Φιελμπάκα, στις παρυφές του δάσους. Μια ευτυχισμένη οικογένεια. Μια ηλιόλουστη καλοκαιρινή μέρα. Τίποτα δεν προμηνύει ότι σε λίγες ώρες όλα θα έχουν ανατραπεί. Η είδηση της εξαφάνισης της τετράχρονης Νία πέφτει σαν κεραυνός στην τοπική κοινωνία και ξαναξυπνά τον εφιάλτη.
Από το ίδιο αγρόκτημα τριάντα χρόνια πριν είχε εξαφανιστεί ένα συνομήλικο κορίτσι, η Στέλλα, που βρέθηκε στη συνέχεια δολοφονημένη. Δύο δεκατριάχρονες φίλες καταδικάστηκαν για τη δολοφονία της. Η μία εξακολουθεί να μένει στη Φιελμπάκα, όπου έχει καταφέρει να χτίσει μια ήσυχη ζωή, η άλλη, διάσημη σταρ του Χόλιγουντ πλέον, έχει επιστρέψει στο ψαροχώρι για πρώτη φορά μετά τον φόνο.
Μήπως οι δύο υποθέσεις συνδέονται; Μήπως οι έρευνες της αστυνομίας επηρεαστούν από την έρευνα της Ερίκα για την υπόθεση «Στέλλα», που είναι το θέμα του επόμενου βιβλίου της; Μήπως η ρίζα του κακού κρύβεται ακόμα πιο βαθιά στο παρελθόν, στο ανελέητο κυνήγι μαγισσών του 17ου αιώνα;
Η δέκατη περιπέτεια του επιθεωρητή Πάτρικ και της αγαπημένης του συζύγου Ερίκα είναι μια σκοτεινή ιστορία που αποτυπώνει εξαιρετικά το σύγχρονο πρόσωπο της σουηδικής κοινωνίας με πρωταγωνιστές νέους ανθρώπους, που είναι τα θύματα των αμαρτιών των προηγούμενων γενιών.

Η ΜΑΡΙΟΝΕΤΑ

Έξι θύματα
Απέναντι από το διαμέρισμα του αστυνόμου Γουίλιαμ Φοκς, γνωστού με το παρατσούκλι Γουλφ, που έχει πρόσφατα επανέλθει στο Σώμα μετά από εγκλεισμό σε ψυχιατρική κλινική, εντοπίζεται μια ανθρώπινη μαριονέτα που αποτελείται από τα μέλη έξι δολοφονηθέντων ανθρώπων.
Ένα πτώμα
Ο δολοφόνος Μαριονετίστας, μέσω της πρώην συζύγου του Γουλφ, που είναι δημοσιογράφος, στέλνει φωτογραφίες από τον τόπο του εγκλήματος, καθώς και μια λίστα με έξι επόμενους στόχους και τις ημερομηνίες εκτέλεσής τους. Τελευταίος στη λίστα είναι ο ίδιος ο Γουλφ…
Κανένας ύποπτος
Ενώ τα ΜΜΕ τρελαίνονται και αναμεταδίδουν και την παραμικρή λεπτομέρεια σχετικά με την υπόθεση, η Αστυνομία καλείται να ταυτοποιήσει τα θύματα που αποτελούν τη Μαριονέτα, να προστατεύσει τους στοχοποιημένους πολίτες, να εντοπίσει τον δολοφόνο και να σταματήσει τη δράση του μέσα σε δεκαπέντε μέρες.
Μια κούρσα με τον χρόνο, ενώ όλος ο κόσμος παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα.

ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΚΑΡΕΚΛΕΣ

Στη διάρκεια μόλις λίγων ημερών τρεις ανησυχητικοί θάνατοι λαμβάνουν χώρα σε διαφορετικά σημεία της Ευρώπης. Ένας πλαστικός χειρουργός που είχε την εποπτεία σε ένα μυστικό ευρωπαϊκό πρόγραμμα βρίσκεται νεκρός στο σπίτι του στο Βέλγιο – δεν είναι ξεκάθαρο αν πρόκειται για δολοφονία ή αυτοκτονία. Ένας αλβανός έμπορος όπλων δολοφονείται σε ένα μπαρ στη Στοκχόλμη. Λίγο αργότερα το πτώμα ενός Τσέχου ευρωβουλευτή ανακαλύπτεται σε ένα νησί-φυλακή κοντά στην Τοσκάνη· τον έχουν μαχαιρώσει έως θανάτου.
Παρόλο που δεν υπάρχει καμιά προφανής σύνδεση μεταξύ αυτών των τριών θανάτων, ο Πολ Γελμ και οι συνάδελφοί του στην Opcop υποψιάζονται πως τα τρία περιστατικά έχουν σχέση μεταξύ τους. Ωστόσο τίποτα δεν είναι απλό καθώς τα στοιχεία οδηγούν σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Το μοναδικό κοινό σημείο αναφοράς είναι το διαβόητο νησί-φυλακή…

Ο ΚΑΛΟΣ ΛΥΚΟΣ

Ο ΤΡΙΤΟΣ ΤΟΜΟΣ ΤΗΣ ΤΡΙΛΟΓΙΑΣ ΜΕ ΗΡΩΙΔΑ ΤΗ ΣΟΦΙ ΜΠΡΙΝΚΜΑΝ

Ο αρχιμαφιόζος Χέκτορ Γκουσμάν κρύβεται σε ένα μοναστήρι στην Τοσκάνη χωρίς πόρους πια. Το μίσος και η δίψα για εκδίκηση που φωλιάζουν μέσα του είναι πολύ ισχυρότερα από την καλοσύνη όλων των μοναχών που τον φιλοξενούν. Του έχουν μείνει ελάχιστοι αφοσιωμένοι συνεργάτες, μεταξύ των οποίων η Σοφί Μπρίνκμαν, φίλη και νοσοκόμα του, η οποία όμως επίσης κρύβεται στην Πράγα, καθώς είναι πλέον διεθνώς καταζητούμενη.
Θα καταφέρουν άραγε ο Χέκτορ και η Σοφί, ενώνοντας τις δυνάμεις τους, να πάρουν πίσω την αυτοκρατορία του και όλα όσα του ανήκαν, συμπεριλαμβανομένου του γιου του, που κρατείται όμηρος από τους θανάσιμους εχθρούς του; Η τελική σύγκρουση προοιωνίζεται σκοτεινή και πολύ αιματηρή.

Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ

Βερολίνο 1930. Ο νεαρός και άπειρος δημοσιογράφος Χοσέ Ορτέγα καλείται να καλύψει για μια ισπανική εφημερίδα τις πολιτικές εξελίξεις στη Γερμανία. Απολαμβάνοντας την μποέμικη ατμόσφαιρα που επικρατεί στην πόλη, γνωρίζεται με μια από τις πλέον δημοφιλείς προσωπικότητες της εποχής, έναν παράξενο τύπο με τ’ όνομα Έρικ Χάνουσεν που είναι διάσημος πνευματιστής. Θα γοητευτεί τόσο από εκείνον όσο και από μια από τις ερωμένες του και θα καταγράψει στα άρθρα του την καριέρα του Χάνουσεν, η οποία θα απογειωθεί καθώς οι επιτυχημένες προβλέψεις του για την ανάρρηση των Ναζί στην εξουσία θα τον οδηγήσουν ως τον ίδιο τον Χίτλερ… Τι θα συμβεί όμως όταν το παρελθόν του αποκαλύπτεται και οι δυνάμεις του αρχίζουν να αμφισβητούνται;
Βασισμένο σε αληθινή ιστορία, ένα ιστορικό μυθιστόρημα για τη Γερμανία κατά την άνοδο του φασισμού με πρωταγωνιστή τον πνευματιστή που κατάφερε να προβλέψει το πεπρωμένο της χώρας αλλά όχι το δικό του.
Ένα καταπληκτικό μυθιστόρημα που αποκαλύπτει μια άγνωστη πλευρά της ναζιστικής Γερμανίας.
Χουάν Εσλάβα Γκαλάν, συγγραφέας
«Ο Χάνουσεν έδινε την εντύπωση ότι όλα γι’ αυτόν ήταν ένα παιχνίδι του οποίου τα πιόνια κουνούσε κατά βούληση. Θορυβημένος ακόμη απ’ όσα μου είχε πει η Μπέλα Φρομ, τον ρώτησα για πρώτη φορά αν τον προβλημάτιζε η άνοδος στην εξουσία των Ναζί. Στο κάτω κάτω, στο δικό του περιβάλλον αφθονούσαν οι καλλιτέχνες, είχε πολλούς Εβραίους φίλους, βρισκόταν στον αντίποδα του έθνους, της τάξης και της ομοιομορφίας που υποσχόταν ο Χίτλερ. Με κοίταξε λες και ήμουν ηλίθιος. «Κοίτα, Πέπε, στην πολιτική κινδυνεύουν μόνο οι καθαροί, οι αδιάφθοροι. Οι Ναζί επωμίστηκαν αυτό τον ρόλο δημόσια, ένα καθαρό κόμμα νέων προσώπων αδιάβλητων χωρίς λογαριασμούς στην Ελβετία. Η αλήθεια ωστόσο είναι ότι το συρτάρι μου ξεχειλίζει απ’ τα χρέη τους. Μου χρωστάνε πάρα πολλά χρήματα για να τους φοβάμαι».

ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

Ένας ψυχρός δολοφόνος σκορπά τον θάνατο στο Μπέλφαστ κλείνοντας τους ανοιχτούς λογαριασμούς ενός εκδικητικού γέρου. Καθώς ο επιθεωρητής Τζακ Λένον ακολουθεί τα ίχνη του, θα ξετυλίξει το κουβάρι μιας τρομερής συνωμοσίας, μιας συμπαιγνίας πολιτικών και αστυνομίας. Όσο όμως πλησιάζει στη διαλεύκανση των βίαιων δολοφονιών, τόσο οι προϊστάμενοί του τον αποτρέπουν να συνεχίσει. Ο επιθεωρητής Λένον δεν είναι σε καμιά περίπτωση διατεθειμένος να ακολουθήσει τις εντολές τους, καθώς κινδυνεύουν οι ζωές της πρώην αγαπημένης του και της κόρης τους. Στην απελπισία του, δεν θα διστάσει να συμμαχήσει με έναν καταζητούμενο, τον Τζέρι Φέγκαν, πρώην εκτελεστή του ΙΡΑ, ο οποίος προσπαθεί να ξεφύγει από το τρομερό παρελθόν του. Οι δυο τους θα επιδοθούν σε έναν αγώνα με τον χρόνο καθώς οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ φίλων και εχθρών καταρρέουν.

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ

Έξι μήνες αφότου έχασε τη γυναίκα του και τους δύο γιους του σε αεροπορικό δυστύχημα, ο Ντέιβιντ Τσίμερ ζει σε έναν κόσμο θρήνου και οδύνης. Και τότε, μια νύχτα που χαζεύει στην τηλεόραση, πέφτει πάνω σε μια παλιά ταινία του βωβού κινηματογράφου με τον κωμικό Έκτορ Μαν. Και για πρώτη φορά εδώ και μήνες… γελά.
Η αυξανόμενη εμμονή του με τη ζωή του ηθοποιού και το μυστήριο της εξαφάνισής του θα οδηγήσει τον Ντέιβιντ σε έναν κόσμο σκιών, γεμάτο ψέματα, ψευδαισθήσεις και αναπάντεχα συναισθήματα…

Γραμμένο με καθηλωτική ένταση και ακρίβεια, το συγκλονιστικό αυτό μυθιστόρημα καταβυθίζει τον αναγνώστη σε ένα σύμπαν όπου το κωμικό και το τραγικό, η πραγματικότητα και η φαντασία, η βιαιότητα και η τρυφερότητα γίνονται ένα.

ΤΟ ΜΑΤΩΜΕΝΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟ

Βρισκόμαστε στο έτος 1869. Ένα κτηνώδες τριπλό φονικό σε μια απομονωμένη κοινότητα των σκοτσέζικων Χάιλαντς οδηγεί στη σύλληψη ενός νεαρού ονόματι Ρόντερικ Μακρέι. Ένα βιογραφικό κείμενο γραμμένο από τον κατηγορούμενο διασαφηνίζει ότι είναι ένοχος, αλλά εναπόκειται στους λαμπρότερους εγκεφάλους της χώρας, νομικούς και ψυχιάτρους, να αποκαλύψουν τι τον οδήγησε να διαπράξει αυτά τα στυγνά και βίαια εγκλήματα. Ήταν τρελός; Μόνο η ευφράδεια και η επιχειρηματολογία του δικηγόρου του μπορεί να σώσουν τον Μακρέι από την αγχόνη.
Ο Γκρέαμ Μακρέι Μπερνέτ αφηγείται μια ακαταμάχητη και πρωτότυπη ιστορία για τη φύση της αλήθειας, που ακόμα κι όταν τα γεγονότα μοιάζουν ξεκάθαρα, είναι υπό αίρεση. Ένα υπνωτιστικό δικαστικό θρίλερ τοποθετημένο σε ένα σκηνικό όπου η άσκηση της εξουσίας είναι εντελώς αυθαίρετη.

Ο ΠΑΠΑΓΑΛΟΣ ΤΟΥ ΦΛΩΜΠΕΡ

Ένας άγγλος συνταξιούχος γιατρός, ο οποίος πρόσφατα έχασε τη γυναίκα του, αναζητά μανιωδώς λεπτομέρειες –φαινομενικά επουσιώδεις– της ζωής του Φλωμπέρ. Μέσα από τη δονκιχωτική αναζήτησή του προκύπτουν η πρωτότυπη βιογραφία ενός σπουδαίου λογοτέχνη, στην οποία ακούμε τη φωνή του καθώς και τη φωνή των οικείων του, αλλά και η αυτοβιογραφία του ίδιου του αφηγητή που προσπαθεί να εκλογικεύσει τη ζωή του μέσα από την πορεία της ζωής του Φλωμπέρ.

ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΗ ΒΕΝΕΤΙΑ

«Γιατί ο άνθρωπος αγαπά και εκτιμά τον άλλο όσο δεν τον γνωρίζει ώστε να μπορεί να τον κρίνει, και ο πόθος είναι απόρροια της ελλιπούς γνώσης για τον άλλο».
Thomas Mann

Ο πενηντάχρονος Γκούσταφ Άσενμπαχ, ένας επιτυχημένος συγγραφέας, ταξιδεύει στη Βενετία για διακοπές. Στη διάρκεια ενός γεύματος στο ξενοδοχείο, την προσοχή του τραβάει ένα εξαιρετικά όμορφο αγόρι. Σύντομα οι μέρες του αρχίζουν να περιστρέφονται γύρω από το πότε θα το ξαναδεί και αγνοεί τις δυσοίωνες φήμες που κυκλοφορούν ότι ένας λοιμός εξαπλώνεται στην πόλη.
Ο Θάνατος στη Βενετία είναι μια αριστουργηματική ιστορία για την εμμονή, για την αγωνία του δημιουργού και την άβυσσο του τέλους.
Μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Λουκίνο Βισκόντι με τον Ντερκ Μπόγκαρτ στον ρόλο του Γκούσταφ Άσενμπαχ.

Λίγα λόγια για τη σειρά Μεγάλες αφηγήσεις
Στη σειρά Μεγάλες αφηγήσεις εντάσσονται έργα-ορόσημα της παγκόσμιας πεζογραφίας• έργα συγγραφέων που έσπασαν το φράγμα του χρόνου και αξίζει να διαβάζονται από όλους ως μέρος μιας συναρπαστικής επικαιρότητας που μας αφορά.

ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΗΣ ΠΑΡΜΑΣ

Το Μοναστήρι της Πάρμας του Σταντάλ καθόρισε το ίδιο το μυθιστορηματικό είδος και θεωρείται από πολλούς το σημαντικότερο γαλλικό μυθιστόρημα του 19ου αιώνα. Πρόκειται για ένα αφηγηματικό παραλήρημα νεανικής τόλμης και πάθους με φόντο τα χρυσαφένια τοπία της Ιταλίας μέσα και έξω από τον ναπολεόντειο κόσμο. Ο έρωτας, οι συνωμοσίες, η τέχνη της μηχανορραφίας και η πολιτική μαζί με όλα σχεδόν τα ανθρώπινα προτερήματα και ελαττώματα διεκ¬δικούν το μερίδιό τους σε έναν καταιγισμό μικρών και μεγάλων επεισοδίων. Πρωταγωνιστεί ο ευειδής νεαρός αριστοκράτης Φαμπρίτσιο ντελ Ντόγκο, η αμίμητη θεία του κόμισσα Σανσεβερίνα, ο δισυπόστατος κόμης Μόσκα και η Κλέλια ντελ Κόντι, μια ιδεατή κορασίδα. Πάνω απ’ όλα όμως πρωταγωνιστεί η στιβαρή φιγούρα του Σταντάλ που κοιτάζει από ψηλά και ενορχηστρώνει μεγαλοφυώς το αριστούργημά του.
Μυθιστόρημα αφιερωμένο στην αγέρωχη νιότη, στη δύναμη του έρωτα μα και στο τραγικό μεγαλείο του ανθρώπου όταν αυτός αναμετράται με τον πόλεμο, τον θάνατο και τον θεό του.
Για πολλούς το Μοναστήρι της Πάρμας δεν είναι μόνο το magnum opus του Σταντάλ, αλλά και το μείζον γαλλικό μυθιστόρημα του 19ου αιώνα. Η σημασία του για τον κόσμο της λογοτεχνίας είναι ακόμα μεγαλύτερη αν λάβουμε υπόψη τον επιδραστικό ρόλο του στο τολστοϊκό σύμπαν.
[…] Για τον τρόπο που υποδέχτηκε η κριτική το Μοναστήρι της Πάρμας αρκεί το άρθρο του νεαρού τότε Μπαλζάκ, που αποτέλεσε έκτοτε επωδό της πρώτης έκδοσης. Μαζί με την απάντηση του Σταντάλ αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της στανταλικής ποιητικής. Όταν ο Μπαλζάκ ομολογεί πως διάβασε τρίτη φορά το μυθιστόρημα, δεν ψεύδεται. Είναι τόσο ενδελεχής η κριτική ματιά του, ώστε δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για αυτό. Άλλωστε συνάδει με την παρότρυνση του βρετανού λόγιου Σίριλ Κόνολι, ο οποίος επιμένει ότι κάθε σπουδαίο λογοτεχνικό κείμενο γράφεται για να διαβαστεί τουλάχιστον δύο φορές.

Από τον πρόλογο του ∆ημήτρη Στεφανάκη

Ο ΚΛΕΦΤΗΣ ΤΩΝ ΠΟΔΗΛΑΤΩΝ

Ένας καλλιτέχνης πέφτει θύμα κλοπής του ποδηλάτου του στη μεταπολεμική Ρώμη. Στην εναγώνια αναζήτησή του, σε μια διαρκή παλινδρόμηση μεταξύ χιούμορ και θυμού, έρχεται αντιμέτωπος με τη συνενοχή και την αλληλεγγύη, καθώς συναναστρέφεται με κάθε καρυδιάς καρύδι: ψεύτες, απατεώνες, φτωχοδιάβολους, αλλά και ευγενικούς, καλοπροαίρετους ανθρώπους. Αναμετριέται διαρκώς με ηθικά διλήμματα, μεγάλες προσδοκίες και, ασφαλώς, απογοητεύσεις. Κι ενώ μαθαίνει από τα λάθη του, προχωράει ολοένα και περισσότερο προς την εξιχνίαση του εγκλήματος.
Ο Μπαρτολίνι με ευφυή τρόπο χρησιμοποιεί το πρόσχημα της αναζήτησης του κλεμμένου ποδηλάτου για να χαρίσει στον αναγνώστη μια μαγευτική και απολαυστική περιδιάβαση στην Αιώνια Πόλη. Καθώς ο ήρωας περιπλανιέται στα στενοσόκακα και τις αγορές της Ρώμης, μπροστά στα μάτια μας ξετυλίγεται ένα μωσαϊκό από χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες, στιγμιότυπα και αλήθειες με μια εντυπωσιακά διαχρονική υφή.
Η κινηματογραφική γραφή του βιβλίου δικαιολογημένα ενέπνευσε τον Βιτόριο ντε Σίκα, ώστε να το χρησιμοποιήσει ως βάση για το σενάριο της ομώνυμης ταινίας του, που έμελλε να αποτελέσει σταθμό στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου.
«…μάλλον έπαιξε ρόλο το ότι είχα πια ήδη αρχίσει να κάνω τα πρώτα μου ντοκιμαντέρ, για να καταλάβω την άφθαστη μαεστρία τόσο του σεναριογράφου Ζαβατίνι όσο και του σκηνοθέτη Ντε Σίκα. Που δεν ήταν άλλη από μια αντίφαση: Από τη μια δηλαδή ο απέραντος σεβασμός τους στην πραγματικότητα που περιγράφει άψογα το βιβλίο του Λουίτζι Μπαρτολίνι από το οποίο εμπνεύστηκαν, και από την άλλη η αριστοτεχνική απόδοσή της από δυο μάγους που μας έπεισαν ότι όλα όσα βλέπουμε γίνονται τυχαία μπρος σε μια κάμερα παρατημένη στα σοκάκια της Ρώμης. Ένα ντοκιμαντέρ χωρίς δημιουργό, μόνο μια κάμερα, η οποία σαν να παίρνει από μόνη της κάθε τόσο μπρος καταγράφει το πιο ασήμαντο δίπλα στο πιο σημαντικό που συμβαίνει μπροστά της.»

Από τον πρόλογο του Σωτήρη Γκορίτσα

ΤΟ ΒΑΜΜΕΝΟ ΠΟΥΛΙ

Μια συγκλονιστική αφήγηση με θέμα την οδύσσεια ενός εξάχρονου αγοριού στην Ανατολική Ευρώπη κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου πολέμου. Ένα κλασικό πλέον βιβλίο το οποίο όταν πρωτοεκδόθηκε, το 1965, δίχασε την κριτική, άλλοι το αποθέωσαν και άλλοι κατηγόρησαν τον συγγραφέα του ότι περιγράφει υπερβολικά βίαιες σκηνές. Ο Κοζίνσκι υπέφερε για πολλά χρόνια λόγω αυτού του βιβλίου: η έκδοση απαγορεύτηκε στην Πολωνία, τη γενέτειρά του, και η οικογένειά του υπέστη προπηλακισμούς από Ανατολικοευρωπαίους οι οποίοι θεωρούσαν ότι το βιβλίο έθιγε τον πολιτισμό τους. Το έργο του όμως άντεξε στον χρόνο και σήμερα θεωρείται κλασικό, επειδή ακριβώς περιγράφει μοναδικά την ίδια τη φύση της βαναυσότητας αλλά και την πάλη για επιβίωση.

ΔΙΑΦΟΡΑ

ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΣΤΡΟΣΚΟΝΗ. ΣΥΜΠΑΝ, ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ

Το άγνωστο συχνά τρομάζει τον κόσμο. Πολλούς τους κάνει να αισθάνονται χαμένοι. Μόνοι. Ανασφαλείς. Σε άλλους το άγνωστο κεντρίζει την περιέργεια. Τους κάνει ανυπόμονους. Περήφανους. Να αισθάνονται μέρος από κάτι μεγαλύτερο απ’ αυτούς. Και η απόκτηση νέων γνώσεων για το άγνωστο, ειδικά γνώσεων που προκαλούν αλλαγές στις φιλοσοφικές ιδέες του ανθρώπου σχετικά με τον εαυτό του και τη σχέση του με τη φύση, θα αντιμετωπίζεται πάντα με επαίνους και με εχθρότητα μαζί.
Στο Σύμπαν υπάρχουν περίπου ένα τρισεκατομμύριο τρισεκατομμύρια άστρα. Όσοι είναι και οι κόκκοι της άμμου όλων των ωκεανών της Γης. Και από την άλλη, στην ύλη που περιέχεται μέσα σε μία μόνο δαχτυλήθρα βρίσκουμε ένα δισεκατομμύριο τρισεκατομμύρια άτομα. Πού βρίσκεται λοιπόν τώρα το κέντρο του Σύμπαντος; Βρίσκεται άραγε ο άνθρωπος πραγματικά πολύ μακριά απ’ αυτό; Ή μήπως το απροσδιόριστο αυτό κέντρο δεν είναι πραγματικά παρά θέμα προοπτικής και σχετικότητας;
Από τη γέννηση των άστρων ως τις μαύρες τρύπες, από τα στοιχειώδη σωματίδια ως τα βαρυτικά κύματα, από τους πιο μακρινούς γαλαξίες ως το ανθρώπινο είδος, αυτό το βιβλίο περιγράφει το αέναο ταξίδι της υλοενέργειας που απαρτίζει το Σύμπαν.
Είμαστε όλοι μας αστρόσκονη, και κάποια μέρα θα ξαναγυρίσουμε στα άστρα. Κάποια μέρα θα υπάρξουν άλλοι κόσμοι, γεμάτοι με άλλα όντα, αστράνθρωποι σαν εμάς, που θα γεννηθούν από τις στάχτες ενός, κάποιου άλλου, πεθαμένου άστρου. Ενός άστρου που σήμερα το λέμε Ήλιο.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ. Ο ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΕΦΙΚΤΟΥ

Ο Θάνος Βερέμης αφηγείται την πολιτική διαδρομή του Ελευθέριου Βενιζέλου, ενός πολιτικού που σύμφωνα με όλους τους μελετητές του υπήρξε αριστοτέχνης της έγκαιρης ενέργειας και της υλοποίησης του εφικτού.
Από το 1889, που εξελέγη αντιπρόσωπος της εκλογικής του περιφέρειας στην Κρητική Γενική Συνέλευση, ως την εξορία του και τον θάνατό του το 1936, ο Ελευθέριος Βενιζέλος κυριάρχησε για πάνω από 25 χρόνια στην πολιτική σκηνή και άφησε τη σφραγίδα του στην ιστορία του τόπου.
Η ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, οι Βαλκανικοί Πόλεμοι, ο Εθνικός Διχασμός και το Κίνημα της Εθνικής Άμυνας, η Συνθήκη των Σεβρών, η Συνθήκη της Λωζάνης: Ο συγγραφέας εξιστορεί και αναλύει τα ιστορικά γεγονότα, την εξωτερική και εσωτερική πολιτική του Ελευθέριου Βενιζέλου, την οικονομική, κοινωνική και πολιτική κατάσταση της χώρας και σκιαγραφεί τη φυσιογνωμία ενός πολιτικού που αποτέλεσε ίνδαλμα αλλά και αντικείμενο μίσους για χιλιάδες Έλληνες.

ΔΕΝ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ. Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΤΟΥ ΓΚΕΜΠΕΛΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ

«Το Κακό υπάρχει. Ο ∆ιάβολος υπάρχει.
Θεός δεν υπάρχει, αλλά ο ∆ιάβολος υπάρχει.
Και δεν υπάρχει δικαιοσύνη.
Δικαιοσύνη δεν υπάρχει».

Από το 1942 έως το 1945, η Μπρουνχίλντε Πόμζελ υπήρξε στενογράφος ενός από τους μεγαλύτερους εγκληματίες της Ιστορίας. Ως γραμματέας του Υπουργού Προπαγάνδας Γιόζεφ Γκέμπελς, βρέθηκε στο κέντρο της εξουσίας της χιτλερικής Γερμανίας. Όμως ισχυρίζεται πως δεν είχε ιδέα για τις φρικαλεότητες του καθεστώτος που υπηρετούσε.
Λίγο πριν από τον θάνατό της σε ηλικία 106 ετών, η Πόμζελ αφηγείται τη ζωή της με αφοπλιστική ειλικρίνεια και μας δίνει μια εικόνα της κοινοτοπίας του κακού. Άνθρωποι κλεισμένοι στη δική τους προσωπική σφαίρα, που αδιαφορούν για τα κοινά και την πολιτική, άνθρωποι που κλείνουν τα μάτια παλεύοντας να επιβιώσουν. Άνθρωποι της διπλανής πόρτας.
Ο Thore D. Hansen παρουσιάζει και αναλύει την αφήγηση της Πόμζελ, μία συγκλονιστική μαρτυρία για το βάρος και τα όρια της προσωπικής ευθύνης, μία τρομακτική προειδοποίηση για το παρόν και το μέλλον. Πόσο κοντά είμαστε τελικά στο να φτάσουμε κι εμείς κάποια στιγμή να υποστηρίζουμε σαν κι εκείνη: «∆εν θέλαμε να ξέρουμε»;
«Σε τι ποσοστό φέρουμε όλοι μέσα μας μια Μπρουνχίλντε Πόμζελ; Οι εκατομμύρια Πόμζελ, που μονίμως ενδιαφέρονται μόνο για τη δική τους πρόο¬δο και τα δικά τους υλικά αγαθά, και με αυτό τον τρόπο αποδέχονται δίχως δισταγμό την κοινωνική αδικία και τις δια¬κρίσεις απέναντι σε άλλους, αποτελούν τα στέρεα θεμέλια για κάθε αυταρχικό σύστημα που χειραγωγεί τις μάζες».
Από τον πρόλογο του Thore D. Hansen

ΜΙΑ ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΑΛΛΟΘΙ. Όπως την αφηγήθηκα στον Γιάννη Ν. Μπασκόζο

Από τα προσφυγικά σπίτια στον Βύρωνα, όπου εξακολουθεί να μένει, και τα βουνά της Στερεάς, ως Επονιτάκι, στο κέντρο του Παρισιού, Πρύτανης όλων των Πανεπιστημίων του Παρισιού, η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ είχε μια ταραχώδη όσο και ενδιαφέρουσα ζωή. Η ίδια την τιτλοφορεί χωρίς άλλοθι γιατί πολλές φορές κινήθηκε στα όρια των εποχών με ρίσκο και θράσος.
Μέσα από την αφήγησή της διακρίνουμε μια αγωνίστρια της ζωής αλλά και της επιστήμης. Είτε ως γραμματέας της ΕΠΟΝ Βύρωνα είτε ως καθηγήτρια στη Σορβόννη στη διάρκεια των γεγονότων του Μάη του ‘68, αυτή η μικρόσωμη γυναίκα είχε βαθιά πίστη στον εαυτό της και στις δυνάμεις της. Οι έρευνες για το Βυζάντιο είναι η μεγάλη προσφορά της στον νεότερο ελληνισμό, καθώς συνέδεσε το όνομά της με την ανάδειξη μιας εποχής που για χρόνια θεωρούνταν σκοτεινή.
Ένα κείμενο καταβύθιση στο παρελθόν που την καθόρισε και ένα μάθημα ζωής για τους νέους που θέλουν, όπως θα πει η ίδια, να έχουν τα πόδια στη γη και τα μάτια στον ουρανό.
Όταν με ρωτάνε ποιος είναι ο τίτλος που χρησιμοποιώ, λέω πρύτανης, δεν μπορείς να βάλεις τίποτε άλλο. Είναι αυτό που μένει. Μαζί με τα καθηγήτρια και μάνα.
Για μένα η Ελλάδα είναι η Ιστορία της, ύστερα ο τόπος της και βέβαια οι φίλοι μου.